شکایت نامه 16 تشکل صنایع تکمیلی به معاون وزیر صنعت معدن و تجارت
بسپار/ ایران پلیمر می نویسد، 16 انجمن در حوزه صنایع تکمیلی با ارسال نامه ای به معاون وزیر صنعت و تعدادی دیگر از نهادهای مسئول ضمن گلایه از شرایط موجود خواستار رسیدگی به مشکلات شدند.
در این نامه که علاوه بر صالحی نیا معاون وزیر صنعت برای وزارت صنعت معدن، بخش های، صنايع شيميايي و سلولزي، صنايع نساجي و پوشاك، امور نساجي و پوشاك، دفترمقام عالي، امور صنايع در وزارت صنعت و معدن و همچنین اتاق بازرگاني ايران، اتاق بازرگاني تهران، خانه صنعت و معدت تجارت ايران و تهران، دفتر توسعه صنايع تكميلي پتروشيمي و مركز پژوهش مجلس نیز ارسال شده آمده است:
استحضار میرساند؛ علیرغم گذشت یازده ماه از سالی که به شعار اقتصاد مقاومتی-تولید و اشتغال مزین گردیده بود؛ هنوز بسیاری از گرفتاریها و مشکلات گریبانگیر تولیدکنندگان و صنعتگران ایران است و در حالیکه پیشبینی میشد با اعمال سیاستهایی در جهت بهبود فضای کسب و کار، زمینه ارتقای جایگاه صنایع ایران فراهم گردد؛ اما همچنان شاهد تداوم مسائل پیشروی صنعت کشور هستیم و حتی خطر وخیمتر شدن این شرایط و تعمیم نابسامانیهای اقتصادی به معضلات اجتماعی نیز بیشتر از همیشه وجود دارد.
اکنون صنعتگران ایرانی و بویژه تولیدکنندگان فعال در زنجیره تامین صنایع تکمیلی از خود میپرسند:اگر قرار بود دولت بجای ایفای نقش بنگاهداری، به تسهیلگری در اقتصاد بپردازد؛ پس چرا قسمت عمده هزینه سربار غیرمستقیم بنگاههای اقتصادی به همین هزینههای دولتی مانند مالیات، بیمه، بهداشت، اداره کار، عوارض شهرداری و… اختصاص دارد که مدیران بنگاهها نه تنها هیچ کنترلی بر آنها ندارند، بلکه مواجه با هریک از این نهادها برای آنها با استرس و شوک تولید همراه است؟
و یا این موضوع چه توجیهی دارد که شرکت های پتروشیمی خوراک مورد نیاز خود را با ارز مبادله ای تهیه کنند ولی مواد اولیه مورد نیاز صنایع پایین دستی را برای آنها به قیمت ارز آزاد روز محاسبه نمایند و مواد اولیه را با قیمت های به مراتب گران تر از قیمت های جهانی به خریدار ایرانی ارائه نمایند؟ گر قرار بود که سیاستهای اقتصادی در راستای حمایت از صادرکنندگان و ایجاد بسترهایی جهت ارتقای اقتصاد صادرات محور باشد؛ چگونه است که امروز درصد قابل توجهی از وقت صادرکنندگان ایرانی باید به وصول مطالبات آنان از ادارات مالیاتی جهت استرداد مالیات بر ارزش افزوده صرف شود؟ آیا در این وضعیت، توانی برای مطالعه و توسعه بازارهای صادراتی جدید برای آنان میماند؟و دهها سوال دیگر.
امضاء کنندگان این نامه در پایان آورده اند:خلاصه کلام آنکه حال صنعت کشور خوب نیست و اگر تصمیم جدید و برنامهریزی منسجم در جهت برطرف نمودن مشکلات و چالشهایی که تولیدکنندگان ایران با آن مواجه هستند، اخذ نگردد؛ به زودی زود شاهد آن خواهیم بود که یک یک کارخانجات و کارگاههای تولیدی بزرگ و متوسط، کوچک به تعدیل نیروی انسانی دست بزنند و در نهایت نیز تصمیم به تعطیلی واحد تولید خود بگیرند و بر آمار واحدهای تعطیلشده کنونی افزوده خواهد شد که در آن صورت دیگر راهکارهای اقتصادی برای حل معضلات بوجود آمده از این تصمیمات، جوابگو نخواهد بود.
همچنین تشکلهای امضاکننده این نامه، آمادگی دارند تا در یک جلسه حضوری و فوری راهکارهای عملیاتی و سریع خود را برای حل عاجل چالشهای فوقالذکر با حضور حضرتعالی و نمایندگان سازمانها و نهادهای دولتی و عمومی ذینفوذ ارائه نمایند.
برای دریافت فایل نامه بر روی اینجا کلیک کنید.
[EasyDNNGallery|24087|Width|800|Height|800|position||resizecrop|False|lightbox|False|title|False|description|False|redirection|False|LinkText||]
منبع: اینپیا