ملت غیر قابل پیش بینی …

بسپار/ایران پلیمر- درست است که چیزهای زیادی هست که به خاطر آنها خوشحال نیستیم از جامعه ایرانی مان، مثل متوسط نحوه رانندگی کردن آزاردهنده مان، مثل گاهی بی اعتنایی های عمیقمان به بیشتر قوانین مدنی، مثل عدم توجه جالب توجهمان به زیست بوم هامان و حتی سلامت فردی و جمعی …، اما چیزهایی هم هست که بی تردید می توانیم به آنها ببالیم.

زلزله غرب کشور یک بار دیگر به عنوان یک فاجعه طبیعی دست روی خیلی از نقاط قوت و ضعف ما گذاشت.

موج یک همدلی بی نظیر، به مدد شبکه های ارتباطی امروزی که “مجازی” خوانده می شوند، خودمان را هم شوکه کرد. چه کسی گمان می کرد ملتی خودجوش، در کمتر از سه روز به رغم وسعت منطقه ی آسیب دیده، شدت رویداد و فراوانی مردمی که در چند ثانیه خیلی چیزهای خود (شاید همه چیز) را از دست داده بودند، خصوصا نفس هایی از عزیزانشان که دیگر برنمی آمد، تمامی نیازهای اولیه آسیب دیدگان را برآورده سازند و بعدتر با کمی هدایت و راهبری، به دنبال فراهم آوردن امکان اسکان موقت و دایم در منطقه، از طریق مجاری درست باشند؟

این زلزله درس های زیادی داشت که ظاهرا در گذشته با اینکه مستند شده بود در زلزله های مهیب ادوار گذشته، توجه دولتمردان و مردم عادی را چنانکه باید به خود جلب نکرده بود و متاسفانه خیلی اشتباه ها دوباره تکرار شد. از بحث ساخت و ساز غیر مقاوم که به عنوان اصلی ترین مساله در اختیار حکومت ها و مهندسین و پیمانکاران باوجدان که بگذریم، نحوه مدیریت بحران و جلب اعتماد حداکثری مردم توسط نهادهای عمومی متخصص و آموزش دیده برای چنین بلایایی مواردی است که حتما باید به زودی و در بستری کارآمد و منطقی و به دور از هیجان زدگی ها و سیاست زدگی ها به آن رسیدگی دقیق و کاوش کافی شود.

در تب و تاب روزهای نخست اتفاق بد، خیلی ها از سر خیرخواهی و با تکیه بر اعتماد گروه هوادار و طرفدار خود دست به جمع آوری کمک های خرد جامعه زدند که به نظر می رسید طرح و برنامه ای برای آن وجود ندارد. هر چند باز هم به یاری شبکه های اجتماعی خیلی زود ایراد این روش در تشتت و پراکندگی و عدم مدیریت درست کمک ها، خود را نشان داد و با تجمیع و کانالیزه شدن راه منطقی تری را در پیش گرفت. صنعت پلاستیک هم این بار به دعوت و فراخوان انجمن ملی صنایع پلاستیک دست به دست هم دادند و با جمع آوری بیش از 300 میلیون تومان و تهیه دست کم 40 کانکس تا به امروز و واگذاری آن به مدیریت بحران منطقه غرب کشور، همراهی خود را در یک بدبیاری ملی نشان دادند. همچنانکه در زلزله آذربایجان چنانکه به یاد داریم هیات مدیره وقت انجمن صنایع همگن پلاستیک چنین نقشی را ایفا کرد.

 

به امید روزهای خوب

 

تبسم علیزادمنیر