اخبار

کشف پدیده “پلاستیگلومرات” نتیجه درهم تنیدگی پلاستیک با شن‌های دریا

بسپار به نقل از مهر می نویسد، از زمان تولید پلاستیک از نیمه دهه 1950 تاکنون، انسانها بیش از 6 میلیارد تن پلاستیک تولید کرده اند اما زمین شناسان آمریکایی اتفاق عجیبی را گزارش کرده اند که نشان از امتزاج و درهم تنیدگی این مواد پایا با سنگهای آتش فشانی، صدف ها، شن و مرجانها است.
به گزارش خبرگزاری مهر، تولید پلاستیک از نیمه دهه 1950 آغاز شد و از آن زمان تاکنون، انسانها بیش از 6 میلیارد تن پلاستیک تولید کرده اند. حالا و در سال های ابتدایی قرن 21 زمین شناسان آمریکایی اتفاق عجیبی را مشاهده و گزارش کرده اند که نشان از امتزاج و درهم تنیدگی این مواد پایا به سنگهای آتش فشانی، صدف ها، شن و مرجانها.

پدیده ای که موجب به وجود آمدن گونه ای عجیب از سنگ ها شده که آن را پلاستیگلومرات نام گذاری کرده اند. این پدیده جدید در 21 مکان مختلف آزمایش شده در بیگ آیلند هاوایی مشاهده شده است.

اندازه این سنگها از یک هسته هلو تا یک پیتزای بزرگ متغیر است. به نظر می رسد هنگامی که انسانها در مراسم های مختلف نظیر آتش بازی و یا تجمعات اردویی عمدا یا سهوا پلاستیک ها را می سوزانند تولید پلاستیگلومرات را تسریع می کنند. چرا که گرما به جوش خوردن مواد ارگانیک و غیر ارگانیک کمک می کند. نکته جالب این جاست که بعضی از این قطعه های پلاستیکی که به ساختمان پلاستیگلومرات ها وارد شده اند، هنوز به همان حالت اولیه خود نزدیک هستند، مواردی مثل مسواک، چنگال و ریسمانهای پلاستیکی.

دانشمندان معتقدند بخشی از این سنگ ها احتمالاً راه خود را به سمت بستر دریاها پیدا می کنند و در آن جا به حافظه ی تاریخی زمین شناسی اضافه خواهند شد.

طبق گفته یک بیولوژیست دریایی علیرغم این که بیشتر پلاستیک ها نسبتاً نازک بوده و به راحتی تکه تکه می شوند، ولی وقتی با ورود به ترکیبات سنگی به پلاستیگلومرات تبدیل شوند، بسیار مقاوم و پایدار می شوند.

این سنگ عجیب و غریب احتمالا برای آیندگان، نشانه ای جالب و کلیدی از آغاز عصر جدیدی خواهد بود که نام آنتروپوسن برای آن برگزیده شده است، عصری که انسان ها روی کره زمین حضور موثری یافته، مسلط شده و حجم وسیعی از بقایای ساخته شده خود را روی کره زمین رها کردند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا