گاهی کافیست بگذریم
بسپار/ایران پلیمر- آدم ها یک جایی در زندگی با ترس هایشان روبرو می شوند. مهم نیست در چه سن و سالی باشند، گاهی ناگهانی و گاهی برنامه ریزی شده با آن (یا آنها)، مواجه می شوند و در قبل و بعد از این اتفاق، زندگیشان حتما یکجور نیست. جور دیگری است بی شباهت با همیشه.
نه اینکه ترس چیز بدی باشد، غریزه ای است که اصلا خیلی وقت ها از کودکی تا بعدترها و همیشه، با دور نگه داشتن ما از مخاطرات، جان و روانمان را زنده نگاه می دارد.
اما، دنیای آینده، دنیای افراد جسور است. شک نکنید. دنیای آدم های بی محابا که از خطر کردن ابایی ندارند و معمول کار و زندگی خود را به چالش می کشند. می توانید نسل این آدم های نوظهور را در اطراف خود ببینید. آدم هایی که می دانند درست در کدام نقطه، خوبند یا پتانسیل بهترین شدن را دارند و بدون تردیدی، دنبالش می کنند. همین، نگرانی از انتخاب های نادرست و اهمیت آن را بیش از هر وقت دیگری به نمایش می گذارد.
ایده های ساده اما ناب، بیشترین شانس موفقیت را در فرداها دارند، ایده هایی که حتی نیاز به سرمایه گذاری های هنگفت نیز ندارند و خود، خود را می پرورانند.
در عین حال شاید یکی از بزرگترین نیازهای بشر در دنیای امروز و فردا نیاز به آرامش درونی باشد. ایجاد این فضا هر چند در نگاه اول بسیار دشوار است و حتی غیرممکن به نظر می رسد، اما سلامت روان تک تک افراد جامعه (که دست کم نه در مقایسه، در ایران، بسیار خبرهای ناگوار از آن می شنویم) در شکل گیری حیات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نسل فعلی و بعدی، نقشی غیرقابل چشم پوشی دارد.
شاید امروز بزرگترین مسوولیت هر کدام از ما شاد زندگی کردن باشد و آموختن یک زندگی بی دغدغه تر به فرزندانمان. گاهی کافیست با حفظ همه اصول و ارزش های انسانی، فقط بگذریم و بگذاریم تا زمان ما را در بربگیرد.
تبسم علیزادمنیر