آیا ایران در مورد پول های در حال آزادسازی، مختار به هزینه کرد است؟/ آیا صنعت کشور از این پول ها سهمی دارد؟!
بسپار/ ایران پلیمر در هفته های اخیر آزادسازی پول های بلوکه شده ایران در سایر کشورها (تحت تحریم های امریکا) چهره جدی تری به خود گرفته است.
انتقال 5 زندانی دوتابعیتی از اوین به هتلی در تهران، از سوی دو طرف ایران و امریکا در ازای انتقال پول های بلوکه شده ایران از کره جنوبی به کشورهای ثالث تایید شده است. هر چند دولت کره حاضر نشد رسما نقش خود را در این “جریان” بپذیرد و از توافقات بین ایران و امریکا بر سر تبادل زندانیان و پول اطهار بی اطلاعی کرد.
در نهایت آنچه توسط اخبار رسمی قابل درک است، این است که حدود 6 میلیارد دلار (به صورت وون) از پولهای بلوکه شده ایران در کره جنوبی در حال انتقال به بانکی در اروپاست که تا به تدریج در طول 6 تا 8 هفته به یورو تبدیل و به بانکی در قطر منتقل شود.
نکته قابل توجه در این فرآیند آنست که به نظر می رسد درست مشابه وضعیتی که در 2.7 میلیارد دلار پول آزاد شده از منابع ایران در عراق شاهد بودیم، اختیار هزینه کرد این پول ها صرفا شامل موارد غیرتحریمی و کالاهای اساسی است. یعنی علاوه بر هزینه های این نقل و انتقالات چند باره، بعید است که این پول ها به صورت ارز وارد اقتصاد کشور شود و بتواند در امور زیرساخت و صنعتی به کار آید.
این مبادله با تفاوتی قابل اعتنا مسبوق به سابقه است. در دولت روحانی (دی ماه 1394) هم ایران در ازای 1.7 میلیارد دلار پول “نقد”، رفع تحریم بانک سپه و آزادی 21 ایرانی از زندان های امریکا، 4 زندانی دوتابعیتی ایرانی امریکایی را آزاد کرد.
