احداث واحدهای تولید پلی استایرن تا مرز خودکفایی

با وجود افزایش تحریم‌های غرب، با مشارکت کنسرسیومی ایرانی – اروپایی و ساخت و راه‌اندازی 2 پارک جدید پتروشیمی در عسلویه، ایران از واردات گریدهای مختلف محصول استراتژیک “پلی استایرن” خودکفا می‌شود.
بسپار به گزارش مهر می نویسد، همزمان با افزایش تحریم‌های غیر قانونی برخی از قدرت‌های غربی علیه صنعت نفت و پتروشیمی ایران، کنسرسیومی متشکل از چند شرکت ایرانی و اروپایی در تولید یکی از پر کاربردترین محصولات پتروشیمی ایران مشارکت می کنند.
بر این اساس قرار است برخی از لیسانس‌های مورد نیاز تولید 2 گرید محصول پتروشیمی پلی استایرن در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس (عسلویه) با مشا‌رکت این شرکتهای خارجی تامین شود.
در حال حاضر عملیات اجرایی طراحی، ساخت، نصب و راه‌اندازی 2 پارک جدید پتروشیمی در عسلویه به منظور تولید پلی استایرن انبساطی و لاستیک امولسیون استایرین بوتادین رابر “ESBR” آغاز شده است و پیش بینی می‌شود تا سال آینده امکان تولید این دو محصول جدید پتروشیمیایی فراهم شود.
شرکت ملی صنایع پتروشیمی اخیرا ظرفیت تولید پلی استایرن انبساطی در پارک استایرن یک عسلویه را 120 هزار تن و ظرفیت تولید ESBR در پارک دوم استایران این هاب انرژی کشور را 100 هزار تن در سال اعلام کرده است.
این دو محصول پتروشیمیایی در برخی از صنایع تکمیلی همچون تولید تایر خودرو، روکش کابل و سیم، وسایل خانگی و صنایع بسته بندی و غذایی دارای کاربردهای متعددی است که با بهره برداری از این دو پارک پتروشیمی ایران عملا از واردات این دو محصول پتروشیمی به خودکفایی کامل می رسد.
آمارهای رسمی سازمان گمرک نشان می دهد که در شرایط فعلی به طور متوسط سالانه بین 100 تا 120 هزار تن از این دو محصول پتروشیمی وارد کشور می شود که با بهره برداری از این پارکهای پتروشیمی، صرفه جویی ارزی قابل توجه‌ای از محل توقف واردات این محصول حاصل می‌شود.
از سوی دیگر برای انجام تمامی مراحل طراحی، ساخت، نصب و راه اندازی این دو پارک پتروشیمی پیش بینی می شود با مشارکت 100 درصدی بخش خصوصی حدود 300 میلیون دلار سرمایه گذاری انجام شود.
قرار است خوراک این دو واحد پتروشیمی با خرید سالانه 190 هزار تن بوتادین از پتروشیمی جم و 20 هزار تن استایرن از پتروشیمی پارس عسلویه تامین شود.
در حال حاضر مجتمع پتروشیمی تبریز تنها تولید کننده پلی استایرن در ایران بوده که توانایی تولید سه نوع استایرن انبساطی، معمولی و مقاوم را دارد اما امکان خودکفایی کامل در تولید این محصول پتروشیمی هنوز فراهم نشده است.