اختصاصی بسپار/ آینده‌ی پوسانش‌پذیری و پلاستیک‌های زیستی
گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ ایران پلیمر در قوانین تعریف پوسانش‌پذیری (compost) برای چندین دهه ثابت بوده است. در ایالات متحده تعریف پوسانش‌پذیری از دهه 1990 بدون تغییر مانده است و بسته بندی‌های پوسانش‌پذیر یا پلاستیک‌های زیستی را به رسمیت نمی شناسد. این تعریف مورد بررسی قرار گرفته است تا آن را فراتر از مواد گیاهی و حیوانی گسترش دهد و بسته بندی‌های زیست تخریب پذیر و پلاستیک‌های پوسانش‌پذیر را شامل شود. پیشنهاد برای تعریف جدید نه تنها پیشرفت‌های مهم فناوری را به رسمیت می‌شناسد، بلکه نشان‌دهنده‌ی یک تغییر معنادار در درک عمومی است: امروزه، پوسانش‌پذیری و تولید محصول از آن دیگر یک فعالیت خاص نیست، بلکه بخشی ضروری در حال حاضر و در آینده است.
چرا مهم است؟
اول اینکه، تغییر مهم در درک عمومی را برجسته می‌کند، که نشان می‌دهد پوسانش‌پذیری در حال حاضر به عنوان یک روش اصلی برای مدیریت زباله در کشورهایی مثل ایالات متحده پذیرفته شده است. این موضوع به نکته دوم منجر می‌شود – فناوری. اهمیت ترکیب فناوری پیشرفته و شیوه‌های معاصر در فرایندهای پوسانش‌پذیری را نمی توان نادیده گرفت. به روز کردن تعریف پوسانش‌پذیری تضمین می‌کند که مقررات پوسانش‌پذیری مرتبط باقی می‌مانند و دستورالعمل‌ها و استانداردهای روشنی را برای تولید کنندگان و مصرف کنندگان نهایی امروزی ارائه می‌دهد.
فناوری چگونه فرایند پوسانش‌پذیری را تغییر می‌دهد؟
فناوری نوآورانه در حال حاضر کارایی فرایندهای پوسانش‌پذیری و همچنین کیفیت خود خروجی را افزایش می‌دهد. به عنوان مثال، تجهیزات پوسانش نوین می‌توانند به طور خودکار پارامترهای حیاتی مانند درجه حرارت و رطوبت را کنترل کنند که به طور قابل توجهی تجزیه را سرعت می‌بخشد. سامانه‌های پوسانش هوشمند از حسگرها و تجزیه و تحلیل داده‌ها برای نظارت بر شرایط در زمان واقعی استفاده می‌کنند که امکان تنظیمات دقیق را برای افزایش کیفیت محصول پوسانش فراهم می‌کند. علاوه بر این، ماشین‌های مرتب‌سازی خودکار می‌توانند مواد پوسانش‌پذیر را از زباله‌های غیر پوسانش‌پذیر جدا کنند و جریان ورودی تمیزتر را تضمین کنند. سامانه‌های هوش مصنوعی در آینده برای پیش‌بینی و بهینه سازی وارد عمل خواهند شد.
چرا پلاستیک‌های پوسانش‌پذیر در این بحث جای دارند؟
ادغام پلاستیک‌های پوسانش‌پذیر در دفع زباله‌های جریان اصلی برای ایجاد و حمایت از یک اقتصاد چرخشی ضروری است. استفاده از پلاستیک‌های پوسانش‌پذیر، که اغلب حاوی یا حامل پسماند مواد غذایی هستند، زباله‌های غذایی بیشتری را به سمت پوسانش سوق می‌دهد و آن‌ها را از محل‌های دفن زباله دور نگه می‌دارد و در نتیجه انتشار متان و سایر آلودگی‌های محیطی را می‌کاهد. فراوری بسته بندی مواد غذایی پوسانش‌پذیر با پسماند مواد غذایی، جداسازی زباله را ساده می‌کند و آلودگی ناشی از پلاستیک‌های معمولی را کاهش می‌دهد. پلاستیک‌های پوسانش‌پذیر نیز معمولا جایگزین پلاستیک‌هایی می‌شوند که بازیافت آن‌ها سخت است.
تغییر تعریف پوسانش‌پذیری برای آینده چه معنایی دارد؟
تغییر تعریف پوسانش‌پذیری نشان دهنده گامی مهم به جلو در حصول اطمینان از این است که پوسانش در خط مقدم سیاست‌ها باقی می‌ماند. استاندارد جدید با شناخت فناوری‌های مدرن و شناخت نقش پلاستیک‌های پوسانش‌پذیر، حجم، کیفیت و سرعت فرایندهای پوسانش و تولید کود را افزایش می‌دهد. این امر نه تنها برای مدیریت بهتر پسماند، بلکه برای بهبود سلامت خاک و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بسیار مهم است.
