اخباراخبار ویژه

اختصاصی بسپار/ بهبود پایداری روکش های اپوکسی در برابر اشعه UV

گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ایران پلیمر روکش های اپوکسی به دلیل خواص شیمیایی، حرارتی و مکانیکی عالی خود در کاربردهای متنوعی مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، حساسیت آنها به تخریب اشعه ماوراء بنفش استفاده آنها را در کاربردهای بیرونی و در معرض نور خورشید محدود کرده است. معمولاً جاذب ها و تثبیت کننده های آلی UV به سیستم های اپوکسی اضافه می شوند تا پایداری در برابر اشعه ماوراء بنفش را بهبود بخشند، اما به دلیل تخریب و از بین رفتن تثبیت کننده¬های آلی UV در طول زمان، عملکرد آن¬ها به مرور کاهش می¬یابد.

در یک مطالعه جدید، یک روش نو برای توسعه تثبیت کننده¬های UV آلی و لیگنین (به عنوان جاذب UV طبیعی) کپسوله شده اطراف نانولوله های هالویزیت (HNTs) ساخته شد. این نانولوله ها به یک سیستم اپوکسی ( 1 تا 3 درصد وزنی) اضافه شد و اثربخشی آنها قبل و بعد از 840 ساعت هوازدگی تسریع شده ارزیابی شد.

پایداری UV به میزان قابل توجهی بالاتر رفت
تغییرات در خواص فیزیکی، شیمیایی و حرارتی پوشش¬ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که نمونه های اپوکسی حاوی 2 درصد وزنی HNT محصور با تثبیت کننده های UV آلی و نمونه های حاوی 1 درصد وزنی HNT های محصور شده با لیگنین دارای ثبات UV به میزان قابل توجهی نسبت به رزین اپوکسی تهیه شده با غلظت یکسان از این اجزا به صورت تنها (تثبیت کننده¬های UV یا لیگنین) بیشتر است.
به گفته محققان، این مطالعه اثر HNT های محصور شده با تثبیت کننده های UV یا لیگنین را در بهبود پایداری UV و افزایش طول عمر پوشش های اپوکسی نشان می دهد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا