اخباراخبار ویژه

اختصاصی بسپار/ روش جدید برای پیش بینی خواص پلیمر

گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ایران پلیمر یک تیم از محققان رشته های مختلف، یک ابزار مدل سازی ریاضی قوی ایجاد کرده است که به محققان اجازه می دهد خواص شبکه های پلیمری را قبل از ساخت آنها پیش بینی کنند.

می دانیم که شبکه های پلیمری از زنجیره های طولانی از مولکول به هم پیوسته هممانند یک رشته مروارید یا اسپاگتی تشکیل شده است. این مدل جدید ارتباط بین رشته های اسپاگتی مانند را پیش بینی می کند.

در این مطالعه، که در Nature Materials منتشر شد، محققان دانشگاه گنت، QUT و دانشگاه استنفورد روش های پیش بینی خواص پلیمر را توسعه دادند.

پروفسورDagmar R. D’hooge، از دانشگاه گنت بلژیک، گفت که شبکه های پلیمری کاربردهای زیادی از جمله لاستیک، روکش، چسب و لوازم آرایشی دارند.

پروفسور دوگو می گوید: “برای اولین بار، این یک روش پیش بینی کننده خواص شبکه مواد است – از کوچکترین سازه مولکول گرفته تا مواد سخت، آیا در برابر ضربه مقاوم است یا فقط یک حباب نرم است؟” گفت.

دکتر De Keer، از گنت گفت که ابزار ارائه شده در این تحقیق به طراحی پلیمرهای جدید فوق مولکولی در زمینه هایی مانند دارورسانی، انتقال ژن و کاربردهای پزشکی کمک می کند.

پروفسور کریستوفر بارنر-کوللیک، از مرکز علوم مواد QUT، گفت که محققان این مدل را با استفاده از ریاضیات پیشرفته و شبیه سازی مولکولی توسعه داده و محققان مدل سازی محاسباتی، شیمی مصنوعی و علم مواد را گرد هم آورده اند.

“تحولات اخیر شیمی شامل خواص غیرمعمول مانند خود ترمیم شوندگی، رسانایی و واکنش محرک در شبکه های پلیمری است و به آنها پتانسیل زیادی در کاربردهای پیشرفته مانند بازیافت، دارورسانی، داربست های مهندسی بافت، ذخیره گاز، کاتالیز و مواد الکترونیکی، می دهد. پروفسور بارنر کووللیک گفت:

” این کار یک وظیفه بزرگ برای توصیف شبکه‌های پلیمر می‌باشد و واقعاً دشوار است.”

“در اینجا ما با ادغام متخصصان مدل سازی نظری تا شیمیدانان تجربی نمونه هایی را ارائه می دهیم که می تواند مدل را آزمایش کنند، یک گام واقعی رو به جلو برمی داریم.”

پروفسور بارنر-كوللیك گفت آرزوی نهایی شیمیدانان تجربی داشتن یك برنامه كامپیوتری است كه مجهولات را از آزمایش خارج كند.

وی تصریح کرد: تصور کنید اگر می توانید یک ابر رایانه داشته باشید که حتی قبل از برخورد با آزمایشگاه بتواند نتیجه احتمالی آن را بگوید.

“این کار گامی در جهت این امر است.”

به همراه پروفسور بارنر-کووللیک، محققانی که در این مطالعه مشارکت داشتند شامل دکتر هندریک فریش از QUT و دانیل کودورا هستند.

پروفسور راینولد داسکارت در دانشگاه استنفورد گفت که از این کار “بسیار هیجان زده” است.

“این نشان دهنده یک توانایی از شیمی مواد اولیه اساسی است و نشان می دهد که چه چیزی را می توان از یک تیم بین المللی با زمینه های مختلف بدست آورد.”

پروفسور داوسکارت گفت: این کار “نشان می دهد که چگونه می توان اجزای سازنده مولکولی را هم از نظر زمانی و هم از لحاظ مکانی برای ایجاد ساختارهای مصالح دقیق از جمله نقص ها و روابط ساختار و خواص ساختار ایجاد کرد”.

پروفسور داوسکارت گفت: “این ترکیب از سینتیک و مجموعه فضایی مولکولی قبلاً به دست نیامده است.”

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا