اختصاصی بسپار/ علت تفاوت در پراکندگی ذرات ریز پلاستیک در سراسر اقیانوس اطلس چیست؟

بسپار/ایران پلیمر پژوهش‌های جدید نشان داده اند که قسمت شمالی اقیانوس اطلس حاوی مقادیر بالاتری از ذرات پلی اتیلن، پلی پروپیلن، و پلی آمید است. در حالی که در سایر نقاط ساحلی بیشتر پلی استایرن و پلی وینیل کلراید دیده می‌شود.

بر اساس پژوهش‌های اخیر آب ناحیه شمالی اقیانوس اطلس نسبت به سایر مناطق اقیانوس حاوی مقادیر قابل توجهی از ذرات پلاستیک بسته بندی، طناب و ذرات رنگ شناخته شده است. چرخاب اقیانوس اطلس شمالی یکی از ۵ چرخاب بزرگ اقیانوسی در کره‌ی زمین است. زباله‌های دریایی تولید شده توسط انسان در جریان این چرخاب اقیانوسی که از سواحل شرقی آمریکای شمالی تا سواحل غربی اروپا و آفریقا ادامه دارد به دام می‌افتند. به همین دلیل مطالعات مشخص کردند که این نقطه از اقیانوس‌ها دارای سطح بالاتری است پلی اتیلن، پلی پروپیلن، اکریلیک و پلی آمید است.
از سوی دیگر آب این قسمت از اقیانوس به خشکی نزدیک تر است و پژوهشگران می‌گویند که نزدیکی آن به منبع زباله‌های پلاستیکی در خشکی می‌تواند منجر به بیشتر بودن مواد پلاستیکی در آب این نقطه از اقیانوس اطلس شود.

دکتر جونز سرپرست این پروژه‌ی پژوهشی می‌گوید:”وجود آلودگی پلاستیک‌ها در اقیانوس اطلس شمالی و در چرخاب نیمه ی گرمسیری آن از ۵۰ سال پیش گزارش شده است. چرخاب اقیانوسی می‌تواند بسیاری از زباله‌های مرتبط با صنایع دریایی و یا زباله‌های مربوط به کشورهای هم مرز با اقیانوس اطلس را به این نقطه بیاورد.”
نمونه‌های آب جمع آوری شده در چرخاب به طور میانگین حاوی 0.62 ریز پلاستیک در هر متر مکعب از آب دریا بوده است. در سایر مناطق اقیانوس اطلس این مقدار به 0.19 و در مناطق ساحلی به 0.4 می‌رسد.

مدل‌های ردیابی نشان می‌دهند که ذرات پلاستیک یافته شده در آب این مناطق با توجه به جریان‌های بسیار متنوعی که در اقیانوس اطلس شمالی وجود دارد، می‌تواند از هر نقطه از آمریکای شمالی، اروپای غربی و همچنین شمال غربی آفریقا وارد اقیانوس شده باشد. این موضوع چالش‌هایی را در زمان مدیریت جریان آلودگی پلاستیکی از منبع به دریا ایجاد می‌کند.

این پژوهش با هدف الهام بخشیدن به شبکه‌ای از تغییر دهنده‌ها و اطلاع رسانی راه حل‌های موثر در کاهش آلودگی دریاها و همچنین تاثیرگذاری بر تغییر سیاست‌ها انجام شد.