اختصاصی بسپار/ پره‌های توربین بادی که به پاستیل تبدیل می‌شوند!

گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ایران پلیمر نیروی باد به جایگزینی بسیار جالب برای سوخت‌های فسیلی تبدیل شده است. با این حال، یک مشکل بزرگ وجود دارد و آن این است که، اگر آنها به درستی بازیافت نشوند، می‌توانند بسیار آلوده کننده باشند. در واقع، سال گذشته تصویر یک قبرستان زباله در ایالات متحده آمریکا منتشر شد که در آن این سازه‌های بزرگ برای صرفه‌جویی در هزینه‌های اقتصادی و تلاش برای بازیافت آنها، دفن شده‌ بودند. به همین دلیل، لازم است به دنبال مواد جدیدی باشیم که به این پره‌ها اجازه می‌دهد به روشی ساده‌تر تجزیه شوند و بتوانند آنها را در تیغه‌های جدید یا در محصولات دیگر بازیافت کنند. این دقیقا همان چیزی است که تیمی از دانشمندان از دانشگاه ایالتی میشیگان با رزینی که می‌تواند از توربین‌های بادی به پاستیل خرسی تبدیل شود، کار می‌کنند.

در حال حاضر این موضوعی تجربی است که هنوز در مقیاس بزرگ آزمایش نشده است. با این حال، آنطور که در نشست سالانه انجمن شیمی آمریکا توضیح داده شد، تاکنون امکان انحلال مواد پره‌های توربین بادی و تولید محصولات جدید با آن وجود داشته است. نه فقط پاستیل خرسی، حتی میزهای آشپزخانه و پوشک.
آنها با مخلوط کردن فایبرگلاس که معمولاً برای ساخت تیغه‌ها استفاده می‌شود با یک پلیمر مصنوعی و سایر مشتقات گیاهان به این امر دست یافته اند.

مشکل پره‌های توربین بادی
از آنجایی که در استفاده از نیروی بادی مشاهده شده است، توربین‌های بادی با توجه به اندازه پره‌ها بسیار کارآمدتر هستند، در برخی از مزارع بادی تصمیم گرفته شده تا با جایگزینی مزارع بزرگتر، مزارع بادی قبلی را پیش از پایان عمر مفید خود جمع آوری کنند که هزینه زیست محیطی بسیار خطرناکی دارد.

علاوه بر این، هرچه بزرگتر باشند، حمل و نقل و بازیافت آنها دشوارتر است. بنابراین، ایده‌آل این است که بتوانیم آنها را به مواد ساده‌تر دیگر حل یا تجزیه کنیم.  این همان کاری است که این دانشمندان انجام داده‌اند.

از آسیاب های بادی گرفته تا انواع محصولات
علاوه بر بازتولید محصولات مشابه، می‌توان آنها را با مواد دیگر برای به دست آوردن مواد دیگر مخلوط کرد. به عنوان مثال، با اختلاط رزین با مخلوط خاصی از مواد معدنی، سنگ پرورشی به دست آوردند که با آن کانتر و سینک آشپرخانه می‌سازند.

از سوی دیگر، آنها بخشی از رزین به دست آمده از پره‌های توربین بادی را خرد کرده و با سایر رزین‌های پلاستیکی مخلوط کردند. این به آنها اجازه می‌داد تا برای لپ تاپ‌ها و سایر دستگاه‌های الکترونیکی کاور تهیه کنند.

سپس، آنها سعی کردند رزین را در یک محلول قلیایی حل کنند که منجر به  ماده جدیدی  می شود: پلی متیل متاکریلات (PMMA). از این ماده می‌توان در ساخت چراغ‌های جلو استفاده کرد. اما، علاوه بر این، اگر حل شدن در دمای بالاتر انجام شود، ماده متفاوتی به دست می‌آید که پلی متاکریلیک اسید نامیده می‌شود که به دلیل قدرت جذب بسیار بالا می‌توان از آن در تولید پوشک استفاده کرد.

همچنین پاستیل خرسی
هیجان‌انگیزترین برنامه، آخرین مورد بود. این همان هضم قلیایی است که لاکتات پتاسیم را نیز به عنوان یک محصول تولید می‌کند، ماده‌ای که می‌تواند در ساخت شیرینی‌ها استفاده شود. به طور خاص، آنها پاستیل خرسی پختند!

احتمالا دارید فکر می کنید استفاده از ماده‌ای که از بازیافت پره‌های توربین بادی به دست می‌آید برای تولید چیزی که خورده می‌شود، ایده خوبی نیست. با این حال، نویسندگان این تحقیق اصرار دارند که هیچ مشکلی در مورد لاکتات پتاسیم وجود ندارد. به سادگی، ماده تشکیل دهنده پاستیل خرسی، پیکربندی جدیدی از اولین ماده است. همانطور که می‌گویند، کربن همچنان کربن است، چه از یک گیاه باشد و چه در سوخت فسیلی یافت شود. در این حالت، عناصری که بخشی از توربین‌های بادی بودند شروع به انطباق می‌کنند تا نتیجه‌ای غیرسمی ایجاد کنند.