اختصاصی بسپار/ پلاستیک‌های زیستی PHA پایه جایگزینی برای پلی پروپیلن
گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ ایران پلیمر همچنین انتظار می‌رود تولید پلاستیک‌های زیستی PHA پایه افزایش یابد. زیست تخریب پذیری PHA در خاک و دمای کاربری نسبتاً بالا، این بسپار را برای جایگزینی موادی مانند پلی پروپیلن مناسب تر می‌کند. PHA کاربرد زیادی در زمینه‌ی هم‌بسپارها دارد. برخلاف PLA، پلاستیک‌های زیستی PHA از جمله بسپارهایی هستند که تعداد قابل توجهی از استارت‌آپ‌ها کسب‌وکار خود را بر توسعه بسپارها و ترکیبات جدید در این خانواده از پلاستیک‌ها بنا می‌کنند. (PHA را می‌توان به روش‌های مختلفی با استفاده از باکتری‌ها و منابع کربن مختلف به دست آورد و دسترسی بهتری دارد. PLA به لاکتید نیاز دارد که تنها توسط تعدادی از تامین کنندگان ارائه می‌شود.)
با توجه به اینکه خواص حرارتی و مکانیکی، سبب محدود شدن این مواد به کاربرد کشاورزی و تولید کیسه شده است، با وجود رشد کلی پیش‌بینی‌شده، تقاضا برای پرمصرف‌ترین پلاستیک‌های زیست تخریب‌پذیر، مانند مخلوط‌های پایه نشاسته، ثابت مانده است. با این حال، جایگاه این پلاستیک‌ها به خوبی تثبیت شده است و شرکت‌های جدیدی به دلیل دسترسی آسان به منابع جدید نشاسته وارد بازار می‌شوند.
بازار پلاستیک‌های زیستی که با وجود قطعات قالب‌گیری شده برای کالاهای مصرفی و در میان مدت، با لوازم خانگی، منسوجات و کاربردهای خودرو پتانسیل زیادی دارد. برنامه‌های کاربردی خاص صنعت خودرو در حال حاضر بیشتر از بسپارهای طبیعی مانند پلی آمید زیستی استفاده می‌کند.
نقش قانون گذاری
40 تا 50 سال پیش پلاستیک‌ها جایگزین مواد معمولی مانند چوب، شیشه، فلز و کاغذ شدند و روند مشابهی در حال حاضر در مورد پلاستیک‌های زیستی ممکن است اتفاق بیفتد. نسل جدیدی از تولید کنندگان که PLA، PHA و سایر پلاستیک‌های زیستی را اصلاح می‌کنند، می‌توانند در برخی کاربردها از بسپارهای معمولی فاصله بگیرند.
بسته به موادی که به یک زیست پلاستیک اضافه می‌شود، کود شدن آن و زمینه‌ی کاربرد آن می‌تواند تحت تأثیر قرار گیرد. بنابراین، باید به کاربران نهایی شرح داده شود که وقتی چیزی مانند جاروبرقی با قطعات PLA یا PHA ساخته می‌شود، نمی‌توان به اهدافی نظیر کود شدن دست یافت.
تولیدکنندگان مستربچ نیز می‌توانند با کار روی بسپارهای زیست تخریب‌پذیر به عنوان رزین‌های حامل و استفاده از پرکننده‌های طبیعی و افزودنی‌های طبیعی، به بازار بالقوه نفوذ کنند.
از آنجایی که بسپارهای معمولی در همه جا وجود دارند، نفوذ بسپارهای زیست تخریب پذیر در بازار به سیاست‌های جدید منطقه ای بستگی دارد و اینکه آیا کمبود منابع به ویژه در اروپا، منطقه ای پرجمعیت با منابع کم در دسترس، بر در دسترس بودن بسپارهای سنتی تأثیر می‌گذارد یا خیر.
پلاستیک‌های زیست تخریب‌پذیر همواره به دلیل تداخل منابع با محصولات غذایی از جمله نشاسته، شکر و غیره مورد بحث هستند. این واقعیت منجر به پژوهش‌های بیشتر برای استحصال منابع مبتنی بر ضایعات کشاورزی و جنگل‌داری، پلی ساکاریدهای جدید و غیره برای بسپارش بسپارهای موجود مانند PLA، PHA، PBAT و PBS شده است. مواد طبیعی جدید می‌توانند در روش‌های بسپارش جدید برای رانشگری واکنشی و توسعه بسپارهایی مانند PLA، PCL، PBS و PGA استفاده شوند.
سیاست‌های جهانی و منطقه‌ای، ادراک عمومی، حمایت نقش آفرینان بزرگ با مواد جدید و وضعیت راهبردی و جغرافیایی سناریویی را ایجاد می‌کنند که جایگاه پلاستیک‌های زیستی را می‌توان تقویت کرد.
