اختصاصی بسپار/ پوشش های ساختمان و رابطه آن با ايمني
بسپار/ایران پلیمر در ايالات متحده آمريكا هر ساله از هر 1000 نفر يك نفر در اثرحوادث شغلي جان خود را از دست مي دهد. بر اساس آمار منتشر شده توسط اداره كار ايالات متحده، در بسياري از صنايع، ميزان مرگ و مير در دهه گذشته تفاوت چنداني نكرده و همچنان حوادث در بازه هاي زماني تاسف باري اتفاق مي افتد كه اين موارد اغلب شامل فاكتورهاي حفاظتي بوده و توسط افرادي كه وظيفه تضمين ايمني و رعايت آنها را بر عهده دارند ناديده گرفته مي شود.
به طور خاص، در صنعت پوشش هاي حفاظتي به طور ذاتي خطرات مهمي وجود دارد از جمله: سقوط از ارتفاع، داربست يا نردبان كه اين امر به دليل عدم آموزش صحيح در خصوص نحوه حفاظت در ارتفاع به منظور جلوگيري از سقوط رخ داده و در طول يك سال گذشته جزء ده مورد برتر در ليست اداره ايمني و بهداشت شغلي امريكا (OSHA) قرار دارد. علاوه براين از ساير خطرات مي توان به كار در فضاي محدود، كار با تجهيزات قوي و بالقوه خطرناك، قرارگيري در معرض مواد شيميايي خطرناك و ساير آلاينده هاي موجود در فضا و غيره اشاره نمود.
در دهه هاي گذشته، سعي شده است كه فرمولاسيون پوشش ها و محصولات مرتبط با آنها به سمت طراحي سيستم هاي ايمن تر، سوق داده شده و با پيشرفت در تجهيزات حفاظت شخصي، تشديد مقررات، افزايش آموزش ها و آگاهي و تاكيد بر سلامتي و ايمني، به شرايط عمومي ايمن تر كمك نمايد. با اين حال حذف تمامي خطرات شغلي در پروژه هاي مرتبط با پوشش غير ممكن بوده و همواره به عنوان چالشي براي كارفرمايان صنعتي مطرح بوده تا بتوانند كارگران خود را ايمن نگه دارند.
حق هر كارگري اين است كه در پايان يك روز كاري، كاملا سلامت به خانه برگردد، پس چرا كارفرمايان هنوز به اين امر اهميت نمي دهند؟ من گلوله نقره اي ندارم اما معتقدم كه ايجاد روابط قوي با مردم و برقراري ايمني و امنيت براي آنها بخش مهمي از راه حل است. اين امر ممكن است غيرشهودي به نظر برسد اما من به طور خاص توصيه نمي كنم كه بر روي سياست ها و يا رويه هاي بهتر تمركز نماييد اما در عوض آنچه كه پيشنهاد مي كنم اين است كه با بهبود روابط با كارگران مي توان با ايجاد مسئوليت پذيري در آنها به ايمني بيشتر دست يافت.
مردم را مقدم بر سياست ها قرار دهيد
تصور نماييد كه يكي از كارگران يا پيمانكاران شما متاسفانه در اولين روز كاري خود دچار حادثه مي شود. آيا آن كارگر نام سرپرست خود و نحوه ارتباط گرفتن با او را مي داند؟ آيا سرپرست مي داند كه چگونه با يكي از اعضاي خانواده فرد آسيب ديده تماس بگيرد؟
شايد شگفت زده شويد اگر به شما بگويم كه شركت ما زماني در يك سايت ساختماني كار مي كرد كه در آن 10 درصد از كارگران نام سرپرست خود را نمي دانستند. موضوع نگران كننده تر اين است كه موسسه كار و سلامت به ما مي گويد كه كمتر از 20 درصد از كارگران، آموزشهاي لازم در خصوص موارد ايمني را مي بينند و اين امر زماني بسيار اهميت مي يابد كه متوجه شويم كه بيشترين شانس آسيبب ديدگي و بروز حادثه مربوط به افراد تازه استخدام شده مي باشد. در حقيقت مطابق با آمار منتشر شده توسط اداره كار ايالات متحده امريكا، يك سوم روزهايي كه يك كارگر به دليل سانحه از كار دور مي باشد مربوط به كارگراني است كه كمتر از يك سال سابقه كاري دارند.
گفتگو و آشنايي اوليه بين كارفرما و كارگر و آشنايي شخصي با آنها، مطرح نمودن پروتكل هاي ايمني شركت و ايجاد زنجيره فرماندهي در شرايط اضطراري، اولين گام در ايجاد فرهنگ ايمني شركت شماست.
اجازه دهيد از شما خواننده محترم چند سوال در مورد ايمني بپرسم. آيا سازمان شما معتقد است كه كار بدون آسيب ديدگي و حادثه امكان پذير است؟ آيا رهبران مايل به اتخاذ اين موضع هستند كه صدمات وارده به نيروي كار را فقط به عنوان هزينه كسب و كار در نظر نگيرند؟ آيا آنها آماده انجام اقدامات لازم در خصوص ايجاد شرايط براي حصول كار بدون آسيب هستند؟ در اغلب مواقع، متعهد بودن به ايمني افراد مستلزم نوعي تغيبر شخصيتي است.
اطمينان از اينكه كارگران در زمان كار كردن در ارتفاع كمربند خود را به طور كامل بسته اند، تنها يكي از موارد مهم در چك ليست ايمني شركت است.
تقويت روابط
در ادامه منظور خود را با يك مثال توضيح خواهم داد. چند سال پيش از يك سكوي نفتي در افريقا بازديد كردم. به محض فرود هيلكوپتر، من را براي ملاقات با مسئول پروژه اسكورت كردند. او در مورد پروتكل هاي ايمني موجود در دكل نفتي توضيحاتي را ارائه داد و مطرح نمود كه اينجا كشتي اوست و هيچكسي در آنجا آسيب نخواهد ديد. اين امر كاملا مشهود بود كه علاوه بر اينكه او بسيار مسئوليت پذير بوده و پايگاه خود را از نقطه نظر ايمني كاملا پوشش مي دهد، به همان ميزان اين امر براي او مهم بود و به آن اهميت ميداد. اين امر نمايشي و حقه نبود و اسكورت من اين امر را تاييد مي كرد.
حالا به خدمه فكر كنيد. اولين پيامي كه براي آنان ارسال مي كنيد چيست؟ آيا اين امر مربوط به ايمني و مراقبت از كساني است كه اين كار را انجام مي دهند؟ يا براي انجام سريع تر كار و مقرون به صرفه بودن آن است؟ اگر مورد دوم است، زمان آن رسيده است تا تغييري ايجاد كنيد و در مورد ايمني به طور جدي فكر كنيد، زيرا هر سودي كه ممكن است عايدتان شود درمقايسه با هزينه هاي احتمالي صدمات وارده يا كشته شدن يكي از خدمه، كمرنگ خواهد شد.
كارفرمايان چگونه با كارگران خود ارتباط برقرار مي كنند؟ شايد نام همه را بدانند. شايد در مورد بازي هفته گذشته با يكديگر گفتگو نمايند. شايد اطلاعات كافي در مورد خانواده كارگران خود داشته باشند. اين امر شروع خوبي است اما براي حصول ايمني آنها كافي نيست.
مترجم: دکتر نعيمه شيراكبري گروه صنعتي ايران خودرو معاونت كيفيت
(ادامه دارد …)
متن کامل این گفت و گو را در شماره 261 پوشرنگ از گروه مجلات بسپار که در پایان تیرماه 1402 منتشر شده است، می خوانید.
در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه و فیدیبو قابل دسترسی است.
