اختصاصی بسپار/ چندسازه‌‌ها (کامپوزیت‌‌ها) شکاف اسکلت دایناسورهای موزه‌‌ها را پر می‌‌کنند!

گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ایران پلیمر در این مقاله گزارشی از یک موزه نگهداری اسکلت دایناسورها و استفاده از چندسازه‌‌ها جهت تکمیل اسکلت‌‌ها و هم‌‌چنین نسخه‌‌برداری از نمونه‌‌های اصلی آورده شده است.

به گفته دکتر Glenn Storrs معاون مجموعه‌‌ها و تحقیقات و Withrow Farny Curator از دیرینه‌‌شناسی مهره‌‌داران در مرکز موزه سینسیناتی (ایالات متحده)، اسکلت دایناسورها هرگز کامل نیست. وی می‌‌افزاید که اگر بتوانید 50 استخوان یا بیشتر از یک دایناسور را حفاری کنید، می‌‌توانید یک مرمت بسیار دقیق انجام دهید (شکل 1).

شکل 1: اسکلت Galeamopus مرکز موزه سینسیناتی یک اسکلت تقریبا کامل بود که توسط Glenn Storrs و گروهش حفاری شد و شرکت Research Casting International استخوان‌‌های مفقود شده را پر کرد.

از مواد چند‌‌سازه با وزن سبک، استحکام زیاد و سایر خواصی که برای کاربردهای مهم مانند قطعات ساختاری هواپیماهای تجاری، پره‌‌های توربین بادی و مخازن تحت فشار استفاده می‌‌شود، می‌‌توان برای پر کردن شکاف‌‌ها در فسیل‌‌ها استفاده کرد. در برخی موارد، همتاسازی‌‌ها (replica)، موزهها را قادر می‌‌سازد تا نمونه‌‌های خود را در معرض دید عموم قرار دهند، در حالی که استخوان‌‌های اصلی برای تحقیق و مطالعه در پشت صحنه نگهداری می‌‌شوند.
دکتر Storrs می‌‌گوید که در گذشته دور، در حدود سال 1800، موزه‌‌ها ابتدا از گچ پاریس استفاده می‌‌کردند. حدود 40 سال پیش بود که بسپارها در این زمینه مورد استفاده قرار گرفتند.
به گفته Dave Might، هماهنگ‌‌کننده و هنرمند در مرکز موزه سینسیناتی، کارکنان موزه برای نمایش فسیل‌‌های کوچک موجود در موزه مانند گیاهان یا ماهی، از اسفنج‌‌های پلی‌‌یورتان برای ریخته‌‌گری و مجسمه‌‌سازی خود استفاده می‌‌کنند.
استخوان‌‌های دایناسورها و اشیای نمایشی بزرگ‌‌تر موزه‌‌ می‌‌‌‌توانند چالش‌‌برانگیز باشند. اگرچه اندازه استخوان‌‌ها متفاوت است، آن‌‌ها می‌‌توانند عظیم باشند و هرگونه ماده‌‌ای برای همتاسازی آن‌‌ها باید به اندازه‌‌ی کافی سبک باشد تا روی پایه نمایشگر نصب شده در هوا معلق بماند و به اندازه کافی بادوام باشد تا سال‌‌ها دوام بیاورد. بسته به اندازه اسکلت، ممکن است به یک چندسازه با سطح خارجی مستحکم، صلب و توخالی نیاز باشد. یک قطعه پلاستیکی سنگین مناسب نیست و در عین حال، به درستی هم پخت نمی‌‌شود. مواد چندسازه، اغلب قادرند این نیازها را برآورده کنند.
Dave Might به حیوانات نمایشگاه عصر یخبندان که ده‌‌ها سال پیش برای موزه مزبور ساخته شده بود اشاره کرد، یک mastodon (جانوری شبیه فیل در عصر یخبندان)، یک گاومیش غول پیکر و غیره، که اکنون در فرودگاه بین‌‌المللی سینسیناتی شمالی به نمایش گذاشته شده‌‌اند، که کارکنان موزه با چندسازه‌‌های الیاف شیشه و روش ریخته‌‌گری آن‌‌ها را ساخته بودند. وی به یاد می‌‌آورد حتی یک‌‌بار مارمولکی بزرگ با مواد چندسازه تولید کردند.
اما اخیرا، برای دایناسورهایی که اکنون در سالن دایناسورهای موزه به نمایش گذاشته شده است، مرکز موزه سینسیناتی، مانند بسیاری از موزه‌‌های جهان، برای ترمیم فسیل‌‌های خود به شرکت Research Casting International یاRCI مراجعه می‌‌کند. این شرکت به شکل تخصصی به قالب‌‌گیری و ریخته‌‌گری استخوان‌‌های دایناسور چندسازه‌‌ای مشغول است.

قالب‌‌گیری و ریخته‌‌گری استخوان‌‌های دایناسور چندسازه‌‌ای
شرکت RCI یک کارخانه 50،000 فوت مربعی در انتاریو کانادا، و یک کارخانه 10،000 فوت مربعی برای انبارش و ذخیره تقریبا 15 تا 20000 قالب از حدود 270 اسکلت دایناسور مختلف را اداره می‌‌کند. این شرکت همه کارها را از کمک به موزه‌‌ها در حفاری‌‌های فسیل گرفته تا قالب‌‌گیری و ریخته‌‌گری استخوان‌‌ها، تا نصب نمایشگاه‌‌ها در موزه‌‌ها انجام می‌‌دهد (شکل 2).

 

برگردان: مهندس مسعود خلج
[email protected]

 

(ادامه دارد …)

متن کامل این مقاله را در شماره ۲۳۲ ماهنامه بسپار که در نیمه بهمن ماه ۱۴۰۰ منتشر شده است بخوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه و فیدیبو قابل دسترسی است.