اخبار

اختصاصی بسپار/ کیتوسان به الیاف قدرت آبگریزی می دهد

گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ایران پلیمر Fraunhofer یک پژوهشگاه بین رشته ای مهندسی و علوم زیستی در آلمان است. اعضای این پژوهشگاه الیافی را با استفاده از کیتوسان پوشش داده اند که به این ترتیب این الیاف ویژگی آب گیریزی پیدا کرده اند. کیتوسان یک ماده ی تجدید پذیر است که از کیتین به دست می آید. این ماده دومین پلیمر زیستی است که به طور طبیعی تولید می شود. کیتوسان درواقع یک نوع پلی ساکارید نیتروژن دار است که از پوسته ی خرچنگ و یا دیواره های قارچ ها به دست می آید.
ساختار شیمیایی کیتوسان و کیتین بسیار به هم شبیه است. تنها تفاوت وجود گروه استیل در کیتین است که برای تبدیل به کیتوسان باید از ساختار شیمیایی مولکول حذف شود. کیتوسان در آب و بیشتر حلال های آبی نامحلول است ولی افزودن کمی اسید باعث می شود این ماده در آب محلول شود و در تولید الیاف مورد استفاده قرار بگیرد.
کیتین پس از مین زدایی و پروتئین زدایی به کیتوسان تبدیل می شود و ویژگی های کیتوسان نهایی به شرایط انجام این مراحل اصلاحی بستگی دارد. مولکول زیستی که در این مرحله به دست می آید را می توان در موارد مختلفی به کار برد. برای مثال می توان از آن به عنوان لخته کننده در تصفیه ی پساب و یا حامل دارو در پزشکی استفاده کرد. در صنعت نساجی نیز این ماده کاربرد زیادی دارد. از کیتوسان بیشتر برای کاهش میزان رافنس یا ناهمواری سطح الیاف پس از به هم تابیدن استفاده می شود. جالب است که عملکرد کیتوسانی که از بدن حشرات به دست می آید با عملکرد کیتوسانی که از پوسته ی خرچنگ تولید می شود یکسان است. در آینده این ماده به عنوان یک ماده ی مهم در مقیاس صنعتی تولید می شود. دکتر Achim Weber قائم مقام بخش فناوری سطوح و مواد کنشگر در Fraunhofer بیان می کند، هدف ما در پروژه ی HydroFichi این است که مواد اولیه ی مورد نیاز برای گستره ی وسیعی از کاربردها ایجاد شود. موادی که تجدیدپذیر بوده و همچنین برای محیط زیست و سلامتی انسان خطری ندارند. به علاوه، برای پوشش دهی ساده تر با کیتوسان، که بتواند از الیاف حفاظت کند، ما می توانیم از مولکول واسطی استفاده کنیم که با ایجاد پیوندهای عرضی، موجب اتصال کیتوسان به لیف شود. این روش می تواند در کاربردهای زیادی مورد استفاده قرار بگیرد و ویژگی های منحصربه فردی، از جمله آبگریز بودن به الیاف بدهد.
این اولین باری است که از فناوری زیستی برای انجام فرایند تکمیلی برای الیاف استفاده می شود. در این پروژه، محققان IGB و چهار عضو دیگر از حوزه ی نساجی، از پژوهشگاه های نساجی و الیاف Denkendorf (DITF) توانستند برای اولین بار توانستند روش خود را برای استخراج کیتوسان و اصلاح آن به منظور ایجاد سازگاری با انواع روش های نساجی انجام دادند. دکتر Thomas Hahn که سرپرست تیم تحقیقاتی و نوآوری در حوزه ی فناوری زیستی در IGB است در این باره بیان میکند، ما ظرفیت های بزرگ کیتوسان را برای آبگریز کردن و یا ایجاد قابلیت های دیگر بر روی الیاف می شناسیم. ما موفق شدیم در مقیاس تجاری الیافی که فرایند تکمیل آن ها با استفاده از کیتوسان انجام می شود را تولید کنیم. بعلاوه ماربردهای بسیار زیاد دیگری در حوزه ی پلیمرهای زیستی وجود دارد که ما را به انجام تحقیقاتی بیشتر در این حوزه ترقیب می کند و باعث شده است ما پروژه ی ExpandChi را بلافاصله پس از HydroFichi آغاز کنیم. در این پروژه همکاران ما در تلاشند از میتوسان به عنوان جایگزین پلیمرهای سنتزی و مصنوعی استفاده کنند. این کاربرد به عنوان افزودنی ضد موج و تاخیرانداز آتش در پوشش ها خواهد بود.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا