اختصاصی بسپار/ گفت و گو با مانفرد هاکل (مدیر عامل) و کلاوس لدرر (مدیر توسعه تجاری) گروه EREMA: بازیافت شیمیایی گران تر از استفاده از مواد خام
گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ ایران پلیمر مصاحبه VDMA مانفرد هاکل (مدیر عامل) و کلاوس لدرر (مدیر توسعه تجاری) گروه EREMA در خصوص بازیافت پلاستیک ها و اقتصاد چرخشی
با فرآیندهای بازیافت مکانیکی در حال حاضر پیشرفت کرده اند. بازیافت مواد شیمیایی کاری نسبتاً نو است. اما سوال این است که آیا می تواند خود را تثبیت کند؟
کلاوس لدرر: نشانه هایی وجود دارد که چنین خواهد شد و قطعاً تقاضا برای آن وجود دارد. برندهای بزرگ به راه حل هایی برای بسته بندی خود نیاز دارند؛ فشار عمومی در حال افزایش است و اهداف بازیافت اتحادیه اروپا بسیار بالاست. بازیافت مواد شیمیایی احتمالاً می تواند در این زمینه نقش ایفا کند. با این حال، برخی از سوالات همچنان باقی می ماند. برای مثال، یکی از چالش ها این است که مواد ورودی صحیح با کیفیت و کمیت صحیح، در مکان صحیح قرار بگیرند. برخی از فرآیندهای بازیافت شیمیایی قادر به حل این مشکل خواهند بود و برخی دیگر نمی توانند. همچنین در حال حاضر مشخص نیست که آیا بازیافت مواد شیمیایی از نظر اقتصادی منطقی خواهد بود یا خیر؟ کسانی که انتظار دارند مواد حاصل از بازیافت شیمیایی ارزان تر از مواد خام اولیه باشد، ناامید خواهند شد. با این حال، اگر شما بازیافت شیمیایی را عاملی ارزشمند در نظر بگیرید که مواد خام را حداقل در چرخه نگه می دارد، حتی اگر گران و انرژی بر باشد، باز هم می تواند منطقی باشد. همچنین در حال حاضر چندین مزایا و معایب در مورد این سوال وجود دارد که آیا بازیافت مواد شیمیایی برای محیط زیست مفید است یا خیر؟ برای ارزیابی دقیق‌تر بازیافت مواد شیمیایی، باید منتظر بمانیم تا اولین کارخانه‌های تجاری راه‌اندازی شوند.
برخی می گویند بازیافت شیمیایی انرژی بسیار بیشتری نسبت به بازیافت مکانیکی مصرف می کند، برخی دیگر مخالف هستند. دیدگاه شما چیست؟
لدرر: پاسخ این سوال به دیدگاه ها بستگی دارد. اگر بگویید پلاستیک حامل انرژی است و بخش بزرگی از انرژی فرآیند مورد نیاز می تواند از خود پلاستیک تامین شود، مصرف انرژی، کمتر از آن چیزی است که اغلب ادعا می شود. اما اگر در نظر داشته باشید که انرژی بسیار بیشتری نسبت به بازیافت مکانیکی باید برای آن صرف شود، به عنوان مثال برای سوخت فرآیند گرماکافت؛ و اگر در نظر داشته باشید که پس از بازیافت در ابتدای زنجیره تولید مشابه نفت خام هستید که پس از آن باید دوباره با استفاده از انرژی فرآوری شود، نمی توان ادعا کرد که بازیافت شیمیایی انرژی بیشتری نسبت به بازیافت مکانیکی مصرف نمی کند.
مانفرد هاکل: تجزیه و تحلیل صادقانه ی فرآیند به وضوح نشان می دهد که ورودی انرژی در بازیافت شیمیایی بیشتر است. در بازیافت مکانیکی دمای 250 درجه برای شستشو و اکستروژن (رانشگری) مورد نیاز است. پس از آن باز تولید دانه ها (regranulate) تمام شده است. در بازیافت مواد شیمیایی، انرژی مورد نیاز برای تجزیه مواد خام به اجزای شیمیایی اصلی آن و سپس جداسازی اجزا چندین برابر بیشتر است.
پژوهش های زیادی در زمینه بازیافت مکانیکی برای بهبود کیفیت بازیافت پیوسته در حال انجام است. اگر به هر حال در بازیافت شیمیایی تمام مواد خام به اجزای اصلی خود تجزیه شوند، این پژوهش ها منسوخ نخواهد شد؟
هاکل: ما اصلاً اینطور نگاه نمی کنیم. در چند سال گذشته، اتفاقات زیادی در بازیافت مکانیکی افتاده است، همچنین به این دلیل که کل صنعت به طور مشترک بسیاری از چیزها را توسعه می دهد. این امر امکان تحقق راه حل هایی را فراهم کرده است که تا چند سال پیش غیرقابل تصور بودند. کیفیت دانه های بازتولید شده هم اکنون پاسخگوی کاربردهای زیادی است. علاوه بر این، بازیافت مکانیکی در حال حاضر یک مدل تجاری کارآمد است که از نظر زیست شناختی و اقتصادی منطقی است. هم کارآمد و هم مقیاس پذیر است. به همین دلیل است چرا با توسعه بازیافت مکانیکی باید بازیافت شیمیایی منسوخ شود؟ ما نیز پیشرفت های بیشتری در بازیافت مکانیکی متصور هستیم. به عنوان مثال، در EREMA، ما در حال افتتاح مرکز تحقیق و توسعه جدید خود برای بازیافت مکانیکی در دفتر مرکزی خود در Ansfelden در ماه ژوئن هستیم که سرمایه گذاری بالغ بر 10 میلیون یورو برای ان انجام شده است. با این حال، بازیافت شیمیایی توجیه خود را برای جریان های خاصی از مواد دارد که بازیافت مکانیکی برای آن ها مناسب نیست.
از دیدگاه شما چه تقسیم وظایفی در آینده معنا خواهد داشت؟
لدرر: هدف باید این باشد که این دو فناوری مکمل یکدیگر باشند. به گونه ای که بازیافت شیمیایی موادی را که به صورت مکانیکی قابل بازیافت نیستند، فرآورش می کند. به عنوان مثال، این مواد پلاستیک های مخلوط مانند فیلم های چند لایه یا پلاستیک های تقویت شده با الیاف یا موادی هستند که قرار است بعداً به عنوان محصول نهایی با مواد غذایی در تماس باشند. اگر بازیافت شیمیایی بتواند مواد بی کیفیت تر را فرآوری کند و آن ها را به چرخه تولید وارد کند، کار ارزشمندی خواهد بود. سپس تقسیم وظایف برای جلوگیری از اتلاف انرژی مطرح خواهد شد. در موارد دیگر بازیافت مکانیکی وارد خواهد شد. این سلسله مراتب منطقی است زیرا بازیافت مواد شیمیایی گرانتر و انرژی بر است. در EREMA، ما سعی می‌کنیم بازیافت‌کنندگان شیمیایی را با فناوری اکستروژن (رانشگری) خود پشتیبانی کنیم تا بتوانند به‌طور قابل‌اعتماد و کارآمدی جریان‌های مواد مناسب را وارد فرآیند بازیافت شیمیایی خود کنند. به این ترتیب، ما سهم مهمی در توسعه بازیافت شیمیایی داریم تا جایی که در نهایت می تواند مکمل واقعی بازیافت مکانیکی باشد.
بنابراین EREMA هر دو فرآیند را با ماشین های بازیافت خود انجام می دهد. پتانسیل های هر کدام را کجا می بینید؟
هاکل: ما در حال حاضر کل فناوری فرآیند را برای بازیافت مکانیکی ارائه می دهیم. بر اساس افزایش شدید تقاضا در دو سال گذشته، می‌توان دید که بازیافت مکانیکی چگونه به‌صورت پویا در حال توسعه است. برای فرآیند شیمیایی، ما فرآیندی را برای بازیافت مکانیکی ارائه می‌کنیم که اغلب در ابتدای زنجیره فرآیند اعمال می‌شود تا جریان‌های ورودی برای فرآیندهای بازیافت شیمیایی بعدی آماده شود. همچنین پتانسیل های زیادی را در این زمینه می بینیم و تاکنون تعدادی سفارش دریافت کرده ایم. با این حال، تعداد آن ها در حال حاضر نسبتاً کم است، زیرا تا کنون تعداد بسیار کمی از کارخانه‌های بزرگ بازیافت مواد شیمیایی در سراسر جهان تکمیل شده‌اند. در هر صورت آرزوی ما این است که هر دو پتانسیل را بالا ببریم.
آیا اقتصاد چرخشی با بازیافت مواد شیمیایی تسریع خواهد شد؟
هاکل: در میان مدت یا درازمدت به زودی این اتفاق خواهد افتاد، اما بازیافت شیمیایی در حال حاضر می تواند به بهبود تصویر پلاستیک در دنیای امروز کمک کند؛ زیرا در نهایت، بسیاری از انواع پلاستیک می توانند بازیافت شوند.
