اخباراخبار ویژه

اختصاصی بسپار/ یادداشت دکتر میلاد مهرانپور، رییس هیات مدیره هلدینگ داناپلیمر در خصوص نمایشگاه K2022/ در کجاها باید نگران آینده صنعت پلیمر کشور باشیم؟

بسپار/ایران پلیمر امسال نمایشگاه پلاستیک آلمان K2022 همانطور که از شعارهای آن برمی آمد بر روی سه مگاترند اصلی اقتصاد چرخشی، دیجیتالیزاسیون و تغییرات اقلیمی متمرکز بود. تنوع فناورانه در این دوره از نمایشگاه کمتر دیده می شد.
در اقتصاد چرخشی، شرکت های بزرگ و جریان ساز برنامه های زیادی را در راستای پایداری اجرایی کرده و یا در دست اجرا داشتند. در حوزه پلیمرهای زیستی و زیست تخریب پذیر هر چند قدم های بزرگی برداشته شده بود، اما به نظر می رسد که اینها در حد پیشنهاد باقی خواهند ماند و در بحث آینده، به عنوان راه حل شناخته نمی شوند. به نظر من، آنطور که می شد در نمایشگاه نیز رضد کرد، راه حل اصلی بر روی بازیافت پلاستیک های مصرفی تمرکز داشت. تولیدکنندگان بنام و بزرگ مواد اولیه نیز به دنبال خرید مواد ضایعاتی و آپسایکل مجدد بودند. تولیدکنندگان افزودنی و همچنین سازندگان ماشین آلات هم مشخصا به دنبال راه حل هایی برای امکان افزایش سهم مواد ضایعاتی در محصولات نهایی بوده و هستند.
همچنین در این حوزه، در بحث سورتینگ، شستشو و جداسازی ها تکنولوژی های خیلی خوبی از جمله NIR به کار گرفته شده بود و دستیابی به کیفیت و سرعت با مباحث کاملا مهندسی دنبال می شد. متاسفانه در حال حاضر هیچ ماشین آلات مدرنی برای بازیافت پلیمرها در کشور وجود ندارد، در حالیکه حتی در همسایگی ما مثلا در ترکیه به این سمت حرکت کرده اند.

نکته دیگری که به طور روشن در روندهای صنعتی در نمایشگاه دیده می شد، تلاش برای افزایش راندمان به عنوان یک عامل موثر در کاهش انرژی مصرفی و افزایش رقابت پذیری بود. این تلاش به قدری جدی بود که واقعا آدم را به شوق می آورد.
در زمینه دیجیتال سازی، پیشرفت های خیلی زیادی قابل مشاهده و قابل تحسین بود. همه موارد هم کاملا پرکتیکال و عملی. آنچه شاید در صنعت پلیمر ایران تجهیزات فوق مدرن به شمار می رود، به عنوان یک فناوری عادی در کشورهای صنعتی در حال استفاده است.
واقعیت این است که در امر بازیافت در کشور (هر چند نه به اندازه کافی) قدم هایی برداشته شده، ولی در دیجیتالیزاسیون متاسفانه هیچ تلاشی نشده و این بسیار نگران کننده است. در صنعت پلاستیک ایران اصلا کسی توجهی به این موضوع ندارد. همانطور که قابل پیش بینی بود و از دوره قبل یعنی سه سال پیش در K جرقه هایی از کاربرد اینترنت اشیا و … در فرآیندها دیده می شد، امسال کاملا به طور جدی و عملی در ماشین آلات اعمال شده بود و باعث تاسف است که در ایران تمایلی نسبت به آن وجود ندارد.
مساله حایز اهمیت دیگر در این دوره، همکاری میان مهندسین با تخصص های مختلف برای تبدیل یک تکنولوژی نوآورانه به یک تکنولوژی قابل مصرف بود.

 

دکتر میلاد مهرانپور رییس هیات مدبره هلدینگ داناپلیمر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا