
گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ایران پلیمر پلاستیک، مادهای ارزان، بادوام، منعطف و چندمنظوره است، بنابراین عجیب نیست که در قرن گذشته رشد چشمگیری در تقاضا داشته است. همانطور که میدانید، این موفقیت هم موهبت و هم مصیبت است. مشکلات آلودگی چالشبرانگیزی که پلاستیک ایجاد میکند، از انتشار دیاکسیدکربن گرفته تا زبالههای موجود در آبراهها و اقیانوسها، موجب بدنامی آن شده است. بازیافت پلاستیک بیشتر میتواند باعث کاهش انتشار ناشی از سوزاندن، جلوگیری از سومدیریت پسماندهای صادر شده و جایگزینی نیاز به تولید پلاستیکهای جدید شود.
گزارشی به نام ” شکستن موج پلاستیک، یافتههای مهم برای جلوگیری از آلودگی پلاستیک” در PEW Trusts، حقیقت ناخوشایندی را برجسته میکند: اگر بخواهیم از گرم شدن بیش از حد کره زمین و غرق شدن اقیانوسها از پلاستیک جلوگیری کنیم، حتی جدیدترین تعهدات بازیافت ما نیز برای مقابله با چالشی که با آن روبهرو هستیم، کافی نیستند. این گزارش تخمین میزند که تا سال 2040 ، 29 میلیون تن پلاستیک در سال وارد اقیانوسها میشود، که معادل 50 کیلوگرم پلاستیک در هر متر خط ساحلی در سراسر جهان است. از آنجا که پلاستیک صدها سال در اقیانوس باقی میماند و ممکن است هرگز تجزیه نشود، در 20 سال آینده مقدار موجودی فزاینده پلاستیک در اقیانوس میتواند به 450 میلیون تن برسد.
باید اقدامات جدیتری انجام شود. یکی از این اقدامات، افزایش ظرفیت بازیافت است و بستهبندی مکان خوبی برای شروع بازیافت است.
تمام کاری که باید انجام دهید این است که سطح اکثر بستهبندیها را خراش دهید تا دریابید که به رغم ادعاهای مخالف آن، تعداد کمی از ویژگیهای بازیافتی بسیار خوبی برخوردارند و بعید به نظر میرسد آنهایی که به محصول اصلی اضافه شدهاند هم به وضوح سنجیده شده باشند.
واقعیت تاملبرانگیز این است که بسیاری از اقلام بستهبندی با هدف اصلی تعامل با مصرفکننده، محافظت از محتوای درونی و تبلیغ نام تجاری طراحی شدهاند و متاسفانه ویژگیهای بازیافت که فرصتهای حلقه بسته را ایجاد میکنند، جزو اولویتهای اول نیستند.
این نکته را در نظر بگیرید که برای آنکه طراحی مجدد یک بسته یا بطری تا حد امکان قابل بازیافت باشد، باید کیفیت آن را بهبود بخشد و هزینه آن را کاهش دهد.
ممکن است چیز کمی به نظر برسد، اما در 30 سال گذشته، بیش از 20 میلیون درب و درپوش بطری در طی پاکسازی ساحلی در سطح جهان پیدا شده است. اما در مورد اینکه چه تعداد درپوش بطری در ساحل همراه جریان آب جابهجا شده و وارد اقیانوسها شده است، مشخص نیست. با این حال، این درپوشها از جمله پنج زباله اصلی اقیانوسی هستند که برای زندگی دریا کُشنده است. در اینجا تغییراتی آورده شده است که میتواند این مشکل مرگبار را حل کند.
متصل کردن
ایدهآل است که همهی درپوشها به بطری متصل باقی بمانند. با اتصال درپوش به بطری، حجم کلی درپوشهای بازیافتشده افزایش مییابد و باعث میشود مواد بیشتری برای بازیافت درپوشها فراهم شود.
برگردان: مهندس مریم شادمند
[email protected]
(ادامه دارد …)
متن کامل این مقاله را در شماره 223 ماهنامه بسپار که در نیمه اردیبهشت ماه 1400 منتشر شده است بخوانید.
در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه و فیدیبو قابل دسترسی است.