اخبار

افزایش پایداری حرارتی روغن‌

بسپار به نقل از نانو می نویسد، پژوهشگران دانشگاه تربیت مدرس با همکاری پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران موفق به بهبود پایداری روغن پونه کوهی ‏به عنوان نمونه‌ای از روغن‌های اساسی، طی فرایند فرآوری و نگهداری شدند. پژوهشگران دانشگاه تربیت مدرس با همکاری پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران موفق به بهبود پایداری روغن پونه کوهی ‏به عنوان نمونه‌ای از روغن‌های اساسی، طی فرآوری و نگهداری شدند. این محققان همچنین با استفاده از فرآیند ان کپسولیشن ‏‏(‏Encapsulation‏)، رهایش مداوم تری از پونه را باعث شدند که در سیستم‌های بسته‌بندی این نوع رهایش جهت حفظ ‏کیفیت فرآورده غذایی طی دوره نگهداری بسیار مطلوب است.‏

روغن‌های اساسی مایعات روغنی آروماتیک و فراری هستند که از گیاهان به دست می‌آیند. این روغن‌ها منابع غنی از ترکیبات فعال زیستی مثل ترپنوئیدها و اسیدهای فنولیک هستند که دارای فعالیت ضدمیکروبی و ‏ضدقارچی هستند. در بین انواع زیادی از روغن‌ها، روغن اساسی پونه کوهی به دلیل حضور دو ترکیب فنولی کاراوکرول و تیمول دارای فعالیت ضدمیکروبی و ‏ضداکسندگی است.

اما این روغن نیز همانند سایر روغن‌های اساسی، یک ترکیب فرار است که به آسانی طی فرآوری ‏مواد غذایی، فرمول‌بندی دارو و تهیه فیلم‌های ضدمیکروبی، در معرض حرارت، فشار، نور و یا اکسیژن تبخیر ‏و یا تخریب می‌گردد. به منظور غلبه بر حساسیت و بهبود پایداری ترکیبات زیست فعال طی فرآوری و نگهداری، فناوری نوظهور ‏نانوان کپسولیشن به تازگی در صنایع غذایی و دارویی به کار برده شده است.‏

دکتر سید فخرالدین حسینی در رابطه با هدف این پژوهش گفت: «هدف تیم پژوهشی ما این بود که با استفاده ‏از فناوری نانوان کپسولیشن پایداری آن را طی فرآوری و نگهداری بهبود دهیم.»‏

استادیار دانشگاه تربیت مدرس اضافه کرد: «در این تحقیق، روغن پونه کوهی با روش دو مرحله‌ای امولسیون روغن در آب و انعقاد یونی کیتوسان با تری پلی فسفات سدیم به داخل ‏نانوذرات کیتوسان کپسوله گردید. نانوذرات به دست آمده دارای پخش منظم و شکل کروی بودند که به‌وسیله‌ی میکروسکوپ ‏الکترونی روبشی SEM‏ و میکروسکوپ نیروی اتمی AFM‏ مشاهده شدند. کارایی ان کپسولیشن و ظرفیت بارگذاری روغن پونه کوهی به داخل نانوذرات کیتوسان به ترتیب در حدود ‏‏47-21% و 8-3% بود. مطالعات رهایش در محیط برون تنی نشان دهنده اثر انفجاری اولیه و سپس رهایش آرام ‏روغن بود.»‏

به گفته حسینی مهمترین ویژگی کاربرد نانوذرات در تحقیق حاضر افزایش پایداری حرارتی روغن پونه کوهی بود. روغن ‏پونه کوهی کپسوله نشده در دمای 196 درجه سانتیگراد تخریب گردید در حالی که با کمک نانوان کپسولیشن، تخریب روغن در ‏دمای بین 358-344 درجه اتفاق افتاد. همچنین با استفاده از فرآیند ان کپسولیشن، رهایش مداومتری از پونه مشاهده گردید که ‏در سیستم‌های بسته‌بندی این نوع رهایش جهت حفظ کیفیت فرآورده غذایی طی دوره نگهداری بسیار مطلوب است.‏

این پروژه در بسته‌بندی‌های ضدمیکروبی مواد غذایی به دلیل رهایش تدریجی روغن پونه کوهی از نانوذرات و به منظور ‏کند نمودن فساد میکروبی و اکسیداسیونی کاربرد دارد. به علاوه در بحث دارورسانی نیز می‌توان از نانوذرات کیتوسان جهت ‏رهایش کنترل شده مواد دارویی استفاده نمود.‏

نتایج این کار تحقیقاتی که به دست دکتر سید فخرالدین حسینی و همکاران وی صورت گرفته است، در مجله
‏ ‏Carbohydrate Polymers‏ (جلد 95، شماره 1، 5 ژوئن سال 2013) منتشر شده است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا