باید از ماهی ها پرسید: کاغذ یا پلاستیک؟

گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ ایران پلیمر کاغذ یا پلاستیک؟ سوالی که غریب به اتفاق همه ی ما با آن مواجه شده ایم. چند دهه قبل زمانی که پدربزرگان ما به میوه فروشی می رفتند، میوه را در کیسه های کاغذی قهوه ای رنگی خریداری می کردند که در حال حاضر برای ما به نوستالژی نزدیک تر است تا واقعیت. در حال حاضر پس از خروج از میوه فروشی، تعداد زیادی پلاستیک همراهمان می باشد. 
آلودگی های پلاستیکی شرایطی را در جهان ایجاب کرده که محدودیت های بسیاری را در استفاده این محصولات محبوب باعث می شود. اما آیا استفاده از کاغذ به جای کیسه های پلاستیکی با توجه به تامین منابع اولیه ی آن ها از چوب، منطقی می باشد؟ چه کسی پیروز این جنگ است؟ پلاستیک یا کاغذ؟ این سوالی است که تمامی کشورها را دغدغه مند نموده است.
به دنبال ممنوعیت بسیاری از کشورها در استفاده از نی پلاستیکی به منظور کاهش آلودگی های پلاستیکی از محیط زیست، تحقیقی توسط موسسه Thomas Index انجام شده که نتایج جالب توجهی را به همراه داشته است. نتایج تحقیقات نشان داده است که با وجود ممنوعیت استفاده از کالاهای پلاستیکی در بسیاری از نقاط حتی با افزایش مصرف نیز همراه بوده است. این در حالی است که بسیاری از شرکت ها به تولید نی کاغذی روی آورده اند. بسیاری از این نی ها طی 30 تا 60 روز در محیط زیست تجزیه شده و به طبیعت بازمی گردند. ولی این نی ها تنها برای نوشیدنی های سرد مناسب بوده و دو تا سه ساعت ماندگاری را دارا می باشند. 
از آن جایی که کاغذ در فرآیند تولید خود به مقادیر زیادی از آب نیاز دارد، محصول نهایی تولید شده از آن نسبتا سنگین تر است. جدا از وزن محصول نهایی، آب بسیاری در فرآیند تولید محصولات کاغذی مصرف می شود. از آن جایی که آب به عنوان یک منبع کلیدی محسوب می شود، آیا تولید محصولات پلاستیکی که به مراتب آب کمتری نیاز دارند، سبزتر و کم ضرر تر به نظر نمی رسد؟
اما سوال اساسی اینجا مطرح می شود که کسانی که نی های پلاستیکی خود را در طبیعت رها می کردند، آیا نی های کاغذی را رها نمی کنند؟ قطعا چرا. ولی تنها تفاوت اینجاست که نی های کاغذی تنها 6 ماه در طبیعت باقی مانده سپس به اجزای کوچک تجزیه شده، وارد دریا می شوند و به غذای ماهی ها تبدیل می شوند.
 پس باید سوال اصلی را از ماهی ها پرسید. کاغذ یا پلاستیک؟