اخبار

خط تولید لوله های سبک پلیمری به صورت نامحدود

بسپار می نویسد، یک استاد ایرانی دانشگاه آریزونا یک خط لوله سبک و با طول نامحدود اختراع کرده است که نویدبخش کاهش هزینه ها و همچنین آسیبهای زیست محیطی است.
بسپار به گزارش خبرگزاری مهر می نویسد، محمد احسانی استاد بازنشسته مهندسی شهری دانشگاه آریزونا این لوله ها را با عنوان ” InfinitiPipe ابداع کرده که از پلاستیک فوق سبک لانه زنبوری در زیر لایه هایی فیبر کربن ساخته شده است.
این لوله ها با یک فرآیند جدید در کنار هم قرار گرفته و این امکان را فراهم می کند که با طول نامحدود ساخته شوند.
از آنجا که این لوله ها در معرض دید نیستند، گاهی فراموش می کنیم که زیرپاهای ما چقدر لوله وجود دارد. لوله هایی که بین شهرهای بزرگ و کوچک کشیده شده میلیونها کیلومتر هستند که سوخت، آب، فاضلاب، تلفن و بسیار از موارد دیگر را منتقل می کنند و رگها و شاهرگهای تمدن مدرن را تشکیل می دهند. مشکل اصلی اینجاست که هر لوله بزرگ با هر انرژی چون لوله هایی که از فولاد، بتن و یا پلاستیک سنگین ساخته می شوند، باید طول کوتاهی داشته باشند که این امر تا حدی به وزن برخی از موادی بازمی گردند که لوله ها با آن ساخته می شود.
به این معنا که یک خط لوله هرچند که بلند باشد از یک سری بخشهای کوتاه با صدها یا هزاران اتصال ساخته می شود که هرکدام از آنها می تواند یک رخنه احتمالی باشد. لوله ها اغلب باید در مکانهای دورتر ساخته شوند و سپس با هزینه بالا به منطقه ساخت و ساز منتقل شوند.

این درحالی است که محمد احسانی استاد بازنشسته مهندسی شهری دانشگاه آریزونا با خط لوله سبک و نامحدود خود این مشکل را برطرف کرده و فرآیند ساخت لوله را به منطقه ساخت و ساز منتقل کرده است. وی پیشتر روی روشی برای تقویت لوله های کنونی با استفاده از مواد کامپوزیت کارکرده بود که این تحقیقات منجر به ایجاد روشی برای تولید لوله های کامپوزیتی شد که دربرگیرنده لایه های از فیبر کربن و پلاستیکهای لانه زنبوری اطراف یک قالب است. وقتی لوله در مراحل پایانی ساخت باشد به قالب متصل می شود تا قسمت بعدی طولی لوله ساخته شود.

پس از آن این محقق ایرانی به این نتیجه رسید که چرا این لوله باید به قالب متصل شود، چرا لوله از قالب جدا نشود و به تنهایی ساخته نشوند؟

به این معنا که این لوله کامپوزیت به صورت نظری می تواند به طول نامحدود ساخته شود و تنها پلاستیکهای لانه زنبوری و بافت فیبرکربن به آن افزوده می شود به طوری که حتی می توان هیچ پایانی برای آن متصور نبود.

اگرچه به صورت عملی محدودیتهایی وجود دارد، می توان لوله ای را به طول بیش از یک و نیم کیلومتر ساخت اما برای هر 300 متر باید یک درز وارفت یا یک درز گشایش قرار گیرد، تا لوله امکان تنفس داشته باشد. اما این درز نگرانی لوله های امروز را که در هر 6 متر باید یک درز وارفت قرار بگیرد را دربرنمی گیرد.

از آنجا که این لوله نامحدود از مواد سبک وزن ساخته شده هزینه های حمل و نقل آن بسیار کمتر از بتون یا فولاد است.
براساس طرح احسانی، در واحد ساخت و ساز یک کامیون قرار می گیرد که درحالی که لوله ساخته می شود به جلو حرکت می کند تا طول لوله نیز با حرکت کامیون گسترده شود.

احسانی این مقاله را در کنفرانس انجمن مهندسی شهری آمریکا که طی روزهای 19 تا 22 آگوست (29 مرداد تا 1 شهریور) در میامی آمریکا برگزار شد ارائه کرده است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا