سختكاري سطوح فلزات بهکمک پوششهاي نانوبلوري
محققان دانشگاه تربيت مدرس با استفاده از فرايند الكتروليز پلاسمايي پالسي نانوكريستالي، لايۀ سراميکي سختي را بهمنظور پوششدهي سطوح قطعات فلزي با قابليت افزايش مقاومت به خوردگي و سايش معرفي کردند.
با روش الكتروليز پلاسمايي پالسي نانوكريستالي ميتوان علاوه بر ايجاد لايه اكسيدي روي سطوح آلياژهاي سبك همانند آلومينيم، منيزيم و تيتانيم به سختكاري سطوح فلزات به کمک فرايند كاتدي و همچنين اكسيدزدايي سطحي پرداخت. همچنين اين روش جايگزيني مناسب براي روش کروم سخت، است.
از پوششهاي سراميكي توليد شده بهوسيله اين پژوهشگران ميتوان به عنوان نيمههاديهاي با توان فيلتراسيون، افزايش مقاومت به خوردگي و سايش قطعات مورد استفاده در صنايع خودرو، نفت، گاز، پتروشيمي و تجهيزات پزشكي استفاده نمود.
پژوهشگران اين طرح، براي دستيابي به نتايج موردنظر خود، از بمباران سطح آلياژ آلومينيوم 6082 و كربوراسيون نانوبلوري استفاده کردهاند.
محمود علياف خضرايي گفت: “در فرآيند توليد پوشش نانوبلوري، ولتاژ 400 ولت و الكتروليت حاوي گليسيرين استفاده شده است که براي جلوگيري از ذوب سطحي، از حداكثر فركانسي معادل 20 كيلوهرتز و حداقل چرخه كار معادل 5 درصد بهره گرفتيم”.
وي در ادامه افزود: “آناليز تفرق اشعه X نشاندهنده تشكيل كاربيد آلومينيم نانوبلوري با تركيب كربن كمتر از مقدار استوكيومتري بود و اندازه متوسط نانوبلورهاي كاربيدي بدست آمده، در حدود 20 تا 40 نانومتر بود”.
شايان ذکر است که مقاومت به خوردگي نمونههاي پوشش داده شده كه با تست “پلاريزاسيون پتانسيو دايناميك”، بررسي شده و نتايج حاكي از افزايش مقاومت به خوردگي نمونههاي پوشش داده شده است و نتايج بدست آمده از تست سايش نيز بهبود نسبي رفتار تريبولوژيكي را نشان ميدهد. در پايان، مهندس خضرايي از موجود بودن دانش فني تدوين شده براي ساخت كارخانه مرتبط و آمادگي ارائه آن به سرمايهگذاران خبر داد.
این خبر توسط خبرنامه اینترنتی مجله پوشش های سطحی مخابره شده است.