اخباراخبار ویژه

مایه تاسف جامعه علمی ایران/ استاد نام آور پلیمر کشور در مزاری بدون نام آرمیده است + یادداشت مرحوم برای مجله بسپار در سال 1393

بسپار/ ایران پلیمر هفته گذشته از درگذشت دکتر محمدعلی سمسارزاده مطلع شدیم و درباره آن نوشتیم.

بیشتر بخوانید

صبح امروز برخی از اساتید همکار در دانشگاه تربیت مدرس و سایر دانشگاه ها بر سر مزار مرحوم گرد هم آمدند. آنچه تاسف عمیق حاضرین را برانگیخت، این بود که آرام گاه ابدی استاد صاحب نام پلیمر کشور (که از جستجوی نام وی در میان متوفیان آرامستان بهشت زهرا به دست آمده بود)، بعد از گذشت پنج ماه سنگی نداشت که نامی بر آن حک شده باشد.

دکتر سمسارزاده به گواهی همکاران دانشگاهی، از باسوادترین اساتید این رشته، عضو هیات علمی دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه تربیت مدرس و حایز نقشی موثر در ایجاد خصوصا تحصیلات تکمیلی مهندسی پلیمر در کشور بود.

وی تنها زندگی می کرد و در اوایل دوران کرونا بازنشسته شده بود.

روحش شاد و در آرامش همیشگی.

 

متن زیر یادداشت مرحوم دکتر محمدعلی سمسارزاده در شماره 148 ماهنامه بسپار در آبان ماه 1393 است. درست هشت سال پیش. 

آموزش پلیمر در ایران

در میان اساتید با سابقه بیش از 20 سال تدریس در این رشته، دکتر سمسارزاده با ارایه 22 درس و 204 واحد درسی، 82 مقاله ISI، 56 پروژه کارشناسی ارشد و 261 مقاله از موثرترین اساتید بوده است.

دکتر محمد علی سمسار زاده از بانیان ایجاد رشته مهندسی پلیمر در کشور است. وی به درخواست ماهنامه بسپار، با ارسال یاداشتی از گذشته این رشته و امروز آن می گوید. وی مدیر گروه پلیمر فرایند های پلیمریزاسیون در دانشگاه تربیت مدرس است.

“رشته پلیمر به صورت فنی از سال 1354 با شروع دوره های آموزشی کارشناسی ارشد و کارشناسی در دانشگاه صنعتی پلی تکنیک تهران در گروه نساجی و رنگرزی شروع گردیده است. این رشته با هدف توسعه الیاف سنتزی مورد نیاز در ایران و به همت و علاقه چند نفر از اعضای هیات علمی راه اندازی شد، برنامه درسی این رشته مطابق با برنامه درس فوق لیسانی پلیمر در دانشگاه MIT در آمریکا و برنامه کارآموزی آن مطابق با دوره های پلاستیک از  LKT-TGM در وین اتریش است. این برنامه آموزشی به دستور ریاست وقت دانشگاه یاد شده توسط این جانب به اجرا گذارده شد. در سال 1356 با اجرای طرح مرکز تحقیقات پلاستیک با هزینه 878 هزار تومان، هزینه های آموزشی دانشجویان بصورن بورسیه پرداخت گردید و این رشته گروه مجهز به آزماشگاه و کارگاه های لازم شد.

در سال 1358 با پیگیری های فراوان اینجانب این گروه به صورت یک گروه آموزشی مستقل تاسیس و توسط دانشگاه معرفی شد. اولین سمپوزیم بین المللی علوم تکنولوژی پلیمر در این دانشگاه در سال 1356 با همکاری صنایع پلاستیک اطریش UNIVO و LKT-TGM برگزار و با حضور 10استاد و متخصص خارجی مورد استقبال صنایع جدید پلیمر قرار گرفت و طی آن شناخت و توسعه صنایع پتروشیمی در کشور ضروری اعلام شد. این گروه در مدت 6 سال با فارغ التحصیل نمودن بیش از 60 نفر از دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد تا سال 1360 صنایع جدیدی را در لاستیک سازی کامپوزیت و توسعه مرکز تحقیقات و استانداردنمودن مواد پلیمری طراحی و  راه اندازی نمود و دوره های آموزشی پلیمر را در دانشگاه های ایران گسترش داد. در سال 1358 تا 1367 اساتید و دانشجویان این دوره کمک های فراوانی را در دوران جنگ تحمیلی و بورسیه نمودن دانشجویان ممتاز خود به منظور ادامه تحصیل در خارج از کشور کردند. طرح مرکز تحقیقات پلاستیک نیز در سالهای حدود 1364 به مرکز تحقیقات پلیمر و سپس و در حال حاضر به  پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران توسعه یافته است و گروه پلیمر به دانشکده مهندسی و رنگ در دانشکده امیر کبیر با دوره دکتری تخصص های لازم را بوجود آورده است. در این دانشگاه نیز همراه با هفت دانشگاه دیگر فعالیت های تحقیقاتی همانند چندین مرکز تحقیقاتی مربوط به جهاد کشاورزی، مرکز تحقیقات رنگ و پژوهشگاه صنعت نفت پلیمر در سه قسمت تخصصی صنایع پلیمر، فرایندهای پلیمریزاسیون و کامپوزیت توسعه علمی و کاربردی یافته است به طوری که سهم قابل ملاحظه ای از اساتید این گروه در این رشته از دانشگاه ها و مراکز مشغول به تدریس و تحقیقات می باشند. مهمترین دستاوردهای این رشته در صنایع پتروشیمی، پلی اتیلن است که دانش فنی ساخت کاتالیست و ساخت این پلیمر را در ایران از سال های 1378 در دسترس صنایع پتروشیمی قرار داده است. علاوه بر این در فرایندهای لاستیک و پلاستیک و سنتز پلیمرهای جدید و تخصصی و در پزشکی بیوپلیمر ها و در صنایع شیمیایی غشاهای پلیمری تاثیر بیشتری را نشان داده است ولی در سطح دنیا در 8 رشته جدید پلیمر هنوز نیاز به نوآوری و تحقیقات و تخصص های جدیدی می باشد تا این رشته را در ردیف پیشرفته تری در دنیا قرار دهد.

گروه جدید پلیمر در دانشگاه تربیت مدرس

فرایند های پلیمریزاسیون 

با توسعه رشته پلیمر از سال های 1372 رشته پلیمر از گرایش تبدیل به رشته رسمی پلیمر می گردد. این دانشگاه در ردیف سومین دانشگاه در توسعه این رشته در صنایع پلیمر بعد از دانشگاه امیر کبیر و تهران قرار گرفته است. گروه پلیمریزاسیون در سال 1386 پس از 10 سال فعالیت رسمی گروه صنایع پلیمر از سال 76 به علت نیاز صنایع پتروشیمی به صورت یک رشته تخصصی جدا مورد بررسی قرار گرفت و برنامه آموزشی آن در سال 1388 به تصویب رسید. این رشته امروزه مطابق با رشته تخصصی پلیمر در آمریکا به صورت رشته طراحی ماکروملکول با دروس مشابهی تنظیم شده است که تاکید علمی آن تخصص در رشته های پلیمر پتروشیمی است. آمار موجود (بسپار مهر ماه 1393) نشان می دهد که نیاز به این رشته هرسال روبه افزایش است. امروز تعداد دانشجویان در این گروه تخصصی به 23 نفر در دوره کارشناسی،  6 نفر در دوره دکتری رسیده است که هر سال به تعداد آنها تا 10 نفر اضافه می شود. این رشته با تخصص های جدیدی از ساخت و خواص پلیمرهای بلوک و سنتز آنها، مدل سازی پلیمریزاسیون های صنعتی و اپتیماسیون آنها، ساخت نانو ذرات و استفاده از آنها در پلیمریزاسیون و یا طراحی و ساخت غشاهای پلیمری و کاربرد آنها در صنایع نفت است.

در این دوره تاکنون 5 ثبت اختراع با 26 مقاله ISI و 8 مقاله فارسی در 16 کنفرانس در مدت 5 سال ارایه شده است که تحت نظارت 3 عضو هیت علمی و دو نفر هیات علمی مدعو می باشد. این گروه با 3 آزمایشگاه و با پتروشیمی بندر امام و پژوهشگاه صنعت نفت و پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی و برخی دیگر از مراکز تخقیقاتی و انجمن پلیمر و با هیات تحریریه مجلات پلیمر همکاری نزدیکی دارد. تا اکنون تعدادی از فارغ التحصیلان ابن گروه پس از دوره دکتری در دانشگاه ها و مراکز علمی به صورت اساتید جدید در دانشگاه های صنعتی اصفهان، دانشگاه اصفهان، دانشگاه سهند، دانشگاه آزاد و شیراز، داشگاه های کاشان و اراک مشغول به تدریس شده اند. فارغ التحصیلان این رشته در خارج از کشور نیز در دانشگاه های آمریکا، کانادا، فرانسه، ژاپن و هلند در موقعیت های بسیار ممتازی در صنایع نفت توتال در فرانسه و در دانشگاههای کمبریچ و دیگر مراکر مهم علمی و صنعتی در هلند  مشغول تدریس و تحقیقات می باشند.

اساتید این گروه اولین گروه آموزشی در ایران است که در مدت مدیریت اینجانب از سال های 1372 تا 1382 موفق به اجرای پروژه های صنعتی پلی اتیلن با پتروشیمی اراک و بندر امام و پژوهش و فناوری پتروشیمی گردیده است که در شناسایی کاتالیست و ساخت پلی اتیلن در صنایع پتروشیمی و همچنین در فاز گازی با همکاری دیگر اساتید به دستآوردهای صنعتی به صورت دانش فنی رسیده است. دانشجویان و هیات علمی این گروه تا کنون موفق به اخذ دو جایزه خوارزمی در قسمت PVC و ساخت غشاهای پلیمری گردیده اند و بارها مورد تشویق کنفرانس های علمی در این رشته و کنفرانس ISPST و انجمن پلیمر و گروه پژوهش قرار گرفته اند. تعداد مقاله های برتر علمی این گروه با رتبه 3،5 به بالا دارای بالاترین رکورد در بین دانشگاه ها  و مراکز علمی و تحقیقاتی است و جوایزی را از ژورنال های داخلی و خارجی به خود اختصاص داده اند. ”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا