نانولوله‌های بسپاری شبه عصب، رابط جدید بین دستگاه‌ها و سامانه عصبی
گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار می نویسد، دانشمندان مرکز Sandia National Laboratories، نانولوله‌های بسپاری شبیه‌ساز ساختار عصب را به عنوان روشی جدید برای ایجاد ارتباط بین دستگاه‌ها و ابزارآلات پزشکی از یک سو و سامانه عصبی بدن از سوی دیگر معرفی کردند. تبدیل بسپارهای مصنوعی به ساختارهای پیچیده توسط پروتئین‌ها، برای اولین بار در گزارش این گروه تحقیقاتی مطرح شد.
در پروتزهای متداول از الکترودها برای نفوذ به بافت عصب استفاده می‌شود؛ اما این کار می‌تواند منجر به التهاب، بافت‌مردگی و سایر آسیب‌های پوستی گردد. بر اساس ادعای محققان این پروژه، با استفاده از این ساختارهای مصنوعی نرم می‌توان بدون ایجاد درد با ساختار عصبی بدن ارتباط برقرار کرد.
ساختارهای عصبی حساس و پیچیده در این بسپارها را نمی‌توان به روش‌های ساده ایجاد نمود. به همین علت، تیم تحقیقاتی با تغییر پروتئین محرک کینسین (kinesin motor protein)، که عامل انتقال مواد بین سلول‌ها می‌باشد، سعی بر حل این مشکل داشتند. این پروتئین‌ها بر روی یک بستر شیشه‌ای چسبانده شده و علی رغم نگهداری آنها در یک مکان، امکان تحرک نیز برای آنها وجود داشت. سپس، میکروتوبول‌ها که با یک ماده چسبنده پوشانیده شده‌اند از روی این پروتئین‌ها عبور داده می‌شود. این میکروتوبول‌ها نانولوله‌های بسپاری را بوجود آورده و با حرکت خود منجر به افزایش طول نانولوله‌ها می‌گردند. با بزرگتر شدن نانولوله‌ها ساختارهای درهم تنیده و شبکه‌ای از آنها تشکیل می‌گردد.
نتایج این کار تحقیقاتی در مجله nanoscale به چاپ رسیده است. به گفته محققان، این ساختارهای شبکه‌ای می‌توانند نور و الکتریسیته را از خود عبور داده که استفاده از آنها در کاربردهایی نظیر الکترونیک و ارتباطات را نيز امکان‌پذیر می‌سازد.
