اخباراخبار ویژه

نوروزانه بسپار/ گفت و گو با محمد ابراهیمی، قالب سازی متال هارمونی: طبیعت گردی با کمی چاشنی خودآزاری!

 بسپار/ ایران پلیمر من محمد ابراهیمی هستم، کارشناس ارشد مدیریت اجرایی (EMBA) و مدیر قالب سازی متال هارمونی که از سال 1391 در زمینه تولید پلاستیک و بعد از اون ساخت قالب های تزریق پلاستیک و قالبهای بادی پلی اتیلن فعالیتم را تا کنون ادامه دادم.

 

از نوروز 92 تورهای گروهی طبیعت گردی را برای سفر انتخاب کردم. چون هم نیازی نبود برای شناسایی محل و اقامت وقت بگذارم و کاری انجام بدم هم اینکه به لحاظ مالی هم خیلی مقرون به صرفه در می آمد.

از نظر من مهم ترین بخش سفر برنامه ریزی سفر هست وقتی کسانی وقتشان را برای برنامه ریزی سفر گذاشتن و تخصص کافی را برای این کار دارن واقعا نیازی نیست من وقت بگذارم و این کار من رو خیلی راحت می کنه. از طرف دیگه لذت سفر به همسفران پایه و پر انرژیه. خیلی وقتها شما با دوستان صمیمی تون نمی تونید سفر برید چون هیچ وقت برنامه هاتون هم زمان نمیشه ولی توی سفر های گروهی یک سری آدم که تقریبا سلیقه های مشابهی دارند با هم همسفر میشن و در طول سفر با هم آشنا میشن.

اولین تجربه سفر من بر میگرده به نوروز 92 که با یه گروه طبیعت گردی به گلستان سفر رفتیم. این سفر سه روزه بود. توی این سفر از قبرستان 3500 ساله خالد نبی که به داشتن قبرهای خاص معروف هست رفتیم. توی همون تعطیلات به چشمه های رنگی باداب سورت هم رفتیم که ثبت بین المللی شدن.

 

اهل چه جور سفری هستین؟

در حال حاضر سفرهای کمپینگ را بیشتر ترجیح میدم. دوست دارم توی جاهای بکر چادر بزنم. بعضی وقتها با عشایر هم مسیر میشیم و همیشه برای خرید کردن ازشون پول نقد با خودم می برم. تاجایی که بشه از محلی ها و روستایی ها خرید می کنم. حتی اگر یک غذای ساده ی محلی روستایی باشه، یا صنایع دستی. خیلی اهل سفرهای هتلی نیستم چون در و دیوار توی شهر هم هست اگر از چهاردیواری بخوام برم یه چهاردیواری دیگه خیلی لذت نمی برم. شاید خیلی ها اهل هتل گردی و رستوران گردی های لوکس باشن ولی من کمپینگ را به هر نوع سفر دیگه ای ترجیح میدم. البته سفر کمپینگ رفتن سختی های خودشو داره چون کل لوازم را باید توی کوله حمل کنیم و ترجیحا نباید از وزن استاندارد بیشتر بشه و معمولا مسیر طولانی رو باید پیاده بری که شاید هر کس به این کار علاقه نداشته باشه. کلا سفر کمپینگ رفتن یه مقدار خود آزاری داره که طبیعت گردهای دیوانه ازش لذت میبرن، به قول آقا داود راننده تور که میگه شماها دیوونه اید این همه اذیت می شید که بیاید اینجا تازه پولم می دین….

 

لذت و مخاطرات سفر

کلا سفر یه جور خارج شدن از روزمرگی هست. فرکانس طبیعت را دوست دارم. مغزمو آروم میکنه. مخصوصا اینکه کار ما کار دقیق و پر استرسی هست و واقعا نیاز داریم یه زمان هایی ذهن مون را خالی کنیم تا بتونیم بهتر کار کنیم. سفر مخاطرات آنچنانی نداره نهایتا یه شب زمستانی سرد توی چادرت تا صبح خوابت نمی بره، یا فوقش یه وعده غذاییت به هر دلیلی از بین بره ولی چون به صورت گروهی سفر می کنیم همیشه کسانی هستن که نگذارن سفرت خراب بشه. البته سفر با همه این چالشهاش خاطره انگیز میشه اگر هیچ اتفاقی نیفته که حال نمیده. البته همسفرانی داشتم که حین سفر پاشون شکسته یا دچار حادثه ها مختلف شدن ولی برای خودم شخصا اتفاق خاصی نیفتاده.

 

پیشنهادهایی برای شروع سفر کردن

الان که تورهای طبیعت گردی خیلی زیاد شدن با سلیقه های مختلف برنامه های متنوعی دارن. کافیه توی اینستاگرام هشتگ هاشو دنبال کنید همه شونو پیدا می کنید. از روستاگردی و زندگی با عشایر تا کمپینگهای بدون پیاده روی با حمل کل وسایل شما.

برای کسانیکه تازه میخوان شروع کنن حتما آژانسهای طبیعت گردی قدیمی رو پیشنهاد می کنم شاید یه مقدار گرون تر باشه ولی همه چیز برنامه ریزی شده است بعد از اینکه یه مقدار حرفه ای تر شدن میتونن با گروه های کوچکتر برن. اینجوری سلیقه خودشون و گروه مد نظرشونو بهتر می شناسن، مثلا بعضی ها شاید از گروه هایی که دائم موسیقی پخش می کنن خوششون بیاد ولی بعضیا هم مثل من اومدن توی طبیعت که صدای طبیعت را بشنون. بعضی ممکنه تور عکاسی دوست داشته باشند و معطل شدن بخاطر عکاسی دیگران اصلا اذیتشون نکنه و برخی بلعکس. سلیقه ها و انتخاب ها متنوع هست. باید ببینید از کدام حالت لذت می برید.

 

چند مقصد جذاب

توی اقلیم آب و هایی متنوع ایران هر منطقه ای لذت خاص خودشو داره مخصوصا برای ساکنین تهران. چون با 4 ساعت رانندگی حداقل 4 اقلیم مختلف را می تونن تجربه کنن از کویر گرفته تا جنگل و کوه. سوباتان یکی از مناطقی هست که هرکسی به هر سلیقه ای اونو می پسنده، بر فراز کوه های بلند تالش یک مرتع یک دست سبز با مردمانی خونگرم و مهمان نواز، هم امکان اجاره خانه هست هم امکان کمپینگ ، بازار محلی کوچک هم داره که حتما باید برید و حتما کباب ها با گوشت تازه شونو امتحان کنید.

یکی دیگه از این مناطق زیبا آبشار 115 متری لاتون هست که مسیر پیاده روی خیلی زیبایی داره، یه پیرمرد با معرفتم توی روستای نزدیک آبشار لاتون هست که کلبه های چوبی کرایه میده، امکان کمپینگ هم داره.

اولسن بلنگاه هم از جاهای مورد علاقه منه با عشایر بسیار مهربان و دوست داشتنی الان مسیرشو حضور ذهن ندارم ولی هم اقامتگاه های بوم گردی توی مسیر داره هم امکان کمپینگ.

اگر دنبال منظره های شگفت هستید و از ارتفاع لذت می برید مسیر الموت به جاده دوهزار را پیشنهاد میکنم ولی حتما با گروه سفر کنید چون تقریبا مسیر بکری هست.

از همه جا گفتیم از کویر و شب های پر ستاره هم بگیم. اگر به آفرود در کویر علاقه دارید ولی امکاناتش را ندارید می تونید برید کویر ورزنه با یه مبلغ ناچیز آفرود بازی کنید.

 

محیط زیست و زباله های پلاستیکی

خب خیلی آزار دهنده س، زباله های هرکس برای حمل توسط خودش هیچ هزینه و سختی نداره ولی وقتی زیاد میشه جمع آوریش خیلی سخت و هزینه بر میشه، ما توی گروه خودمون تمام زباله هارو جمع می کنیم بعضا زباله های توی مسیر را هم جمع آوری می کنیم. وقتی تجمع زباله در جایی هست مردم بیشتر زباله می ریزن ولی وقتی نباشه شاید کمتر بشه. به نظر من در درجه اول باید فرهنگ سازی بشه از سنین پایین و کودکی، و همزمان تیم های جمع آوری زباله داشته باشیم که دائم تمیز کنند که مردم هم کمتر زباله بریزن. البته وجود محلهایی که برای رها کردن زباله هست و نصب تابلو ها هم می تونه مفید باشه.

 

(ادامه دارد …)

متن کامل این مقاله را در شماره 233 ماهنامه بسپار که در نیمه اسفند ماه ۱۴۰۰ منتشر شده است می خوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه و فیدیبو قابل دسترسی است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا