اخبار

پیشنهادی برای افزایش خواص ضد خوردگی پوشش های کامپوزیتی اپوکسی/سیلیکا

گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ ایران پلیمر  طی یک مطالعه ی کاربردی، نانوظرف سیلیکای متخلخل (porous silica nanocontainers) که با استفاده از یک ماده ی سدیمی (Na2MoO4) عامل دار شده بود، به عنوان یک تاخیرانداز خوردگی (corrosion inhibitor) معرفی شد. میزان خوردگی در حضور و عدم حضور ماده ی سدیمی مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به بررسی های صورت گرفته میزان رهایش ماده ی سدیمی به شدت به PH محلول سنتز وابسته بود. طبق نتایج حاصل شده با افزایش PH از ۱ به ۱۴ غلظت این ماده ی سدیمی در محلول ۱۶۰ برابر افزایش یافت.

برای نگه داری این نانوذره ی تولید شده، از یک بستر اپوکسی استفاده شد. بستر اپوکسی حاوی تنها یک درصد وزنی از نانوذرات سیلیکا روی سطح استیل پوشش داده شد. از این ماده دو نوع، یکی حاوی ماده ی سدیمی و دیگری فاقد ماده ی سدیمی تهیه شد.

رفتار خوردگی پوشش های چندسازه ای یا کامپوزیتی با استفاده از طیف سنجی الکتروشیمیایی و تحلیل آن صورت گرفت. مقاومت در برابر عبور شارژ حین غوطه وری برای محصول حاوی ماده ی سدیمی از ۴×107 به 3/1 ×107 اهم بر سانتی متر مربع تغییر یافت. این تغییر در عدم حضور ماده ی سدیمی از ۲/۲×106 به 2×103 اهم بر سانتی متر مربع تغییر یافت. نتایج طی ۵۶ روز غوطه وری در محلول 3/5 درصد وزنی NaCl حاکی از آن است که محصول حاوی ماده ی سدیمی میزان تاخیر بیشتری در خوردگی ایجاد کرد.

 

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا