گفت و گویی پیشتر منتشر شده در بسپار با صادق کحالی: تمام توانم را مصروف خلق دانش فنی در صنعت رنگ و رزین ایران کرده ام

بسپار/ ایران پلیمر شرکت رنگ سازی خوش حدود 40 سال پيش در زمينی به مساحت 20 هزار متر مربع تاسيس شد و فعاليت خود را در زمينه توليد انواع رنگهای خودرویی آغاز کرد و پس از مدت کوتاهی به تنها توليدکننده عمده اين محصول به ويژه در زمينه رنگ های خودروی پيکان تبديل شد.

اين شرکت با بکارگيری بهترين مواد اوليه، تجهيزات و فن آوری روز و پرسنل متخصص، علاوه بر توسعه فيزيکی کارخانه از 20 هزار متر مربع به حدود50 هزار متر مربع، گامهای بلندی در زمينه توسعه محصولات برداشته است، به طوری که علاوه بر تامين نياز داخلی کشور، اقدام به صدور محصولات خود به خارج از کشور نيز داشته.

مديريت شرکت رنگسازی خوش به دنبال پياده سازی افکار و اهداف کارآفرينی خود، اقدام به تاسيس کارخانه توليدی ديگری، به نام شرکت باژاک برای توليد رنگهای دريايی و رنگ های صنعتی مخصوص نيروگاهها و پالايشگاه ها نمود که از نظر ورود تکنولوژی روز دنيا به کشور، دارای اهميت است.

 

صادق کحالی: من خدمات شایانی برای صنعت رنگ ایران انجام داده ام  و در طول عمرم بیشتر از آنچه که در توانم بوده را به صنف خودم عرضه کرده ام و هنوز هم سعی می کنم که در این راستا خدمتی انجام دهم.

شرکت رنگ و رزین خوش در اوایل فعالیت خود به شکل پراکنده ای کار می کرده، در آن زمان محل کارخانه در داخل شهر بود و به دلیل بالا بودن هزینه ی زمین هر قسمت آن در جایی با فاصله ای از هم بنا شده بود. در سال1357 تصمیم گرفتیم که کارخانه را منظم و به شکل واحدی یکجا تاسیس کنیم که در همان سال پروانه بهره برداری گرفتیم و فعالیت را در رباط کریم آغاز کردیم، پدر من نیز در این زمینه کار می کردند تقریبا بالای 70 – 80 سال است که شرکت خوش، سابقه دارد. در حال حاضر من نیز کار را به پسرانم محول کرده ام و سه نسل است که در این صنعت فعال هستیم.

ما سعی کرده ایم کار را رفته رفته گسترش دهیم و چون طیف رنگ گسترده است  هرقدر آن را باز کنیم بازتر و بازتر خواهد شد و یکی از عوامل موفقیت ما همین گسترده بودن طیف رنگ بود و این را مد نظر قرار دادیم و تمام ادوات و عنصر های جانبی خودرو را که باید برای بدنه ی آن استفاده شود در دستور تولید قرار دادیم؛ از عایق زیر بدنه تا رنگ روی بدنه، آستر، بتونه سنگی، بتونه فوری، نوار چسب، سمباده و غیره. سعی کردیم سبد کاملی از پوشرنگ های خودرویی در حال حاضر داشته باشیم، چه برای خودرو سازان چه برای تعمیراتی ها و کار را از تعمیراتی شروع کردیم تا استفاده در خط و در حال حاضر در حال تامین شرکت های ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو هستیم و به لطف پروردگار موفق هم بوده ایم. همیشه سعی کرده ایم که به کیفیت فکر کنیم و این کیفیت بوده که روز به روز در کار ما توسعه ایجاد کرده است.

 

بسپار- در حال حاضر صاحب چند کارخانه هستید؟ آیا شرکت رنگ و رزین خوش به صورت هولدینگ فعالیت دارد؟

کحالی: بله، الآن دارای سه کار خانه هستیم که دو تا از آنها رنگسازی اند و سومی شرکت باژاک است که در زمینه ی رنگ های دریایی فعالیت دارد و تلاشمان این بوده که در این شرکت تامین رنگهای دریایی را از واردات بی نیاز کنیم؛ در گذشته این رنگ ها در ایران تولید نمی شد ولی در حال حاضر همه ی رنگ های دریایی ساخته می شود، کارخانه ی باژاک در شهر صنعتی ساوه است. شرکت باژاک یکی از زیر مجموعه های رنگ و رزین خوش است، خوش کارخانه ی مادر است و آنها را تحت پوشش دارد، هشت سال با شرکت همپل همکاری می کردیم تا بتوانیم دانش فنی را عرضه کنیم و جوانان، توانمندی ساخت رنگهای دریایی را به دست بیاورند و این کار را با هم موفقیت صد در صد انجام دادیم و پس از کسب دانش فنی دیگر قرارداد را با همپل دانمارک تمدید نکردم. به خاطر وارد کردن این دانش فنی من یک دانگ کارخانه را رایگان در اختیار آنها گذاشتم بعد از آنکه می خواستند بروند پانصد هزار دلار بابت آن یک دانگ گرفتند، آن موقع دیگر همه چیز را مهندسین ما فرا گرفته بودند و این برای ما راضی کننده بود.

بعد از آن به سمت رنگ های الکترواستاتیک که به شکل پودر است رفتم و با دانش فنی هلند وارد بازار شدم و توانستم بازار خوبی را به دست بیاورم و همین حالا هم حرف اول را در ایران می زنیم. از اینکه در نوآوری پیش گام باشم و فضایی برای ایجاد دانش فنی به وجود آورم، بسیار لذت می برم.

در این زمینه خواسته ی من از جوان ها این است که همیشه در راستای کیفیت کار بکوشند و در راستای نوآوری فعال باشند و اگر این چند نکته را رعایت کنند در کار موفق خواهند بود.

 

بسپار-  از چه زمانی وارد عرصه تولید شده اید و با چه هدفی به سمت تولید محصولاتی رنگ رفته اید؟

کحالی: من دبیرستان میرفتم و درس میخواندم که پدرم در این کار بود و میتوانم بگویم از سال 1342 وارد صنعت رنگ خودرو شدم، بیشتر حرکت من به سمت این صنعت بدلیل این بود که پدرم در این راستا فعالیت میکرد.

 

بسپار- روند توسعه ی شرکت شما به چه شکلی بوده است؟

کحالی: وقتی که کیفیت بالا باشد توسعه به صورت اتوماتیک شکل خواهد گرفت البته تبلیغات در این زمینه موثر است اما نه در کشور های جهان سوم  که بعد از تبلیغ کردن مامور مالیات پیگیر می شود که شما حتما خیلی پول دار هستید که اینقدر هزینه تبلیغات داده اید و حالا باید بیشتر از آن هم خرج مالیات کرد! در حال حاضر بهترین راه توسعه و تبلیغ فقط کیفیت و کیفیت و کیفیت است، اگر کیفیت خوب باشد قطعا پیش خواهید رفت.

 

بسپار- در زمینه ی رنگ های خودرویی که امروزه می توان آن را بحث تخصصی تلقی کرد، آیا ارتباطی با دانشگاه ها و پژوهشگاه ها دارید؟ با فارغ التحصیلان این رشته چطور؟

کحالی: صد در صد ما رابطه داریم، این ارتباط هم باید تنگاتنگ باشد تا بتوانیم از دانش و بینش دانشگاه استفاده کنیم و این دانشجو ها هستند که می توانند کمک کنند، اخیرا آقای دکتر کثیریها، دانشجویی با تخصص نانو به ما معرفی کردند که در کارخانه مشغول به فعالیت شد، دانشجویی بود که رتبه اول را در دانشگاه امیر کبیر آورده بود و حدود یک سالی با ما همکاری کرد که نتیجه ی مطلوبی هم گرفتیم و پس از اینکه فارغ التحصیل شد به آمریکا رفت، البته اطلاعاتی از خود برای ما باقی گذاشته در زمینه نانو تا هر وقتی که خواستیم بتوانیم از آن استفاده کنیم.

 [EasyDNNGallery|24820|Width|600|Height|600|position||resizecrop|False|lightbox|False|title|False|description|False|redirection|False|LinkText||]

 

بسپار- رمز موفقیت خود را در چه می دانید؟

کحالی: اول خدا بعد هم پشتکار.

 

بسپار- سهم شرکت شما در ایجاد اشتغال برای دانش آموختگان مهندسی پلیمر و رنگ چقدر بوده است؟

کحالی:  سال 58 کارخانه را ما با بیست نفر تاسیس کردیم، الان صد و پنجاه تا کارمند در شهر صنعتی ساوه، صد و پنجاه تا در شهر رباط کریم، هشتاد نفر هم کارمند در دفتر هستند و در مجموع با افراد جانبی که برایمان فعالیت دارند نزدیک 400 نفر در زیر مجموعه ما مشغول به کار هستند.

 

بسپار- برنامه ها و طرح های توسعه ی احتمالی آینده شما چطور است؟

کحالی: برای وارد کردن دستگاهی تلاش می کنیم که متاسفانه بانک توسعه تعاون و وزارت صنایع برای تخصیص وام کمکی نمی کنند و عملا وام درخواستی را نمی دهند و اگر بتوانیم دستگاه را وارد کنیم دانش فنی را از کره جنوبی خواهیم گرفت و آنها هم حاضر به همکاری با ما هستند، ولی متاسفانه دولت ما نظر مساعدی برای همکاری با ما ندارد.

 

بسپار- معمولا هر چند وقت یکبار به کارخانه سر میزنید؟

کحالی: هفته ای دو روز در کارخانه حضور دارم، حضور من در کارخانه لازم الاجرا است چون اگر نباشم کار ها مقداری از هم گسیخته می شود و نیاز است که حتما آنجا باشم. البته فقط به کارخانه ی رباط کریم می روم و در کارخانه ی ساوه مدیریت را به آقای مهندس استوار سپرده ایم، که البته ایشان سهام دار نیز هستند.

[EasyDNNGallery|24819|Width|600|Height|600|position||resizecrop|False|lightbox|False|title|False|description|False|redirection|False|LinkText||]

 

بسپار- در روز چند ساعت در دفتر مرکزی حضور دارید؟

کحالی: تقریبا سه تا چهار ساعت بیشتر در توانم نیست.

 

بسپار- آیا فرزندان شما هم به کار رنگ علاقمند هستند؟

کحالی: بله، رضا کحالی مهندس شیمی و حمید کحالی مدیریت خوانده اند، که هر دوی آنها اینجا فعال هستند.

 

بسپار- چند فرزند دارید؟

کحالی: پنج فرزند دارم که دوتا از آنها پسر هستند و سه تا دختر، پسر ها خیلی فعال هستند و واقعا مفید واقع شده اند.

 

بسپار- چه عوامل مثبت و منفی در سه دهه اخیر در صنعت رنگ موثر بوده اند؟

کحالی: تا حدودی افزایش تعرفه های واردات باعث شد تا رنگ سازان خوردرو های داخلی به اجبار برای تامین بازار داخل فعالیت کنند و در این سه دهه نسبت به سال های دیگر موفقیت بیشتری کسب و تشویق نامه و لوح های تقدیر بسیاری کسب کردند، ما هم از همین جهت سه سال متوالی لوح کارخانه ی نمونه را کسب کردیم.

 

بسپار- شکل کار و تولید، دستگاه ها، ماشین آلات و ارتباطاتی که در این صنعت وجود داشته از نظر شما طی دو دهه اخیر شامل چه تغییراتی شده؟

کحالی: صنعت ماشین سازی ما در این بخش نوآوری و پیشرفت آنچنانی نداشته و کار ما نیز خیلی پیچیده نیست ولی در مجموع آن دقت عملی که بایستی در صنعت ماشین سازی رنگ صورت میگرفته، انجام نشده، الان وسایل جدیدی ساخته شده که از دیدن آنها خیلی مات و مبهوت می مانیم و می گوییم که چرا مملکت ما عقب افتاده است و متاسفانه خیلی در این زمینه عقب هستیم که اگر بگذارند که به روز باشیم و این دانش فنی را کسی برود به دنبالش و پیگیری کند که وارد مملکت شود قطعا هم موفقیت برای خودش است هم برای آیندگان این مملکت.

متاسفانه ماشین سازان این صنعت از نظر مادی ضعیف هستند و توان این که هزینه کنند را ندارند و خیلی از ماشین آلات دیگر صنایع عقب هستیم و با ماشین آلات خیلی ابتدایی کار میکنیم و مقصر اصلی هم دولت است چون باید اجازه دهد ماشین ها راحت وارد شوند، تعرفه گمرکی را بردارد. اینها مسایلی است که تا وقتی دولت کمک نکند امکان ندارد که بهتر شود، ما اینجا تقریبا مونتاژگر هستیم تیتان از خارج وارد می شود رزین و ادتیوها را از خارج تهیه می کنیم و تنها با هم ترکیب می کنیم و در کل می توان گفت که صنعت رنگ از پایه باید تولید شود که متاسفانه نمی شود. 

 [EasyDNNGallery|24821|Width|600|Height|600|position||resizecrop|False|lightbox|False|title|False|description|False|redirection|False|LinkText||]

بسپار- چه میزان از مسایل کارگری مجموعه خود مطلع هستید؟

کحالی: صد در صد مطلعم، چون من خودم با کارگری بزرگ شدم، خونم با این ها یکی هست، اینها بنده های خدا ضعیف هستند و دولت هم از بابت بیمه ای که برای اینها صادر شده خیلی کوتاهی میکند و کارگر را حقیر می داند، هر دکتری بیمه ی آنها را قبول نمی کند. متاسفانه کارگر هم با این اوصاف نمی تواند دل به کار دهد، اما در خارج از کشور کارگر و مهندس یکجا دکتر می روند و همه جا دفترچه بیمه شان اعتبار دارد اما اینجا فقط باید بروند بیمارستان میلاد که آنجا هم انقدر شلوغ است که آخر سر نتیجه ای نمی گیرند، به همین خاطر هم کارگر ها دل نمی سوزانند و وقتی یک ماشین مونتاژ می کنند یک جعبه پیچ اضافه می آورند! چون دقت عمل ندارند که پیچ ها برای کدام قسمت است و اصلا انگیزه ای هم برای پیگیری ندارند.

 

بسپار- چارت سازمانی در مجموعه ی شما چگونه است؟

کحالی: چارت اداری ما خیلی منظم است از این لحاظ که دارای گواهینامه های متعدد هستیم بایستی اینها تنظیم شده باشد و روی یک نظم خاصی اداره شود.   

 

بسپار- در این چارت سازمانی اینطور تعریف شده که سیستم کاری بیشتر وابسته به مدیران ارشد است یا تفویض اختیاری هم به مدیران میانی صورت گرفته؟

کحالی: هر دو در حال انجام هست در غیر این صورت اصلا کار به تنهایی پیش نمی رود، قطعا من نمی توانم به تنهایی 400 پرسنل را اداره کنم، کارها بین مدیران تقسیم شده است.

 

بسپار- آیا همسرتان از کار شما راضی هستند؟

کحالی: صد در صد راضی است، همسر من زن قانعی است و از این بابت راضی بوده و همیشه همگام و همراه من بوده و در موفقیت های من همفکری کرده، شاید باور نکنید ولی من خانه نداشتم و گفتم که آرزویم این است که کارخانه دار بشوم و مستاجر بودیم که کارخانه را آرام آرام راه اندازی کردم و چیزی بود که با توافق همدیگر به آن رسیدیم، اگر توافق زن نباشد مرد ناموفق خواهد بود.

 

بسپار- اگر وارد صنعت رنگ نمی شدید چه شغلی را انتخاب میکردید؟

کحالی: اگر وارد این صنعت نمی شدم خیلی دوست داشتم که حقوق و سیاست را دنبال کنم.

 

بسپار- چه خودرویی سوار می شوید؟

کحالی: بنز، از اول بنز سوار می شدم.

 

بسپار- رابطه ی شما با سایر مدیران صنعت رنگ به چه شکلی است؟

کحالی: بسیار دوستانه و موفقیت آمیز.

 

بسپار-آیا تشکل های موجود در این صنعت کارآمد هستند؟

کحالی: صد در صد، تشکل ها باید وجود داشته باشند، اگر تشکلی نباشد کار ها متوقف می شود چون بازتاب این تشکل ها است که در یک جمع بندی، نتیجه ای خوب و مطلوب برای صنعت رقم می زند.

 

بسپار- باتشکر.

 

 

روحش شاد و یادش گرامی.