گفت و گوی بسپار با یروس ابراهیمی، مدیرعامل ماشین سازی کاجاران: ایجاد انگیزه تولید از ممنوعیت واردات ارزشمندتر است

بسپار/ایران پلیمر مجتمع صنعتی کاجاران سازنده انواع سیلندر و مارپیچ‌های اکسترودری و تزریقی، جک‌های هیدرولیک و اکسترودرهاست که در کیلومتر ۲۸ جاده آبعلی قرار دارد. این مجموعه در سال 1375 اغاز به کار کرده است. ساخت انواع سیلندر و مارپیچ اکسترودری و تزریقی، جک های هیدرولیک و اکسترودرها، طراحی و ساخت جلو خط لوله های PEوPP ، طراحی و ساخت خطوط تولید و جلو خط های گرانول در زمینه بازیافت و کامپاند (موادسازی)، طراحی و ساخت سری جدید اکسترودرهای تک مارپیچ در میان محصولات کاجاران قراردارد.

یروس ابراهیمی متولد ۱۳۴۳ است و فعالیت خود را در رشته ماشین سازی از سال ۶۴ شروع کرده و از سال ۱۳۶۱ در بازار کار حضور فعال داشته است.

گفت و گو با او اینگونه آغاز می شود:

ابراهیمی: پدر من قریب به ۶۵ سال در صنعت ماشین سازی فعالیت داشته و من از تجربیات ایشان بسیار بهره مند بوده ام. در واقع استاد بنده ایشان هستند و من ادامه ایشان را ادامه داده ام.
از سال ۱۳۷۵ کار ما با نام کارخانه کاجاران شکل جدیدی به خود گرفت.

بسپار- شما یکی از سازندگان خطوط اکسترودر در کشور هستید. همچنین قطعات وابسته به این خطوط. سالانه چند خط در کشور تجهیز می کنید و برای چه حوزه هایی؟ اکسترودرهای تولید لوله، پروفیل و یا …؟ سهم شما از این بازار چه قدر است؟
ابراهیمی: در زمینه تولید اکسترودر های پلیمر، تقریبا می توان گفت اکثر خطوط اکسترودر پلیمری را پوشش دادیم و حدود ۱۰ سال است که فعالیت خود را تخصصی کردیم، در زمینه اکسترودرهای دو پیچ کامپاندر فعالیت خود را گسترده تر کرده و در پلیمرهای مهندسی روی خطوط بازیافت پلیمرها فعال شدیم. در کنار اینها همانند گذشته در خطوط ورق، لوله، پروفیل، شلنگها، خطوط اکسترودر برای تولید تجهیزات پزشکی و کامپاندرها کار کرده ایم.
در خصوص تجهیز کردن خطوط، ما حدود ۱۰۰ خط در سال توان تولید داریم. همچنین توان افزایش ظرفیت را هم دارا هستیم. در کشور تا ۱۰ سال پیش در تمام خطوط به صورت مساوی فعالیت داشته و حدود ۱۰ سال است که تخصصی تر عمل کرده و بیشتر روی خطوط بازیافت و تولید گرانول فعالیت خود را متمرکز کرده ایم. چه در صنعت پتروشیمی ها و چه در سطح پلیمرهای مهندسی و همین‌طور در بحث بازیافت انواع مواد پلیمری، این راه را پیش خواهیم برد.
در سال چیزی حدود۱۰۰ خط (آخرین آماری که من در اختیار دارم) تولید می‌شود، این شامل تمامی خطوط است و اگر بخواهم بگویم چه کسری از این بازار در اختیار ماست، باید گفت که ۱۰ درصد، اما آنچه که ما از بازار در توانایی کارگران می‌بینیم بالغ بر ۵۰ درصد سهم بازار است، چراکه برای اکسترودر ها از نظر کمی و کیفی هم رده بندی وجود دارد که می‌توان آن را به سه دسته: با کیفیت کمتر، متوسط و با کیفیت بالا اشاره کرد، که تولید ما جزو اکسترودرهای متوسط رو به بالا است. اگر بخواهیم سنجشی انجام دهیم، نسبت به اروپا ما ۶۰ درصد کیفیت اروپایی را دارا هستیم و بعضاً می‌توان گفت ما به ۸۰ درصد هم دست پیدا می کنیم که در زمینه‌های تخصصی تری مثل کامپاندرهاست.
از لحاظ ساخت ماشین آلات اگر به ما سفارشی داده شود، توانایی انجام و تولید آن را خواهیم داشت و تنها پوشش هزینه ای است که با توجه به مشتری، اگر متقبل شود امکان ساخت فراهم خواهد شد. هزینه تولید آن هم برابر مبالغ اروپایی نیست و اگر۸۰ درصد مبلغی که برای ماشین اروپایی پرداخت می‌کنند، برای ساخت ماشین آلات به ما داده شود، این روند با کیفیت بالا رخ می‌دهد. در نهایت می‌توان گفت ما در حد و توان و در سطح کیفی بالایی با توجه به فضای رقابتی قرار داریم.

بسپار- مشخصه های فنی این خطوط چیست؟ و تمایل سرمایه گذاران و یا توسعه دهندگان کسب و کار برای خرید ماشین آلات ایرانی چه قدر است؟
آیا اصولا در سال جدید استقبالی برای راه اندازی خطوط جدید یا توسعه واحدها بوده است؟
ابراهیمی: اکسترودر دستگاهی دائم کار است و چون از نظر کاری همیشه فعال است طول عمر این ماشین بسیار مهم است، ماشین که از نظر طول عمر با کیفیت باشد نسبت به مابقی ماشین ها ارجحیت دارد.
یکی از تجهیزاتی که در اکسترودر استفاده می‌شود، سیلندرهای مارپیچ هست که باید توان عمل آوری ماده را طبق شرایط خاص داشته باشد (مثل چرخ گوشت) اما مارپیچی که در این دستگاه مونتاژ می‌شود باید آنگونه عمل آوری برای پلیمر را به وجود بیاورد که در شرایط فیزیکی و مشخصات فنی محصول و از نظر تغییرات پلیمری، هیچ تغییری در ماهیت ماده ایجاد نکند و خواص فیزیکی پلیمری را به هیچ وجه زیر سوال نبرد و از طرفی هم بتواند ظرفیت خوب و یکنواختی را برای محصول به وجود آورد.
ماشین آلات و راه اندازی آنها بنا به میل و خواسته مشتری است و راه اندازی اکسترودر ها بسیار بزرگ و گسترده است و به عناوین مختلفی مانند: تمام اتوماتیک، نیمه اتوماتیک و دستی راه اندازی می‌شود. انتخاب قطعات و تجهیزات اکسترودر در طول عمر بسیار مهم هستند که باید همسو و یکنواخت باشند، هر چقدر ابتدایی راه اندازی شود. بخش اپراتوری باید بالا باشد و تکنولوژی باید پیشرفته تر باشد. در ایران نیز اکثرا مایل هستند ماشین آلات را به صورت نیمه اتوماتیک و دستی راه‌اندازی کنند.
سرمایه گذاری در ایران به دو روش سنتی که تعداد خیلی محدودی از سرمایه‌گذاران هستند و یک روش نوین که با تحلیل تمام ابعاد سرمایه‌گذاری انجام می‌شود، وجود دارد. در ایران هر صنعتی که قابل رشد باشد و استحقاق شناخته شدن را داشته باشد، سرمایه‌گذار ها متوجه میزان اهمیت کار آن می‌شوند و البته تا جایی حمایت های خود را انجام می‌دهند که آن کار از رونق بیوفتد! کسانی موفق هستند که بازار را در بازه زمانی درست استفاده کنند.
سرمایه گذاران ایران روی سرمایه‌های هنگفت کار نمی‌کنند یعنی سرمایه‌گذاری‌هایی که حداقل ۵۰ سال باشد خیلی به ندرت وجود دارد. این هم یک موضوع است که سرمایه گذاری ها معمولا مقطعی هستند به همین دلیل سرمایه‌گذاری‌های زیادی در صنعت نمی‌شود، حتی با وجود نتیجه خوبی که پشت آنها وجود دارد. در ایران تمایل به سرمایه‌گذاری بر حسب انگیزه‌ای است که برای سرمایه گذاری ایجاد می‌شود.
به طور مثال اگر من که سازنده اکسترودر هستم، باید بتوانم انگیزه راه اندازی خط اکسترودر را برای مشتریان ایجاد کنم. در مورد سایر محصولات هم همین است.
من فکر می کنم امسال استقبال برای توسعه صنعتی خوب بوده و مشتریان به جای اینکه ارز و طلا بگیرند سعی بر این دارند که ماشین‌آلات بخرند و اینگونه سرمایه های ثابت خود را افزایش دهند. امسال شاهد بودیم که مشتریان انگیزه افزودن به ماشین آلات خود و یا بروز کردن ماشین آلات خود را داشتند.

 

 

(ادامه دارد …)

متن کامل این گفت و گو را در شماره 219 ماهنامه بسپار که در نیمه دی ماه 99 منتشر شده است می خوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق فیدیبو و طاقچه قابل دسترسی است.