گفت و گوی بسپار با دکتر حسین غیاثی نژاد، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت: موضوع تخریب سازه ها در زمان حوادث غیرمترقبه، صرفا فنی نیست!

بسپار/ ایران پلیمر “بزرگترین مانع برای جلوگیری و جبران اتفاقات طبیعی مانند سیل اخیر عدم وجود  اطلاعات شفاف در  حوزه مرتبط  است و همین موضوع تصمیم گیری ها را بسیار  دشوار و در عین حال مبهم می کند و در مواردی باعث می شود که سرانجام مسیر صحیح را طی نکنیم.”دکتر حسین غیاثی نژاد، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت، در خصوص سیل های اخیر کشور، تصریح کرد: برای اینکه بتوانیم اتفاقات طبیعی را پیش بینی کرده و برای جلوگیری از خسارت و تلفات برنامه ریزی کنیم، باید با در اختیار داشتن تکنولوژی مناسب، داده های لازم ، شفاف و دارای اعتبار عمومی را جمع آوری  و در اتاق فکری از متخصصین با صلاحیت برای رفع آنها برنامه ریزی  کنیم. به عنوان مثال اگر گفته می شود که سیلاب اخیر، سیلابی با دوره بازگشت 100 ساله  است و گوبا همه هم این امر را قطعی فرض می کنند، به یاد داشته باشیم که اطلاعات هواشناسی ما به دوره طولانی برنمی گردد و استخراج این امر که این سیلاب با چه دوره بازگشتی متناظر بوده، با توجه به پیچیدگی ها و عدم قطعیت های دانش هواشناسی نیازمند آمار شفاف و تحلیل و استنتاج تخصصی است.

نتیجه گیری باید شفاف و دقیق  و قابل راستی آزمایی باشد و مورد اعتماد همه طرف های درگیر قرار بگیرد. آنوفت است که می شود در مورد اینکه لازم است در برابر این سیل با این شدت چه کاری انجام دهیم تصمیم گرفت. اگر این سیل متناظربا دوره بازگشت صد یا چندین صد ساله باشد، ممکن است همگان بپذیرند که غیر قابل اجتناب بوده و از این به بعد هم نباید برای کنترل این نوع سیلاب سرمایه گذاری کرد. اما اگر سیل متناظر با دوره بازگشتی 20 یا 50 ساله باشد، آنوقت هم عملکرد قبلی ما مورد انتقاد است هم باید سریع چاره اندیشی و سرمایه گذاری انجام داد.برای کنترل سیلاب به صورت عمومی سه روش قابل تصور است: الف-آبخیزداری و کنترل رواناب به صورت طبیعی در بالادست، ب- ایجاد سازه های کنترل سیلاب مانند سدها  در پایین دست و ج- لایروبی مسیرهای سیل برای استفاده از ظرفیت کامل مجاری طبیعی یا مصنوعی.همه این روش ها یا متضمن سرمایه گذاری است مانند ساخت سد یا متضمن عدم النفع است مثل از بین نبردن پوشش گیاهی که فروش چوب آن منافع دارد.

 

[EasyDNNGallery|13508|Width|600|Height|600|position||resizecrop|False|lightbox|False|title|False|description|False|redirection|False|LinkText||]

 

در بعضی جاها با با سرمایه گذاری های کوچک می توانیم راندمان های بزرگ به دست بیاوریم. به ویژه با سرمایه گذاری در جمع آوری اطلاعات تخصصی.  اما بحث دیگری هم هست که آیا از سرمایه گذاری های موجود درست استفاده کرده ایم؟! در این بخش به نظر می آید که حتی بدون بررسی کارشناسی جواب منفی است. ما از سدی که ساخته بودیم، داده های هواشناسی که در دست داشتیم، …. نتوانستیم درست استفاده کنیم. هرچند تصمیم گیری قطعی در این زمینه هم نیاز به دسترسی به داده ها و گزارشات شفاف توسط تیم های کارشناسی دارد.

مستقل از آنچه در حال حاضر رخ داده است، باید برای آبنده برنامه ریزی کنیم. قدم اول تهیه داده های تخصصی معتبر است و سپس گرفتن تصمیمات کارشناسی توسط گروهی صاحب صلاحیت. این تصمیمات می باید در معرض قضاوت عموم قرار گیرد و راستی آزمایی شود. بزرگترین مشکل ما در این بخش شفاف نبودن داده ها پایه و روال تصمیم گیری است. با این روش همیشه همه فکر می کنند مورد ظلم قرار گرفته اند و از طرفی منافع سیاسی، شخصی و گروهی جهت دهی به انواع سرمایه گذاری را تعیین می کنند.

 

 

(ادامه دارد…)

متن کامل این گفت و گو را که در شماره 199ام ماهنامه بسپار در اردیبهشت ماه منتشر شده است، بخوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های 02177523553 و 02177533158 داخلی 3 سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید.