گفت و گوی بسپار با مهندس کوروش جنگجو، مدیرفنی سازه رهاورد دنا: یک رانندگی امن با رنگ های ترافیکی!
بسپار/ ایران پلیمر کوروش جنگجو متولد 1350 است. در سال 1369 وارد دانشگاه صنعتی امیرکبیر و از این دانشگاه در رشتهی مهندسی پلیمر گرایش علوم رنگ در سال 1377 با مدرک کارشناسی ارشد دانش آموخته شده است. وی از سال 73 در شرکت سازه رهاورد دنا به عنوان مدیر فنی مشغول به کار شده است.
جنگجو: اجازه بدهید توضیحی دربارهی شرکت برای خوانندگان شما بدهم. شرکت سازه رهاورد دنا در زمینهی تولید رنگ های ترافیکی و عمرانی فعالیت میکند و در حال حاضر تولیدات ما شامل رنگ های سرد بر پایهی رزینهای حلالی است.
در مجموعهی تولیدات در زمینهی ترافیک هنوز رنگهای پایه آبی به تولید انبوه نرسیدهاند، هر چند این شرکت چون یک شرکت رنگساز هم هست، امکان فعالیت در زمینهی رنگهای پایه آب را دارد.
بسپار- در تولید رنگهای ترافیکی مرز تکنولوژیهای روز دنیا الان کجاست؟
جنگجو: رنگهای پایه ترافیکی در سطح دنیا 3 نوع مختلف دارند: 1-ترموپلاستیک گرم 2-ترافیکی دو جزئی و 3-رنگهای ترافیکی پایه حلالی.
بخش عمدهی رنگهای امروز رنگهای پایه حلال هستند. متاسفانه در ایران به دلیل عدم تولید رزینهای مخصوص پایه آب، واردات محدود این مواد و وجود آب و هوای مختلف در کشور، موفق به تولید این رنگها نشدهایم. ما در حال حاضر در این مجموعه رنگهای ترموپلاستیک گرم و رنگهای دوجزئی تولید میکنیم.
به نظر من صنعت رنگ در ایران یکی از صنایع پیشرفته است و علم و مواد مصرفی در صنعت رنگ همه جا یکسان است، تنها محدودیتهایی برای دسترسی به مواد اولیه در ایران وجود دارد. اگر در رنگهای ترافیکی رزینهای پایه آب ساخته شوند یا امکان واردات آنها وجود داشته باشد تولید رنگ های ترافیکی پایه اب هم به راحتی صورت میگیرد.
بسپار- آیا در رنگ های ترافیک تولیدی، امکان صادرات هم داریم؟
جنگجو: بله یکی از سیاستهایی که دنبال میکنیم این است که با تجهیز ناوگان، در کشورهای همسایه صادرات رنگهای ترافیکی داشته باشیم چون ماشین آلات به روز و نیروی انسانی توانمندی داریم، صادرات برای ما مساله ای نخواهد بود.
بسپار-چه پروژههایی را تا امروز در رنگهای ترافیکی اجرا کردهاید؟ عمر مفید آنها چقدر بوده؟
جنگجو: از زمانی که من وارد این شرکت شدم با دید رو به جلوی مدیریت، رسیدن به سیستم مجهز و امکانات آزمایشگاهی مناسب، شرکت از سال 94 به عنوان یک پیمانکار بزرگ در رنگهای ترافیکی مطرح شده است و در حال حاضر یکی از مجهزترین آزمایشگاههای رنگ را داریم که مورد تایید پژوهشگاه پلیمر ایران، دانشگاه امیر کبیر، سازمان راهداری و شهرداری تهران میباشد. عمده کارهایی که در بخش ترافیکی انجام دادهایم در زمینهی رنگهای ترافیکی دو جزئی گرم و سرد و در شهرهای مختلفی مانند تهران، کیش، قم و شیراز بوده است. ماندگاری پروژه نیز توافقی است و متناسب با نیاز کارفرما تنظیم میشود، ما در این زمینه مشکلی نداریم. برای رنگهای گرم بین 3 تا 5 سال، دو جزئی 2 تا 3 سال و رنگهای سرد هم بین 6 تا 9 ماه از ما تقاضای گارانتی میشود. در این رابطه مشکلی که با آن مواجه هستیم کیفیت سطح آسفالتها است، آسفالتها در معابر و محل های تردد کیفیت مطلوبی ندارند و روی ماندگاری رنگهای ترافیکی اثرگذار می گذارند.
آسفالت با قیر کم یا زیاد و یا دانههای زبر در بعضی مواقع ما را دچار مشکل میکند، بر این اساس وقتی پروژهای را بر عهده میگیریم، ابتدا بازدیدی از زیر سازیها انجام داده و شرایط آب و هوایی و میزان تردد را بررسی میکنیم و بر اساس این ویژگیها رنگ فرموله میشود. به طور خلاصه یک فرمول ثابت پاسخگوی تمام شرایط نخواهد بود.
بسپار- چالش رنگهای ترافیکی در چه زمینهای است؟
جنگجو: در رنگهای ترافیکی مشکل اصلی بستر سطح است. اجازه بدهید توضیحی دربارهی رنگ های ترافیکی بدهم. رنگهای ترافیکی الفبای راهنمایی در سطح خیابان هستند. با این رنگها علایم ترافیکی افقی ایجاد میشوند که راننده را از نظر سرعت، نحوهی تغییر مسیر و دید در شب راهنمایی میکنند. چالش رنگهای ترافیکی دو دسته اند: یکی کیفیت سطح آسفالت (که به آن اشاره کردم) و دیگری بحث سیاه شدگی رنگ. در ماههای گرم سال بحث سیاه شدگی به خاطر عدم بارش مطرح است و این طور برداشت شده که مشکل اصلی ناشی از رنگ است، اما درست نیست. در خیلی از موارد این معضل با یک شست و شوی ساده بر طرف می شود اما این قضیه هنوز جا نیافتاده است. بحث سیاه شدگی رنگ در خیلی از سمینارها مطرح شده و بیان کرده ایم که مشکل از آب و هوا و عدم بارش است نه از رنگ! به عنوان جمع بندی، اصلیترین چالش، کیفیت سطح آسفالت بوده و هست. ما هفتهای یک بار طرحهای اجرا شده را رصد میکنیم و دو سال پیش استانداردی را در رابطه با نظارت و اجرای طرحهای ترافیکی اجرایی کردیم تا خواستههای کارفرما کاملا” برآورده شود. در واقع برای پروژهها خدمات پس از فروش ارایه میدهیم.
بسپار- عمده مشتریان شما بخش های دولتی هستند، اینطور نیست؟
جنگجو: به عنوان پیمانکار در بخش ترافیکی کاملا” شناخته شده هستیم و توانایی لازم برای اجرای کارهای مختلف را داریم. بله، کار ما به طور عمده با دو ارگان شهرداری و راهداری است. قراردادهای ما عمدتا” با شهرداری بوده است.
بسپار- آیا آسفالت رنگی می تواند جایگزین رنگهای ترافیکی بشود یا خیر؟
جنگجو: ببینید علایم رنگی در چندین رنگ مختلف اجرایی میشوند، رنگهای سقید، قرمز، زرد و آبی که هرکدام بیانگر ویژگی خاصی هستند. رنگ سفید هدایت کننده و جدا کننده، رنگ زرد به عنوان رنگ احتیاط و رنگ قرمز همان طور که در چراغ راهنمایی و رانندگی هم مشاهده میکنید گزارشگر خطر هستند یا به عبارت دیگر به شما پیام توقف میدهد. رنگ آبی هم برای پارکینگ معلولین و سبز برای مسیر دوچرخه است. اگر بخواهیم از آسفالت رنگی که شما به آن اشاره کردید استفاده کنیم در تمام معابر قابل اجرا نخواهد بود. آسفالتهای رنگی پلیمری هستند و فکر نمیکنم جایگزین مناسبی برای رنگهای ترافیکی باشند.
بسپار- در دنیا چه پیشرفتها و ترندهایی در این حوزه مطرح است؟
جنگجو: رنگهای ترافیکی دامنهی گستردهای ندارند و در همان مواردی که پیشتر به آنها اشاره شد خلاصه میشوند. اما در هر صورت شرکتهای مختلف در زمینهی مواد اولیه مصرفی (یکی از مواد اصلی مصرفی انواع رزینها هستند) به سمت ماندگاری بالا و قیمت پایینتر حرکت میکنند. در زمینهی رزین های گرمی که در رنگهای ترافیکی مصرف میشوند، تعداد آنها بیشتر از انگشتان یک دست نیست، این قضیه در مورد رزینهای دو جزئی که به عنوان شاخص در دنیا مطرح هستند هم صادق است. امر مهم در رنگهای ترافیکی که به آن کمتر توجه میشود ماندگاری است که افزایش قیمت را در بر خواهد داشت. قیمت برای عموم سازمانها در اولویت قرار دارد. شرکت ما به همراه پژوهشگاه پلیمر تلاشهای زیادی برای ارتقای کیفیت رنگهای ترافیکی انجام داده است. به طور خلاصه اولویت در کشور ما قیمت و در کشورهای دیگر کیفیت است که کیفیت بالا در دراز مدت به نفع مصرف کننده خواهد بود. از طرف دیگر رنگهای پایه حلال مشکلات زیست محیطی دارند که جایگزینهایی برای آنها ارائه شده است. آمار دقیقی از میزان مصرف این رنگها در دسترس نیست اما اگر اشتباه نکنم بین 300 تا 400 هزار تن رنگ در سال مصرف میشود، اگر از این مقدار 30 درصد رنگ ترافیکی باشد چیزی در حدود 100 تا 150 هزار تن رنگ ترافیکی مصرف میکنیم 30 درصد از اجزای این رنگها فرار هستند که آلودگی زیادی ایجاد میکنند به همین خاطر رزینهای دو جزئی در شرکتهای اروپایی ساخته شد که به روش اسپری مصرف میشوند، با همان ضخامت و ماندگاری و در ضمن آلایندگی ندارد.
رنگهای ترافیکی گرم، دوام مناسبی دارند و برای مکانهای پر تردد به کار میروند مثل بزرگراهها، اتوبانها و معابر خروجی شهر. این رنگها فاقد حلال هستند و آلایندگی ندارند. باید اضافه کنم که برای به کارگیری این رنگها تجهیزات بهروز تری نیاز داریم که خود باعث افزایش قیمت میشوند.
گفت و گو با مهندس کوروش جنگجو، مدیرفنی سازه رهاورد دنا:
یک رانندگی امن با رنگ های ترافیکی!
کوروش جنگجو متولد 1350 است. در سال 1369 وارد دانشگاه صنعتی امیرکبیر و از این دانشگاه در رشتهی مهندسی پلیمر گرایش علوم رنگ در سال 1377 با مدرک کارشناسی ارشد دانش آموخته شده است. وی از سال 73 در شرکت سازه رهاورد دنا به عنوان مدیر فنی مشغول به کار شده است.
جنگجو: اجازه بدهید توضیحی دربارهی شرکت برای خوانندگان شما بدهم. شرکت سازه رهاورد دنا در زمینهی تولید رنگ های ترافیکی و عمرانی فعالیت میکند و در حال حاضر تولیدات ما شامل رنگ های سرد بر پایهی رزینهای حلالی است.
در مجموعهی تولیدات در زمینهی ترافیک هنوز رنگهای پایه آبی به تولید انبوه نرسیدهاند، هر چند این شرکت چون یک شرکت رنگساز هم هست، امکان فعالیت در زمینهی رنگهای پایه آب را دارد.
بسپار- در تولید رنگهای ترافیکی مرز تکنولوژیهای روز دنیا الان کجاست؟
جنگجو: رنگهای پایه ترافیکی در سطح دنیا 3 نوع مختلف دارند: 1-ترموپلاستیک گرم 2-ترافیکی دو جزئی و 3-رنگهای ترافیکی پایه حلالی.
بخش عمدهی رنگهای امروز رنگهای پایه حلال هستند. متاسفانه در ایران به دلیل عدم تولید رزینهای مخصوص پایه آب، واردات محدود این مواد و وجود آب و هوای مختلف در کشور، موفق به تولید این رنگها نشدهایم. ما در حال حاضر در این مجموعه رنگهای ترموپلاستیک گرم و رنگهای دوجزئی تولید میکنیم.
به نظر من صنعت رنگ در ایران یکی از صنایع پیشرفته است و علم و مواد مصرفی در صنعت رنگ همه جا یکسان است، تنها محدودیتهایی برای دسترسی به مواد اولیه در ایران وجود دارد. اگر در رنگهای ترافیکی رزینهای پایه آب ساخته شوند یا امکان واردات آنها وجود داشته باشد تولید رنگ های ترافیکی پایه اب هم به راحتی صورت میگیرد.
بسپار- آیا در رنگ های ترافیک تولیدی، امکان صادرات هم داریم؟
جنگجو: بله یکی از سیاستهایی که دنبال میکنیم این است که با تجهیز ناوگان، در کشورهای همسایه صادرات رنگهای ترافیکی داشته باشیم چون ماشین آلات به روز و نیروی انسانی توانمندی داریم، صادرات برای ما مساله ای نخواهد بود.
بسپار-چه پروژههایی را تا امروز در رنگهای ترافیکی اجرا کردهاید؟ عمر مفید آنها چقدر بوده؟
جنگجو: از زمانی که من وارد این شرکت شدم با دید رو به جلوی مدیریت، رسیدن به سیستم مجهز و امکانات آزمایشگاهی مناسب، شرکت از سال 94 به عنوان یک پیمانکار بزرگ در رنگهای ترافیکی مطرح شده است و در حال حاضر یکی از مجهزترین آزمایشگاههای رنگ را داریم که مورد تایید پژوهشگاه پلیمر ایران، دانشگاه امیر کبیر، سازمان راهداری و شهرداری تهران میباشد. عمده کارهایی که در بخش ترافیکی انجام دادهایم در زمینهی رنگهای ترافیکی دو جزئی گرم و سرد و در شهرهای مختلفی مانند تهران، کیش، قم و شیراز بوده است. ماندگاری پروژه نیز توافقی است و متناسب با نیاز کارفرما تنظیم میشود، ما در این زمینه مشکلی نداریم. برای رنگهای گرم بین 3 تا 5 سال، دو جزئی 2 تا 3 سال و رنگهای سرد هم بین 6 تا 9 ماه از ما تقاضای گارانتی میشود. در این رابطه مشکلی که با آن مواجه هستیم کیفیت سطح آسفالتها است، آسفالتها در معابر و محل های تردد کیفیت مطلوبی ندارند و روی ماندگاری رنگهای ترافیکی اثرگذار می گذارند.
آسفالت با قیر کم یا زیاد و یا دانههای زبر در بعضی مواقع ما را دچار مشکل میکند، بر این اساس وقتی پروژهای را بر عهده میگیریم، ابتدا بازدیدی از زیر سازیها انجام داده و شرایط آب و هوایی و میزان تردد را بررسی میکنیم و بر اساس این ویژگیها رنگ فرموله میشود. به طور خلاصه یک فرمول ثابت پاسخگوی تمام شرایط نخواهد بود.
بسپار- چالش رنگهای ترافیکی در چه زمینهای است؟
جنگجو: در رنگهای ترافیکی مشکل اصلی بستر سطح است. اجازه بدهید توضیحی دربارهی رنگ های ترافیکی بدهم. رنگهای ترافیکی الفبای راهنمایی در سطح خیابان هستند. با این رنگها علایم ترافیکی افقی ایجاد میشوند که راننده را از نظر سرعت، نحوهی تغییر مسیر و دید در شب راهنمایی میکنند. چالش رنگهای ترافیکی دو دسته اند: یکی کیفیت سطح آسفالت (که به آن اشاره کردم) و دیگری بحث سیاه شدگی رنگ. در ماههای گرم سال بحث سیاه شدگی به خاطر عدم بارش مطرح است و این طور برداشت شده که مشکل اصلی ناشی از رنگ است، اما درست نیست. در خیلی از موارد این معضل با یک شست و شوی ساده بر طرف می شود اما این قضیه هنوز جا نیافتاده است. بحث سیاه شدگی رنگ در خیلی از سمینارها مطرح شده و بیان کرده ایم که مشکل از آب و هوا و عدم بارش است نه از رنگ! به عنوان جمع بندی، اصلیترین چالش، کیفیت سطح آسفالت بوده و هست. ما هفتهای یک بار طرحهای اجرا شده را رصد میکنیم و دو سال پیش استانداردی را در رابطه با نظارت و اجرای طرحهای ترافیکی اجرایی کردیم تا خواستههای کارفرما کاملا” برآورده شود. در واقع برای پروژهها خدمات پس از فروش ارایه میدهیم.
بسپار- عمده مشتریان شما بخش های دولتی هستند، اینطور نیست؟
جنگجو: به عنوان پیمانکار در بخش ترافیکی کاملا” شناخته شده هستیم و توانایی لازم برای اجرای کارهای مختلف را داریم. بله، کار ما به طور عمده با دو ارگان شهرداری و راهداری است. قراردادهای ما عمدتا” با شهرداری بوده است.
بسپار- آیا آسفالت رنگی می تواند جایگزین رنگهای ترافیکی بشود یا خیر؟
جنگجو: ببینید علایم رنگی در چندین رنگ مختلف اجرایی میشوند، رنگهای سقید، قرمز، زرد و آبی که هرکدام بیانگر ویژگی خاصی هستند. رنگ سفید هدایت کننده و جدا کننده، رنگ زرد به عنوان رنگ احتیاط و رنگ قرمز همان طور که در چراغ راهنمایی و رانندگی هم مشاهده میکنید گزارشگر خطر هستند یا به عبارت دیگر به شما پیام توقف میدهد. رنگ آبی هم برای پارکینگ معلولین و سبز برای مسیر دوچرخه است. اگر بخواهیم از آسفالت رنگی که شما به آن اشاره کردید استفاده کنیم در تمام معابر قابل اجرا نخواهد بود. آسفالتهای رنگی پلیمری هستند و فکر نمیکنم جایگزین مناسبی برای رنگهای ترافیکی باشند.
بسپار- در دنیا چه پیشرفتها و ترندهایی در این حوزه مطرح است؟
جنگجو: رنگهای ترافیکی دامنهی گستردهای ندارند و در همان مواردی که پیشتر به آنها اشاره شد خلاصه میشوند. اما در هر صورت شرکتهای مختلف در زمینهی مواد اولیه مصرفی (یکی از مواد اصلی مصرفی انواع رزینها هستند) به سمت ماندگاری بالا و قیمت پایینتر حرکت میکنند. در زمینهی رزین های گرمی که در رنگهای ترافیکی مصرف میشوند، تعداد آنها بیشتر از انگشتان یک دست نیست، این قضیه در مورد رزینهای دو جزئی که به عنوان شاخص در دنیا مطرح هستند هم صادق است. امر مهم در رنگهای ترافیکی که به آن کمتر توجه میشود ماندگاری است که افزایش قیمت را در بر خواهد داشت. قیمت برای عموم سازمانها در اولویت قرار دارد. شرکت ما به همراه پژوهشگاه پلیمر تلاشهای زیادی برای ارتقای کیفیت رنگهای ترافیکی انجام داده است. به طور خلاصه اولویت در کشور ما قیمت و در کشورهای دیگر کیفیت است که کیفیت بالا در دراز مدت به نفع مصرف کننده خواهد بود. از طرف دیگر رنگهای پایه حلال مشکلات زیست محیطی دارند که جایگزینهایی برای آنها ارائه شده است. آمار دقیقی از میزان مصرف این رنگها در دسترس نیست اما اگر اشتباه نکنم بین 300 تا 400 هزار تن رنگ در سال مصرف میشود، اگر از این مقدار 30 درصد رنگ ترافیکی باشد چیزی در حدود 100 تا 150 هزار تن رنگ ترافیکی مصرف میکنیم 30 درصد از اجزای این رنگها فرار هستند که آلودگی زیادی ایجاد میکنند به همین خاطر رزینهای دو جزئی در شرکتهای اروپایی ساخته شد که به روش اسپری مصرف میشوند، با همان ضخامت و ماندگاری و در ضمن آلایندگی ندارد.
رنگهای ترافیکی گرم، دوام مناسبی دارند و برای مکانهای پر تردد به کار میروند مثل بزرگراهها، اتوبانها و معابر خروجی شهر. این رنگها فاقد حلال هستند و آلایندگی ندارند. باید اضافه کنم که برای به کارگیری این رنگها تجهیزات بهروز تری نیاز داریم که خود باعث افزایش قیمت میشوند.
(ادامه دارد …)
متن کامل این گفت و گو را که در شماره 203 دوماهنامه پوشرنگ در پایان شهریورماه منتشر شده است، بخوانید.
در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های 02177523553 و 02177533158 داخلی 3 سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق فیدیبو قابل دسترسی است.