اخباراخبار ویژه

گفت و گو با جواد شایق، مدیرعامل رنگ های صنعتی ایران: وابستگی وارداتی ایراد نیست، عیب جایی ست که نتوانیم به بازارهای بین المللی دسترسی داشته باشیم

بسپار / ایران پلیمر جواد شایق، فارغ التحصیل مهندسی پلیمر رنگ دانشگاه صنعتی امیرکبیر، مدیرعامل و عضو هیات مدیره شرکت رنگهای صنعتی ایران است. این یکی از اولین شرکتهای تولیدکننده رنگ صنعتی در ایران به شمار می رود و در سال ۱۳۶۱ تاسیس شده و سابقه ای تقریبا ۴۰ ساله در صنعت رنگ ایران دارد.
شایق می گوید، شرکت یاد شده، در طی این این مدت هم تقریبا با تمام حوزه های بالادستی صنایع نفت، گاز، پتروشیمی، نیروگاهی و صنایع ماشین آلات، خودرویی، فولاد و … همکاری داشته.
گفت و گوی ما با او اینگونه آغاز می شود:

شایق: بعد از مدتی که این شرکت از فضای بازار رقابتی در اوایل دهه ۹۰ دور شده بود، الان ما دوباره داریم این شرکت را به جایگاه واقعی خودش برمی گردانیم. طی این مدت ۲ سال که از مدیریت من در شرکت رنگ های صنعتی ایران گذشته، توانستیم آن را به عنوان یک شرکت دانش بنیان معرفی کنیم و در سال ۹۸ هم به عنوان کارآفرین برتر کشور استان اصفهان انتخاب شدیم که دستآورد بسیار عظیمی بود، نه تنها برای شرکت ما بلکه برای صنعت رنگ کشور است که یکی از تولیدکنندگان فعال در زمینه رنگ به عنوان کارآفرین برتر صنعت کشور انتخاب شد.

بسپار- از تولیدات و مجموعه فعالیت های این مجموعه برای خوانندگان بسپار بگویید.
شایق: ببینید به طور کلی رنگ های صنعتی در ایران و در کل دنیا مطابق با خواسته های کارفرما تولید می شود. ما چون عموما مرتبط با صنایع بالادستی صنعت نفت، گاز و فولاد هستیم مطابق با دستورالعمل های خاص این صنایع تولید می کنیم و همیشه سعی می کنیم با تکنولوژی های روز دنیا پیش برویم و بتوانیم تمام آزمون ها را پاس کرده و تاییدیه ها را بگیریم.
در حوزه رنگ های آف شور و رنگ های دریایی هم ورود کردیم و اتفاقات خیلی خیلی خوبی افتاده است. ما روی سیستم های اپوکسی و پلی یورتان مدام با توجه به این که خودمان واردکننده مواداولیه مورد نیاز هستیم، جدیدترین محصولات و تکنولوژی ها را رصد می کنیم و در همه نمایشگاه های مهم دنیا شرکت می کنیم. تیم تحقیق و توسعه ما هم بسیار فعال است و با پژوهشگاه رنگ قرارداد بلندمدت داریم و در آن قالب، پروژه های تحقیقاتی تعریف می کنیم.
سعی می کنیم همگام با تکنولوژی های روز دنیا پیش برویم و با توجه به این نکته که نیاز بازار به صورت پیوسته بالا می رود، می دانیم که باید از نظر کیفیت و قیمت محصولات را بهینه کنیم. خدا را شکر تا الان هم در این زمینه موفق بودیم و تمام پروژه هایی که داشتیم به صورت ۱۰۰ درصدی توانستیم رضایت کارفرما ها را جلب کنیم. آخرین نمونه از مگاپروژه هایی که ما انجام دادیم بزرگترین پروژه صنعت گاز در خاورمیانه است که یکی از کاندیداهای انتخاب به عنوان بهترین مگاپروژه سال ۲۰۲۰ جهان است و ما افتخار داریم که در این پروژه رنگ صنعتی پروژه را تامین می کنیم. این جز با به روز رسانی مداوم محصولات و بالا بردن کیفیت در مقایسه با دیگر محصولات بین المللی امکان پذیر نبوده است.
در تیم تحقیق و توسعه و البته در بخش های دیگر هم (بخش تولیدی، بازرگانی و اجرا) با حدود ۲۰ مهندس پلیمر و رنگ فارغ التحصیل دانشگاه امیرکبیر افتخار همکاری داریم، در سطوح تحقیقاتی مختلف از کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا. ضمن این که علاوه بر واحد خود ما که در محل کارخانه در آزمایشگاه بسیار مجهز و درخور تحسین مستقر هستند، ما پروژه های تحقیق و توسعه را برون سپاری هم می کنیم. طی قراردادهایی با اعضای هیات علمی پژوهشگاه رنگ و کلا یک قرارداد همکاری با ریاست محترم پژوهشگاه رنگ سرکار خانم دکتر رنجبر داریم.

بسپار- در حوزه اهمیت پوشش های حفاظتی و صنعتی شاید با ارایه آمار از وضعیت خوردگی در صنایع مادر کشور بیشتر بتوان توجهات را جلب کرد … در این زمینه آماری دارید؟
شایق: خیلی سوال خوبی است اتفاقا و من میخواهم اگر اجازه بدهید در رابطه با آن بیشتر صحبت بکنم و آماری بدهم که اهمیت موضوع رنگ برای دوستان روشن شود.
متاسفانه ما در ایران چیزی به اسم آمار و ارقام نداریم و همه چیز بر مبنای حدس و گمان است. شفافیت به طور کلی در زمینه آمار وجود ندارد، در حوزه صنعت رنگ که دیگر خیلی بیشتر، برای همین من ترجیح می دهم به این آمارها اشاره ای نکنم. ولی یک آماری می خواهم از این مساله در دنیا به شما بدهم که خیلی می تواند جالب باشد. ببینید سال ۲۰۱۸ بر طبق آمار رسمی که در انجمن مهندسی خوردگی آمریکا (NACE) ارائه شده، ۳.۴ درصد از GDP کل آمریکا صرف خوردگی می شود. حالا جالب است که بدانید GDP امریکا در سال ۲۰۱۸ نزدیک به ۲۱ تریلیون دلار بوده است! اگر ۳.۴ درصد از این عدد را محاسبه کنیم، می بینیم که حول و حوش ۷۰ میلیارد دلار هزینه حفاظت از خوردگی می کنند. خب این عدد در کشور ما چه جایگاهی دارد؟
برای اینکه باز این عدد مفهوم تر بشود که داریم راجع به چه مقدار تفاوت صحبت می کنیم، سرانه مصرف رنگ در دنیا چیزی حدود ۱۵ کیلوگرم است. در کشور هایی که یک مقدار کمتر توسعه یافته هستند و اهمیت این موضوع را کمتر درک کنند بین ۸ تا ۹ کیلوگرم سرانه مصرف است. این عدد برای ایران چیزی حدود ۲.۵ کیلوگرم است. یعنی ما تقریبا یک هفتم استاندارد جهانی رنگ مصرف می کنیم. خب این نشان می دهد که فرهنگ صنعتی کشور ما هنوز به اندازه کافی مساله رنگ را جدی نگرفته است. ما کماکان در صنعت کشور رنگ را به چشم هزینه نگاه می کنیم در حالی که رنگ یک سرمایه گذاری است. صرفه جویی و کنترلی که می کند باعث کاهش هزینه های نگهداری و تعمیر می شود در صنایع مختلف. این صرفه جویی آنقدر ارزشمند هست که باعث شود کشوری مثل آمریکا نزدیک به ۳.۵ درصد از GDP خودش را به این موضوع اختصاص دهد.

 

(ادامه دارد …)

متن کامل این گفت و گو را در شماره ۲۱۷ دو ماهنامه پوشرنگ از گروه مجلات بسپار که در اوایل آذرماه منتشر شده است بخوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق فیدیبو قابل دسترسی است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا