اخبار

گفت و گو با رییس هیات مدیره انجمن ملی صنایع پلاستیک و پلیمر، بیوک صحاف امین: پتروشیمی ها به جای حمایت، رقیب ما در دیگر کشورها شده اند!/ بلای خودروسازی دارد در پتروشیمی تکرار می شود

بسپار/ایران پلیمر بیوک صحاف امین متولد 1327 است. فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته خاک شناسی از دانشگاه تهران. از سال 1351 به صنعت پلاستیک وارد شده است. او از تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلیمری (گروه صنعتی وحید) است و در گروه صنعتی ایران دریپ نیز که تولیدکننده و مجری طرح های آبیاری قطره ای است، سهام دار و مدیر فنی است. او رییس هیات مدیره انجمن ملی صنایع پلیمر و پلاستیک است. در ارتباط با بحران همیشه ی تامین مواد اولیه در کشور، به رغم وجود منابع و سرمایه گزاری های انجام شده در پتروشیمی، با وی گفت و گویی داشتیم که در ادامه می خوانید: 
 
بیوک صحاف امین: متاسفانه سالهاست که با تحریم های مختلف رو به رو هستیم برای همین میزان مصرف در بازار داخلی پایین آماده و آن ظرفیت سازی هایی که قبلا صنایع تکمیلی طراحی کرده بودند،  الان نمی تواند محقق شود. با وجود افزایش قیمت دلار اگر به کشورهای همسایه خود و سایر کشورها محصولاتی با سطح استانداردهای جهانی امکان صادرات داشته باشیم، حتما در صادرات فعال می شویم  و شرکت ما این کار را کرده است. در سالهای اخیر مقدار زیادی از انرژی و وقت خود را برای صادرات گذاشتیم چون به خاطر نوع کیفیت محصولات و اطلاعاتی که از بازارهای منطقه داریم، می دانستیم موفق خواهیم شد.
رییس هیات مدیره انجمن ملی صنایع پلیمر و پلاستیک، ادامه داد: انجمن صنایع پلاستیک و پلیمر ایران یکی  از انجمن هایی است که چندین انجمن تولیدی پلیمری (10 تا 12 مورد) داخل آن هستند. از طریق اتاق بازرگانی ایران به عنوان نماینده در کارگروه تنظیم بازار معرفی شدیم و آنجا همیشه با پتروشیمی ها و قسمت های مختلف چالش داریم که بتوانیم مواد اولیه صنایع تکمیلی را به راحتی تامین کنیم. متاسفانه با اتفاقاتی که افتاده و قیمت ارز بالا رفته، اکثر پتروشیمی ها علاقه دارند محصولات را به خارج از کشور بفروشند و حتی در کشورهای همسایه مثل ترکیه  و سایرین، قیمت اولیه ای که می فروشند، پایین تر از قیمتی است که در بورس از آنها خرید می کنیم و این یکی از مشکلاتی است که خیلی محدوده و عرصه رقابت را برای ما تنگ می کند. متاسفانه پتروشیمی ها به جای اینکه حمایتگر ما در صنایع تکمیلی ایران باشند، در کشورها رقیب ما شده اند و این مطلبی است که ما را آزار می دهد. تنها پتانسیلی که درکشور ما وجود دارد اطلاعات و دانش فنی بعضی از شرکتها است که تعداد آنها زیاد نیست و دیگری  انرژی ارزان که این دو الان مقدار صادرات را افزایش داده اند. 
وی در ادامه افزود: در سال گذشته  میزان صادراتی که در صنایع تکمیلی انجام دادیم حدود یک میلیارد و 900 میلیون دلار بوده که از طریق گمرک خارج شده است. بعضی وقتها کشورهای همسایه ما و تجار، خریدهای خود را به ریال انجام می دهند و آنها به صورت ریالی بیرون می برند که در آمارها نیست و اگر آن را به عدد بالا اضافه کنیم حدود 2 میلیارد دلار صادرات صنایع تکمیلی داریم و در مقابل 10 میلیارد دلار  صادرات پتروشیمی با آن حجم سرمایه گذاری عظیم که در کشور شده، عدد ما نسبتا قابل قبول است. اگر بتوانیم مواد اولیه را با قیمت جهانی از پتروشیمی ها دریافت کنیم، قول می دهم ظرف یک یا دو سال آینده این عدد سه برابر باشد! به خاطر اینکه پتانسیل آن در ایران هست. مشکلی که الان داریم در سال گذشته نزدیک به سه میلیون و 160 هزار تن صنایع پایین دستی از پتروشیمی مواد اولیه خریداری کرده اند که با قیمت های ارز نیمایی که بالاترین میزان در این چند ماهه بوده است قیمت می خورد و این باعث می شود که تقریبا مواد اولیه را با قیمت جهانی خریداری کنیم و دوم اینکه پتروشیمی ها عرضه های مشخص را به صورت هفتگی در گریدهای مختلف انجام می دهند که بیشتر به درد صادرات می خورد مثل پروپیلن های شیمیایی، پی وی سی و پروپیلن های نساجی که اقلام صادراتی هستند و پتروشیمی ها این را مهندسی گرید ها می گویند!

صحاف امین خاطرنشان کرد: کاری می کنند که در بورس کالا با رقابت خریداری کنیم. در سال گذشته مواد اولیه گاهی 2 برابر و یا 2 برابر و نیم بیشتر از قیمت پایه بورس خریداری شده است، به عبارت دیگر در سال 97 میزان مواد اولیه که در خرید آن رقابت کردیم؛ 2 هزار و 717 میلیارد تومان بوده که اگر این را به ارز 13000 تقسیم  کنیم، حدود 200 میلیون دلار می شود که با این عدد می توانستیم  نزدیک 200 هزار تن مواد اولیه که کمبود در کشور هست را از خارج خریداری کنیم! ولی متاسفانه  به دلیل تحریم ها و نبودن سیستم سوئیف بانکی بین ما و سایر کشورها با مشکل مواجه هستیم و پتروشیمی ها در این شرایط بحرانی که باید بیایند به صنایعی که اشتغال زا هستند یاری برسانند، درست برعکس عمل می کنند. در کل صنایع پتروشیمی و فولاد نزدیک 200 هزار نفر شاغل هستند در صورتی که در صنایع تکمیلی فقط در بخش پلاستیک حدود 800 هزار نفر مشغول کار هستند یعنی اشتغال ما 4 یا 5 برابر آنها است. ما الان مشکل بیکاری و صادرات داریم. وقتی مواد اولیه خام به خارج می فروشیم یعنی اهمیتی به اشتغالزایی نمی دهیم. اگر بتوانیم به صورت محصول پلاستیکی صادرات داشته باشیم، هم اشتغال در داخل ایجاد کرده ایم و هم ارزش افزوده بیشتری از خام فروشی به دست می آوریم که متاسفانه در این یک یا دو سال اخیر کمتر اتفاق افتاده که باید به آن توجه داشت. 
البته معتقد نیستیم که پتروشیمی ها هیچ مشکلی ندارند. آنها هم خیلی مشکل دارند برای تهیه کاتالیست ها، برای تهیه قطعات یدکی و مسایلی دارند. ولی ما باید مجموعا فکر کنیم که این صنعت با چه زنجیره های تکمیل می شود و به آن زنجیر کامل فکر کنیم.  معتقدم مقامات بالای کشور چنین نیتی دارند ولی  در عمل بعضی وقتها به منافع بخشی به سمت قوی تر و بخش هایی که لابی های قوی تری دارند، سوق پیدا می کنند.

(ادامه دارد…)

متن کامل این گفت و گو  را که در شماره   201 ماهنامه بسپار در نیمه تیرماه منتشر شده است، بخوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های 02177523553 و 02177533158 داخلی 3 سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید.

 

 

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا