اخبار

گفت و گو با محمدعلی بابااحمدی، قائم مقام مدیرعامل شرکت پارمیدا: آینده از آن ترموپلاستیک الاستومرهاست!

بسپار / ایران پلیمر محمد علی بابا احمدی در سال 1369 تحصیلات خود را در رشته ی مهندسی پلیمر در دانشگاه صنعتی امیرکبیر آغاز کرد و بعد از اخذ مدرک کارشناسی ارشد از پژوهشگاه پلیمر وارد بازار کار شد. وی در سال 1377 به شرکت صنایع لاستیکی پارمیدا پیوست و فعالیت خود را به عنوان کارشناس تکنیکال شروع کرد و پس از آن در ادامه ی همکاری خود با این شرکت به عنوان مدیر تحقیق و توسعه و مدیر طراحی و توسعه ی محصول به فعالیت پرداخت. 
در حال حاضر مهندس بابا احمدی، قائم مقام مدیرعامل شرکت است و هم زمان مدیریت فروش این شرکت را نیز بر عهده دارد. بسپار با او در این شماره به گفت و گو درباره ی صنعت لاستیک نشسته است.
بابا احمدی درباره ی شرکت پارمیدا می گوید:

بابااحمدی: این شرکت در سال 1363 توسط بخش خصوصی به ثبت رسید و از سال 1370 با خرید ماشین آلات و دانش فنی از یک شرکت ایتالیایی، به عنوان اولین تولید کننده نوارهای آببندی و قطعات لاستیکی با تمرکز بر روی صنعت خودرو،  آغاز به کار کرد. با توجه به دارا بودن ماشین آلات و دانش فنی به روز، این شرکت توانایی تولید انواع نوار های لاستیکی دوجزئی و سه جزئی از جنس لاستیک فشرده، لاستیک اسفنجی، تقویت شده با ورق های فولادی و الومینیمی و با پوشش های مختلفی از قبیل پلی یورتان، سیلیکون و فلاک را داراست.  در کنار این موارد پارمیدا خط تولید نوارهای ترموپلاستیک الاستومر (TPE) را راه اندازی و از سال 1390 برای اولین بار محصولاتی را بر پایه ی این ماده به خودروسازان ارائه کرد. همچنین پارمیدا در طول فعالیت خود، در صنایع غیر خودرویی نظیر صنایع ریلی، ساختمان، صنایع برق، صنایع برودتی و لوازم خانگی فعال بوده و نوار های آببندی و قطعات لاستیکی مصرفی در این صنایع  را از جمله نوارهای لاستیکی مصرفی در پنجره های دوجداره، عایق های لوله ای مصرفی در صنایع برودتی، شیلنگ های مصرفی در ماشین لباسشویی را تولید می کند و با شرکت های بزرگی همچون آبسال، اسنوا، لوازم خانگی پارس، آلوپن، بوتیا صنعت، راسپینا، رنگین پروفیل کویر و سایر شرکت های مطرح در این حوزه ها مشغول به همکاری است.

وی اشاره ای نیز به رشد شرکت در دهه های گذشته داشت و در این رابطه به بسپار گفت: شرکت پارمیدا در سال 1390 و در اجابت به نیاز بازار، در اوج تحریم ها و شرایط سخت اقتصادی، طرح توسعه خود را اجرا کرد و با اجرای آن، ضمن تکمیل سبد محصولات، ظرفیت تولیدی خود را به بیش از دو برابر افزایش داد. ضمن اینکه با دریافت دانش فنی، قابلیت طراحی نوارهای لاستیکی را به توانایی های خود افزود و برای اولین بار در ایران تمامی نوارهای آببندی مصرفی در خودروی جدیدی که قرار است به زودی وارد بازار ایران شود را بدون وابستگی به شرکت های خارجی طراحی کرد که در شرف تولید انبوه است. قبل از اجرای طرح توسعه، سهم پارمیدا از بازار خودرو 25 درصد بود اما با اجرای طرح توسعه و اضافه شدن محصولات با پوشش فلوک و نیز محصولات بر پایه ترموپلاستیک الاستومر (TPE و TPV)، سهم بازار پارمیدا به 38 درصد ارتقا یافت و در 6 ماهه ی نخست امسال نیز  45 درصد از سهم بازار را به خود اختصاص داد.

بسپار-TPE  ها در کشور چه جایگاهی دارند و آینده ی مصرف این ماده در کشور چگونه خواهد بود؟
بابااحمدی: خودروسازهای دنیا در حال حاضر به دلیل الزامات زیست محیطی که آنها را ملزم به کاهش وزن خودرو و افزایش درصد بازیافت آن کرده است در زمینه جایگزینی قطعات لاستیکی با موادی سبک تر که قابلیت بازیافت داشته باشند تحقیقات و اقدامات زیادی انجام داده اند. در برخی محصولات پایه لاستیکی نوارها را با ترموپلاستیک الاستومر (TPE) جایگزین کرده اند تا ضمن کاهش وزن آنها به فرآیند بازیافت نوارها کمک کنند. ماشین آلات خطوط تولید نوار بر پایه TPE در مقایسه با خطوط لاستیک بسیار ارزان تر هستند. با توجه به اینکه ترموپلاستیک الاستومرها دامنه بالایی از سختی را پوشش می دهند در بسیاری از محصولات می توان نوارهای لاستیکی تقویت شده با ورق فولادی را با ماده ترموپلاستیک الاستومر جایگزین و ورق فولادی را حذف کرد که باعث سبک تر شدن محصول شده و بازیافت آن را ممکن می سازد. هم چنین با تغییر طراحی محصول و کاهش ضخامت پروفیل می توان مواد مصرفی را کمتر کرد. این دو مزیت در کنار کمتر بودن دانسیته TPE باعث کاهش دو چندان وزن محصولات در مقایسه با الاستومر خواهد شد.
هم اکنون شرکت های پیشرو در تولید نوارهای آببندی خودرو، در حال جایگزینی خطوط تولید خود با خطوط تولید نوارهای ترموپلاستیک الاستومر هستند. اما با توجه به اینکه استراتژی مشخصی در صنعت خودروی ایران برای مصرف این ماده وجود ندارد مصرف آن چندان توسعه پیدا نکرده است. یک دهه قبل که خودروسازان ایران به دنبال استفاده از ترموپلاستیک الاستومر بودند مهمترین مساله برای آنها کاهش قیمت تمام شده محصول بود و حداقل در این زمینه هیچکس دغدغه زیست محیطی نداشت. از آنجائیکه استفاده از ترموپلاستیک الاستومر لزوماً باعث کاهش قیمت محصول نمی شود استفاده از این ماده در تولید نوارهای آببندی خودرو رشد مناسبی نداشته است و استفاده از این مواد در صنعت قطعه سازی الزام آور نیست. ما نیز یک دهه قبل بر اساس اطلاعاتی که خدمتتان عرض کردم بر آن شدیم تا این خطوط را در مجموعه ی خود راه اندازی کنیم اما از آن زمان تاکنون توسعه ای در آن نداده ایم. از نظر من، در زمینه ای که ما فعالیت می کنیم،  آینده از آن ترموپلاستیک الاستومرها خواهد بود هرچند که به دلیل فقدان الزامات زیست محیطی، ارزان بودن سوخت و عدم اهمیت کاهش وزن خودرو و مغفول ماندن رویه ی بازیافت این محصولات، این تغییر در کشور ما بسیار کندتر از جهان اتفاق خواهد افتاد.

بسپار- در حال حاضر ایران دز صنعت قطعات لاستیکی چه جایگاهی در دنیا دارد؟
بابااحمدی: صادقانه بگویم جایگاه مناسبی نداریم. علت آن هم کم بودن ارتباطات بین المللی و بالا بودن ریسک سرمایه گذاری در کشور است. شرکت های خارجی کمتر تمایلی به حضور در فضای کسب و کار کشور نشان می دهند و به همین دلیل تولید کنندگان داخلی امکان کمتری برای کسب دانش فنی و به روز کردن تکنولوژی خود دارند. برای شما مثالی می زنم.
سالی که دوو از بازار ایران خارج شد، در ازبکستان کارخانه تولید سواری را ایجاد کرد. در بازدیدی که در سال 82 از شرکت UZ-Daewoo در حاشیه ی  برگزرای نمایشگاه انجمن قطعه سازان در ازبکستان داشتیم متوجه شدیم که دوو 5 قطعه ساز بزرگ خود را ملزم به ایجاد شرکت های Joint venture در ازبکستان کرده و تکنولوژی و آموزش های مورد نیاز آن را به راحتی در اختیار قطعه سازان ازبک قرار داده است. حال تصور کنید اگر چنین شرایطی نیز در کشور ما ایجاد می شد صنعت ما الان در چه جایگاهی قرار داشت. اما این فرصت در ایران برای اکثر تولیدکنندگان داخلی فراهم نشده است. ضمن اینکه فضای کسب و کار ایران بر اساس آمار و ارقام در مقایسه با کشورهای دیگر در جایگاه پایینی قرار دارد و تولید کنندگان داخلی با مشکلات بسیار زیادی مواجه هستند که امکان رشد، توسعه و رقابت پذیری آنها را کاهش می دهد. البته ما نیز در طی سه دهه فعالیت خود دست روی دست نگذاشته ایم و تا آنجا که امکان داشت سعی کردیم با دریافت دانش فنی، استخدام مشاور و خرید ماشین آلات به روز توان خود را افزایش دهیم. همانطور که قبلاً اشاره کردم کار خود را با خرید ماشین آلات و دانش فنی از ایتالیا آغاز کردیم. در سال 90 نیز طرح توسعه ای را در راستای به روز کردن ماشین الات خود به اجرا در آوردیم. پس از برجام نیز نشست هایی به منظور همکاری با چند شرکت اروپایی داشتیم و توانستیم با یک شرکت فرانسوی قرارداد منعقد کنیم اما متاسفانه به دلایل مشکلات سیاسی که ایجاد شد و تضعیف شدن برجام نتایج مطلوب ما حاصل نشد. به طور خلاصه علی رغم تلاش های زیادی که برای ارتقا توسط تولید کنندگان صورت می گیرد. این تلاش ها منسجم نبوده و موانع زیادی برای رشد و افزایش رقابت پذیری با تولیدکنندگان بزرگ جهان وجود دارد.

بسپار- با توجه به این تفاسیر در موعد مقرر به هدف گذاری خود درسال 1404 برای صادرات 5 درصد از محصولات خود خواهید رسید؟
بابااحمدی: صادرات در صنعت قطعه سازی نه الزاماً، اما عمدتاً در تعامل با صنعت خودروسازی صورت می گیرد و با حضور شرکت های خودروساز در کشورهای دیگر، شرکت هایی که در زنجیره تامین آنها قرار دارند این فرصت را پیدا می کنند تا محصولات خود را به آن کشورها صادر کنند و یا حتی با ایجاد واحد تولیدی در آن کشورها نفوذ خود را در آن بازارها توسعه دهند. اما با توجه به اینکه در کشور ما صنعت خودروسازی تجربه موفقی را در این زمینه نداشته است قطعه سازان نیز کمتر این فرصت را داشته اند که بتوانند تامین کننده قطعه برای خودروسازان در سایر کشورها باشند. البته در این سالها قطعه سازانی نیز بوده اند که در لیست تامین کنندگان خودروسازانی نظیر رنو و پژو قرار گرفته اند و شانسی هر چند محدود برای صادرات پیدا کرده اند که در مقایسه با ظرفیت بالای تولید کنندگان داخلی نمی تواند کارنامه موفقی باشد. با توجه به این موارد و نیز مشکلات شدید واحدهای تولیدی، من فضایی را برای صاردات محصولات خورویی نمی بینم اما در زمینه های غیر خودرویی تلاش های زیادی کرده ایم و صادرات این محصولات را به کشور های همسایه و حوزه ی دریای خزر در دستور کار خود قرار داده ایم و امیدوارم در زمینه صادرات محصولات غیر خودرویی بتوانیم به موفقیت های خوبی دست یابیم.

بسپار- آیا با شرایط فعلی کشور تجهیز ناوگان و به روز نگه داشتن خط تولید امکان پذیر است؟
بابااحمدی: در حال حاضر خیر. تولید کنندگان داخلی اصلاً وضعیت مناسبی ندارند بسیاری از خطوط تولیدی تعطیل شده اند و یا با ظرفیت پائینی کار می کنند. کاهش تولید و نقدینگی شرکت ها فرصتی را برای سرمایه گذاری و به روز کردن خطوط تولید به آنها نمی دهد. شرکت های خارجی نیز در این فضا، تمایلی به سرمایه گذاری ندارند. 

بسپار- با توجه به این که مواد اولیه ی صنعت لاستیک عمدتا” وارداتی هستند، آیا تحریم ها مشکلاتی را برای شما ایجاد کرده است و این امور را چگونه مدیریت کرده اید؟

 

(ادامه دارد…)

 

متن کامل این مصاحبه را که در شماره 205 ماهنامه بسپار در نیمه آبان  منتشر شده است، بخوانید.

 

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های 02177523553 و 02177533158 داخلی 3 سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق فیدیبو قابل دسترسی است.
 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا