گفت و گو با Christina Guth/ بازیافت لاستیک: حمایت شبکه AZuR از زندگی دوباره تایرهای قراضه
گروه ترجمه و تولید محتوا بسپار / ایران پلیمر این گفت و گو از سلسله گفت و گوهای VDMA با مدیران صنعت پلیمر در آستانه نمایشگاه K2022 توسط گروه رسانه ای بسپار/ ایران پلیمر ترجمه و منتشر می شود.
س. خانم Guth، شبکه AZuR چگونه به وجود آمد؟ یا به عبارت دیگر، از نظر شما ضرورت وجود چنین بنیادی در چیست؟
پ. برای حدود ده سال، کارخانه های سیمان سازی سهم تایرها در بازیافت حرارتی را کاهش دادند. با این حال، تایرهای قراضه (Scrap tires) به روش هایی برای بازافت نیاز دارند. اما تلاش های مرتبط با تغییرات اقلیمی و اقتصاد چرخشی نیز به ما، برای نگه داشتن تایرها در چرخه مصرف طولانی تر، انگیزه داد.
س. اعضای شبکه AZuR چه کسانی هستند؟ شبکه از این مشارکت چه سودی می برد؟
پ. همه کمپانی ها و بازیگران بازار در بازیافت تایر نقش دارند. اینها شامل تولیدکنندگان مواد اولیه، روکش کاران ترد، بازیافت کنندگان، سازندگان ماشین آلات و کمپانی های دفع زباله می شود. دانشگاه ها، کالج ها و سازمان های مربوطه نیز کمابیش کمک می کنند. هنگامی که همه این شرکا ایده های خود را به اشتراک می گذارند، ایده ها و ارتباطات جدیدی به وجود می آید. و همه ما به صورت یک صدا، توجه بیشتری را از سیاست مداران و جامعه جلب می کنیم.
س. دغدغه های اصلی فعلی صنعت چیست؟
پ. اول از همه، مطلوب است شفافیت بیشتری، در مورد این که تایر ها پس از اولین استفاده سر از کجا در می آورند، داشته باشیم. در حال حاضر شفافیت کافی وجود ندارد. اولین ایده ها درباره این است که کمپانی های دفع تایید شده، می بایست محل تقریبی دفع تایر را اثبات کنند. پس از دستیابی به این هدف، ما مسیرهای دفع را شناسایی کرده، و پس از آن در دومین اقدام، می توانیم اطمینان پیدا کنیم تمامی تایرهای مصرف شده در آلمان (یا اروپا) به بهترین فرایند بازیافت ممکن در مناطق مربوطه وارد می شوند.
س. شما در کجا نیاز واقعی به اقدام و عمل می بینید – سیاسیت مداران، صنعت یا مصرف کنندگان؟
پ. اولویت ما، موضوع روکش ترد مجدد تایر است. اگر موفق شویم تایرهای بیشتری را روکش مجدد کنیم، به سرعت قادر به کاهش حجم ضایعات و سطوح CO2 بوده و منابع و انرژی را نیز ذخیره خواهیم کرد. برای انجام این کار، نیاز است پیش داوریها و تعصبات را از بین ببریم، سیاست مداران را متقاعد کنیم که شهرداری ها نمونه های خوبی هستند. مدل کسب و کار روکش مجدد می بایست دوباره برای همه دسته های محصول سودآور باشد تا همه ذینعفعان به سرمایه گذاری بیشتر در توسعه فناوری های جدید و نوآورانه تشویق شوند. بنابراین همه در این تغییر نقش دارند و همه ذینفعان می بایست رفتار خود را الزامات جدید وفق دهند – در غیر این صورت رسیدن به اهداف اقلیمی بسیار سخت خواهد بود.
همچنین حوزه بازیافت مواد نیز از اهمیت یکسانی برخوردار است. محصولات عالی ای از ELT ساخته می شوند. کمپانی های بخش بازیافت توسعه های نوآورانه خود را ادامه می دهند، اگرچه، قانون گذاران می بایست به این کمپانی ها امنیت لازم برای سرمایه گذاری در این نوآوری ها را داده و موانع را از بین ببرند. در اینجا، فرایندهایی که باید مسیر طولانی قانون های اتحادیه اروپا را طی کنند، بسیار طول می کشند.
س. شما در کل در بخش لاستیک چه مشاهداتی دارید؟
پ. همه درباره زیست پایداری صحبت می کنند. برای ما مهم است که مبحث زیست پایداری تنها در سخن نباشد، بلکه تغییرات واقعی صورت بگیرد. با شبکه ما، ما می خواهیم همه امکانات – از روکش ترد مجدد، تا بازیافت مواد، پیرولیز، تا آسفالت های لاستیکی در ساخت جاده ها و بسیاری موارد بیشتر را به نمایش بگذاریم.
س. شما چه مشارکتی برای ایجاد صنعت لاستیک و پلاستیک زیست پایدارتر دارید؟
پ. اگر شما پوشش خبری دو سال گذشته را دنبال کنید، متوجه می شوید تا به حال درباره وضوع بازیافت تایر تا به این حد زیاد و جامع صحبت نشده است. این پوشش گسترده به تنهایی این اطمینان را ایجاد می کند که شرکای بازار، درباره چگونگی مشارکت در این زمینه فکر می کنند. همچنین شبکه اطمینان حاصل می کند که دانشمندان و کمپانی ها به نیروهای ما برای یافتن راه های جدید رو به جلو بپیوندند. تنها دو سال از فعالیت شبکه AZuR می گذرد. امروز ما تنها کمتر از 50 شریک هستیم که ایده ها را به اشتراک گذاشته و با یکدیگر برای یافتن راه حل های زیست پایدار همکاری می کنیم. با در نظر گرفتن روکش مجدد ترد به عنوان مثال، ما تغییرات زیادی را در بازار و در مدت زمانی کم شاهد بوده ایم. اما اطمینان دارم که در راه درستی قرار داریم.
