یادداشت علی اصغر علیزادمنیر به مناسبت 25 سال انتشار گروه مجلات بسپار

بسپار/ ایران پلیمر من فقط ناظر بودم که بچه ها چه می کنند. من پدر یکی از آنها بودم که می دیدم چه اهدافی را دنبال می کنند. ابتدا برای انتشار مجله بسپار به دنیال معرفی و تبلیغ بودند که “بسپار را به خاطر بسپار” پیشنهاد من بود.

من در شماره دوم در صفحه ای که برای آن شعر در نظر گرفته شده بود، قطعه شعری سرودم که چاپ شد. شما شاید تصور نکنید که هر شماره که چاپ می شد چه قدر از یک عشق می گذشت کهنه تر می شد ارزشمندتر می شد و زمان به فرد فرد این بچه ها نشان می داد حداقل در چاپ یک شماره از مجله می تواند چه اتفاقاتی بیفتد که سالها در خاطر ایشان ثبت شود و آنها را نسبت به هم ریشه دارتر بکند. گاهی هم برمی گشتند به روزهای سخت زندگی که هر بر هر کدامشان زخمی عمیق بر جای می گذاشت و آن واکنش یک رسانه قدیمی تر بود که در این رشته فعالیت می کرد و برای توقف آرزوی بچه ها هر روز یک ترفندی می آفرید و تاامیدی را به قلب آنها شلیک می کرد. اما انگار تصمیم از قلوب چند نفر شکست ناپذیر اتخاذ شده بود.

من از شماره نهم مجله رسما به عضویت پرسنل مجله درآمدم. کارم در اختیار داشتن دو صفحه از مجله بود که آغاز کردم. ابتدا مقالاتی با عنوان رکود اقتصادی یا رکورد اقتصادی، هر دم از این باغ بری می رسد، اصلاح بند استراتژی توسعه صنعتی، حمایت از صنایع کوچک رودبازده، تصمیمات متزلزل کارشناسی یا سیاست کاری نوشتم. بعد به صفحه موردنظر عنوان دیدگاه دادم و اشاراتی داشتم به دغدغه های مردم مانند بنزین جذاب چگونه فرار می کند، رعایت عدالت در شماره های رند مخابرات و گذرگاه ارزشها و … .

وقتی مترجمین و نویسندگان لایقی انتخاب شدند برای مقالات اصلی مجله ما هم یاعلی گفتیم و عشق آغاز شد و از هر دری سخنی به میان کشیدیم که شاید مشکلی از جامعه حل شود.

از خوانندگان خود خواستیم که به بسپار دل بسپار … از چارپاخانه انتقاد کردیم. از سیب زمینی و علم اقتصاد گفتیم، از مدیران و روسای اجرایی انتقاد کردیم به مشکلات خانواده ها و آسیب های اجتماعی پرداختیم.

و اما در طول خدمتم با عنوان مدیر روابط عمومی نقش آفرین بودم و جز صفا و صمیمیت و صداقت در گفتار مورد دیگری پیش نیامد و به اعتبار توصیه های سردبیر محترم همه تلاش کردند تا موردی برای سهل انگاری پیش نیاید و رضایت مخاطبان در بخش تحریریه و همچنین تبلیغات حاصل شود.

مجله موظف بود در نهایت دقت و رعایت فنی مجله را به دست خوانندگان برساند.

با تشکر/ اصغر علیزاد