اختصاصی بسپار/ سرنوشت ریزپلاستیک ها چه می‌شود؟

گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ایران پلیمر ریزپلاستیک ها معمولاً به عنوان آخرین جزء از آلودگی پلاستیکی در نظر گرفته می شوند، در حالی که در واقع، بخشی از مسیر تجزیه هستند.

ریزپلاستیک ها از دو راه تولید می‌شوند. ریزپلاستیک های اولیه دسته ای از ریزپلاستیک ها هستند که از همان ابتدا به شکل ریز پلاستیک درمی‌آیند، مانند ریزدانه هایی که به بسیاری از محصولات آرایشی و بهداشتی اضافه می شوند و در واقع عمدا به شکل ریزپلاستیک ساخته می شوند. راه دیگر تولید ریزپلاستیک‌ها که منجر به ایجاد ریزپلاستیک‌های ثانویه می‌شود این است که ابتدا قطعات بزرگ پلاستیکی ساخته می‌شوند و در ادامه به دلیل شکستن در اثر عوامل محیطی به قطعات کوچک‌تر تا ریزپلاستیک تبدیل می‌شوند. این کاهش اندازه بیشتر در اثر اکسایش نوری و گرمایی ایجاد می‌شود، اما می‌تواند در اثر فرآیندهای مکانیکی و تخریب زیستی نیز اتفاق بیفتد.

یک دیدگاه گمراه کننده
در فرآیند تولید ریزپلاستیک های ثانویه، تکه‌های بزرگ زباله‌های پلاستیکی به قطعات کوچک‌تری از زباله پلاستیکی تبدیل می‌شوند و به همین ترتیب، بدون محدودیت، تا زمانی که به اتم‌ها برسید، این روند ادامه خواهد داشت.
تخریب مکانیکی در اندازه‌های کوچک‌تر تأثیر کمتری می‌گذارد، اما نور UV تا زمانی که دو اتم به هم متصل هستند، به شکستن پیوندهای شیمیایی ادامه می‌دهد و حشرات راحت‌تر مولکول‌های کوچک‌تر را می‌خورند و تجزیه می‌کنند تا مولکول‌های بزرگتر. در برخی مواقع، آنچه باقی می ماند آنقدر کوچک است که دیگر حتی پلاستیکی هم نیست. در عوض، به برخی مواد شیمیایی آلی دیگر تغییر یافته است.

در واقع می توان گفت پلاستیک ها تبدیل به ریزپلاستیک و در نهایت تبدیل به مواد غیر پلاستیکی می شوند. ریز پلاستیک‌ها در حال حاضر به عنوان انتهای مسیر آلودگی پلاستیک در نظر گرفته می شوند. اما اینطور نیست – این مرحله فقط یک توقف در طول راه است. به نظر می رسد سرنوشت هر دو دسته ریزپلاستیک های اولیه و ثانویه یکسان باشد.
هدف ما حذف نگرانی از آلودگی های ریزپلاستیکی نیست. اما می توان امیدوار بود، تخریبی که ریزپلاستیک های ثانویه را تشکیل می دهد، مسیری است که هرگز متوقف نمی شود.