اختصاصی بسپار/ رشد خیره‌کننده بازار جهانی اسفنج لاستیکی تا سال ۲۰۳۵؛ صنعتی با آینده‌ای منعطف و زیست‌پایدار
گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ایران پلیمر بازار جهانی اسفنج لاستیکی (Cellular Rubber) در آستانه دگرگونی قرار دارد. بر اساس آخرین گزارش Future Market Insights، ارزش این بازار از ۹.۰۸۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۵ به ۱۵.۳۷۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۳۵ خواهد رسید که نشان‌دهنده نرخ رشد مرکب سالانه ۵.۴ درصد در این بازه‌ی ده‌ساله است. این رشد شتابان، بازتابی از تقاضای روزافزون برای سامانه‌های عایق گرمایی و صوتی در صنایع کلیدی هم‌چون خودروهای برقی، سامانه‌های تهویه مطبوع (HVAC)، تجهیزات صنعتی و حتی بخش ساخت‌وساز است.
اسفنج لاستیکی؛ بسپاری منعطف برای دنیای امروز
اسفنج لاستیکی Cellular Rubber یا همان Foam Rubber، نوعی بسپار با ساختار متخلخل است که ویژگی‌های منحصربه‌فردی مانند جذب ضربه، عایق صوتی و گرمایی و انعطاف‌پذیری بالا دارد. این ویژگی‌ها، آن را به انتخابی ایده‌آل برای کاربردهایی در صنایع خودروسازی، ساختمان، بهداشت و کالاهای مصرفی تبدیل کرده‌اند.
در صنعت خودرو، این ماده به‌طور روزافزونی در تولید درزگیرها، واشرها و عایق‌های گرمایی استفاده می‌شود. سبک بودن، دوام مکانیکی، انعطاف‌پذیری و کارکرد عالی در کاهش ارتعاش و انتقال گرما از جمله مزایای کلیدی آن در این حوزه هستند. با رشد سریع تولید خودروهای برقی، نیاز به قطعات بسپاری با ویژگی‌های عایق پیشرفته بیش از گذشته حس می‌شود. این موضوع باعث شده شرکت‌هایی نظیر Saint-Gobain Performance Plastics و Rogers Foam Corp سرمایه‌گذاری‌های راهبردی برای توسعه‌ی محصولات نوین اسفنج لاستیکی را در دستور کار قرار دهند.
ساخت‌وساز سبز و چالش‌های نوین عایق‌کاری
بخش ساخت‌وساز نیز یکی دیگر از پیشران‌های اصلی رشد بازار اسفنج لاستیکی محسوب می‌شود. استفاده از این ماده در زیرسازی کف و سامانه‌های عایق گرمایی به دلیل مقاومت بالا در برابر رطوبت، مواد شیمیایی و تغییرات دمایی رو به افزایش است. با توجه به حرکت جهانی به‌سوی ساختمان‌های سبز و ارتقای شاخص‌های زیست‌پایداری، کاربرد اسفنج لاستیکی در پروژه‌های نوسازی و ساخت بناهای انرژی‌کارآمد، جهشی جدید را تجربه می‌کند.
این ماده نه‌تنها از انتقال گرما جلوگیری می‌کند، بلکه در کاهش آلودگی صوتی محیط‌های شهری نیز موثر است. بنابراین، برای معماران و طراحان سازه‌هایی که به ترانمایی (Transparency) بصری و کارکرد محیطی بهینه اهمیت می‌دهند، اسفنج لاستیکی می‌تواند راهکاری نوین و کاربردی باشد.
ورود به حوزه‌ی سلامت و فناوری‌های پوشیدنی
یکی از حوزه‌هایی که کم‌تر به آن توجه شده، اما پتانسیل رشد بالایی دارد، صنعت بهداشت و درمان است. اسفنج لاستیکی به دلیل نرمی، انعطاف و زیست‌سازگاری بالا، به‌طور گسترده در تولید کاشتینه‌ها (Implant)، کفی‌های ارتوپدی، پدهای حمایتی و تجهیزات پزشکی استفاده می‌شود. این ویژگی‌ها به‌ویژه در طراحی وسایل کمک‌حرکتی یا وسایل پوشیدنی، نقش حیاتی ایفا می‌کنند.
با رشد جمعیت سالمند، افزایش عمل‌های ارتوپدی و نیاز به محصولات پزشکی راحت‌تر و ایمن‌تر، پیش‌بینی می‌شود بازار اسفنج لاستیکی در این حوزه در سال‌های آینده سهم قابل‌توجهی از رشد بازار کلی را به خود اختصاص دهد. شرکت‌هایی هم‌چون Stockwell Elastomerics در حال توسعه کشپارهای (Elastomer) زیستی برای بهبود کارکرد محصولات بهداشتی هستند.
کالاهای مصرفی
در بخش کالاهای مصرفی نیز تقاضا برای اسفنج لاستیکی با کیفیت رو به افزایش است. از کفی کفش‌ها گرفته تا دسته‌های تجهیزات ورزشی، از مبل‌های راحتی تا بالش‌های ارتوپدی، این ماده به‌دلیل خاصیت انعطاف و بازگشت‌پذیری و جذب ضربه در حال ورود به زندگی روزمره‌ی مصرف‌کنندگان است. در این حوزه نیز، نام‌های تجاری مانند Foam Rubber LLC و McMaster-Carr سهم قابل‌توجهی در بازار جهانی دارند.
نگاه به آینده
افزایش آگاهی عمومی نسبت به اثرات زیست‌محیطی مواد نفت‌پایه و ریزپلاستیک‌ها، نقش مهمی در جهت‌گیری بازار به‌سوی زیست‌پایداری دارد. بنابراین، توسعه‌ی نسل جدیدی از اسفنج‌های گرمانرم و حتی زیست‌بسپار می‌تواند چشم‌انداز رقابتی شرکت‌ها را به‌طور جدی تغییر دهد. در این راستا، راهبرد شرکت‌های پیشرو باید مبتنی بر تحقیق و توسعه (R&D) برای بهبود کارایی مواد، بازیافت‌پذیری و کاهش ردپای کربن باشد.
بازار اسفنج لاستیکی جهانی در حال ورود به دهه‌ای طلایی است. ترکیبی از رشد تقاضا در حوزه‌هایی هم‌چون خودرو، ساختمان، سلامت و مصرف‌کننده نهایی، همراه با الزامات سخت‌گیرانه محیط‌زیستی و نیاز به نوآوری‌های بسپاری، شرایطی بی‌سابقه برای جهش این صنعت فراهم کرده است. شرکت‌هایی که بتوانند با بینش راهبردی و تمرکز بر زیست‌پایداری، سامانه‌های تولید، رانشگری، گرماشکل‌دهی و پوش‌رنگ را به‌روز کنند، برندگان اصلی این رقابت جهانی خواهند بود.
