داستان میکروپلاستیک‌ها در بارش های قطب شمال چه بود؟
گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ ایران پلیمر بر اساس آخرین مطالعات انجام شده، سطح بالایی از آلودگی میکروپلاستیک‌ها در برف‌های قطب شمال تا رشته کوه آلپ مشاهده شده است و بر همین اساس دانشمندان نسبت به آلودگی اتمسفر هشدار داده‌اند و خواستار انجام پژوهش‌های گسترده‌تری در رابطه با اثرات احتمالی این مسئله بر سلامت انسان شده‌اند.
برف، در حین بارش ذرات پلاستیکی معلق در هوا را جذب می‌کند و نمونه‌هایی که از یخ‌های شناور در اقیانوس میان جزایر گرین‌لند و سوالبارد گرفته شده، به صورت میانگین مقدار 1.760 میکروپلاستیک در هر لیتر را نشان می‌دهد. حتا مقدار بیشتری میکروپلاستیک – حدود 24.600 میکروپلاستیک در هر لیتر- در نواحی اروپایی مشاهده شده است. این مطالعات نشان می‌دهد که جابه‌جایی به واسطه باد عامل مهمی در پخش شدن میکروپلاستیک‌ها در سراسر دنیاست.
دانشمندانی که نسبت به تاثیر میکروپلاستیک‌ها در هوا بر سلامت انسان هشدار دادند، به مطالعاتی استناد می‌کنند که در آن ذرات میکروپلاستیک در بافت‌های سرطانی ریه انسان مشاهده شده بود. در ماه ژوئن، مطالعات دیگری نشان داد که انسان‌ها به صورت سالیانه دست کم 50.000 ذره میکروپلاستیک را می‌خورند.
سالیانه میلیون‌ها تُن پلاستیک در طبیعت رها می‌شود که سپس به ذرات و الیاف کوچکتر تبدیل می‌شوند که زیست‌تخریب‌پذیر نیستند. این ذرات که تحت عنوان میکروپلاستیک شناخته می‌شوند، در همه جا، از بلندترین کوهستان‌ها تا عمیق‌ترین اقیانوس‌ها یافت می‌شوند و می‌توانند مواد سمّی شیمیایی و میکروب‌های مضر را حمل کنند.
آخرین مطالعه این حوزه توسط دکتر Melanie Bergmann از موسسه پژوهشی دریا و قطب در آلمان انجام شده است. وی می‌گوید: “ما حقیقتاً نیاز داریم که در حوزه سلامت انسان نیز پژوهش کنیم. مطالعات بسیاری وجود دارند که در حال حاضر بر روی میکروپلاستیک‌ها انجام و منتشر شده است اما هیچ کدام درباره سلامت انسان نیست، و این مسئله به نظرم بسیار عجیب است.” دکتر Bergmann اضافه می‌کند که میکروپلاستیک‌ها باید در برنامه‌های پایش آلودگی هوا در نظر گرفته شوند.
خانم Bergmann پیش‌تر در مطالعاتی 12.000 میکروپلاستیک در هر لیتر نمونه از یخ دریای قطب یافته بود: “سوال اینجاست که این ذرات از کجا آمده‌اند؟” برخی از این‌ها توسط جریان آب اقیانوس از نواحی پرجمعیت منتقل شده، اما تحلیل نمونه‌های برف نشان می‌دهد که بسیاری از این‌ها از طریق باد منتقل شده است.
در جمع‌بندی این مطالعه که در نشریه “پیشرفت‌های علوم” منتشر شد آمده است که تمرکز میکروپلاستیک‌ها در برف قطب شمال بسیار بالاست که نشان‌دهنده وجود آلودگی قابل توجه در اتمسفر است. این مواد به کمک باد به همه جا می‌روند. ما می‌دانیم که ذرات گرد و غباری که از صحرای آفریقا می‌آیند نیز توسط باد به مناطق دورتر برده می‌شوند؛ به همین ترتیب میکروپلاستیک‌هایی که از 22 نمونه جمع‌آوری شده از یخ‌های شناور قطب در جزایر سوالبارد، ناحیه آلپ در آلمان و سوییس و شهر برمن (در شمال غربی آلمان) به دست آمده است. این گروه پژوهشی دریافته است که کوچکترین ذرات، بیشترین فراوانی را دارند، اما از طرفی تجهیزات آن‌ها امکان مشاهده ذرات کوچکتر از 11 میکرون را فراهم نمی‌کند.
دکتر Bermann می‌گوید: “من معتقدم ذرات بسیاری در اندازه‌های کوچکتر نیز وجود دارند که خارج از محدوده قابل مشاهده برای ما هستند. نگرانی که در این خصوص وجود دارد این است که ذرات کوچکتر توسط گستره بیشتری از موجودات زنده قابل جذب‌اند و اگر به مقیاس نانو برسند می‌توانند وارد غشای سلولی شوند و به راحتی با اندام‌ها جایگزین شوند.”
معمول‌ترین میکروپلاستیک‌های یافت شده در این پژوهش‌ها، بسپارهایی هستند که به عنوان پوشش‌های محاظ سطح بر روی وسایل نقلیه، ساحتمان‌ها و کشتی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند و پس از آن لاستیک، پلی‌اتیلن و پلیآمیدها (شامل نایلون) قرار می‌گیرند.
تنها پژوهش انجام شده در بررسی اثر میکروپلاستیک‌ها بر ریه‌های انسان در سال 1998 صورت گرفته است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد در نمونه‌هایی از بافت ریه‌های سرطانی، الیاف و ذرات میکروپلاستیک وجود داشته و به این ترتیب این پژوهش در نهایت نتیجه گرفته که الیاف پلاستیکی مقاوم و ماندگار در محیط زیست عواملی هستند که خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می‌دهند.
مشاور ارشد علمی کمیته اروپا در گزارشی در ماه آوریل گفت: “شواهد به دست آمده (پیرامون خطرات زیست‌محیطی و سلامت میکروپلاستیک‌ها) اساسی برای نگرانی جدی و در نتیجه انجام اقدامات احتیاطی فراهم کرده است.” دانشمندان از آلوده شدن زیست‌بوم دست‌نخورده قطب شمال ابراز نگرانی کردند. آقای Steve Allen از موسسه پژوهشی EcoLab فرانسه می‌گوید: “این کار بسیار مهم است چرا که ابزار چانه‌زنی بهتری برای وضع قوانین سخت‌گیرانه برای صنعت پلاستیک و اجبار دولت‌ها در دنیا به پرداختن به مسئله آلودگی پلاستیک‌ها در اختیار ما قرار می‌دهد. با وجود حجم میکروپلاستیک‌هایی که در محیط زیست ما پخش شدند، احتمال اینکه پس از گذر از مرز اطمینان از آن آگاه شویم، بسیار بالاست.”
نتایج مطالعه‌ای که پیش‌تر در ماه آوریل توسط آقای Allen منتشر شد حجم بالای میکروپلاستیک‌هایی را نشان می‌دهد که در منطقه پیرنه (رشته‌کوه‌های میان مرز فرانسه و اسپانیا) در هوا معلق است و مثالی دیگر از سازوکار جابه‌جایی ذرات توسط باد را نشان می‌دهد. با این حال پژوهشی که Bergmann انجام داده، نخستین پژوهش بر روی آلودگی برف‌هاست.
دو مطالعه پیشین وجود میکروپلاستیک‌ها را در هوا بررسی کرد‌ه‌اند، یکی در فرانسه و دیگری در چین. هر دو این مطالعات ریزش مقدار ثابتی از ذرات را نشان می‌دهند. مطالعات جدیدتر همچنین بارانی از میکروپلاستیک‌ها را در نواحی راکی در آمریکای شمالی و در مزارع کشاورزی نزدیک شانگهای چین یافته‌اند.
