اختصاصی بسپار/ تبدیل زبالههای پلاستیکی به مواد دارویی

گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ایران پلیمر امروزه بسیاری از جزیرههای مجاور اقیانوس به جمع آوری کنندهی زبالهها تبدیل شدهاند. تأثیر تولید روزافزون پلاستیک در سطح جهان سهم بسزایی در این امر دارد و تخمین زده میشود تا سال 2040 زبالههای پلاستیکی به حجم 1.1 میلیارد تن در سال برسد.
با الهام از این مسأله، محققان USC روشی را برای تبدیل پلاستیکهای مخلوط پس از مصرف به انواع محصولات ثانویه متنوع و ارزشمند با کارایی بی سابقه ابداع کرده اند. این روش دو مرحلهای کاربردهای بالقوه هیجانانگیزی برای توسعه دارویی و مواد تولیدی و همچنین سایر محصولات دارد.
طبق گفته ی پژوهشگران این طرح پلی اتیلن کمترین بازیافت پلاستیکی در مقیاس بزرگ را دارد و تخمین زده اند که کمتر از 6 درصد در واقع بازیافت میشود و از این مقدار تنها 30 درصد از جرم معمولاً قابل بازیافت است. اما، در پژوهش جدید انجام شده میتوان 83 درصد از جرم بسپار را بهعنوان محصولات گسسته و مفید بازیافت کرد. حتی میتوان محصولی با چگالی کم مانند یک کیسه ی پلاستیکی را تا حدود 36 درصد به صورت تکپار(مونومر)های گسسته بازیابی کرد که این در بازیافت پلی اتیلن بی سابقه است.
حفظ کاربرد پلاستیک بدون تخریب محیط زیست اقیانوس آرام
پلی اتیلن که معمولا در پلاستیکهای بسته بندی، قطعات خودرو و پلاستیکهای خرید استفاده میشود، کیفیت زندگی و سلامت را در جهان بسیار بهبود داده است. همان خواصی که پلاستیکها را مفید میکند – از جمله دوام و استریل بودن (سِتَروَن بودن) – از تخریب و بازیافت سازگار با محیط زیست جلوگیری میکند. روشهای فعلی برای بازیافت یا ساخت مجدد پلی اتیلن نیز مقرون به صرفه نیستند، چیزی که بازیافت شیمیایی ممکن است آن را تغییر دهد.
برای آزمایش این فرآیند جدید، پژوهشگرانی از گروههای مختلف دانشجویی و اجتماعی برای جمعآوری زبالههای پلاستیکی فرآوری نشده از بنادر به عنوان نمونه استفاده کردند. این ضایعات شامل کیسههای پلاستیکی خرید، بسته بندیهای شیر، ظروف و سایر لوازم خانگی بود. نمونهها با کاتالیزگرهای شیمیایی و اکسیژن تحت فشار شکسته شده و مواد شیمیایی به نام دیاسیدها یعنی آسپربنزالدئید، سیتروویریدین و موتیلین را تولید کردند.
در ادامه دی اسیدها را به سویههای مهندسی شدهی نوعی قارچ به نام Aspergillus nidulans که با مهندسی آسان اغلب در کشف دارو استفاده میشود، دادند. زمانی که این قارچها به عنوان منبع کربن از دی اسیدها تغذیه کردند، طی یک هفته مقادیر قابل توجهی آنتی بیوتیک، استاتینهای کاهش دهنده کلسترول، سرکوب کنندههای سیستم ایمنی و ضد قارچ تولید کردند. این کار در سطح عمده قابل اجرا و مقرون به صرفه است.
بازیافت شیمیایی و کاربردهایی فراتر از پلی اتیلن
آیا این روش میتواند برای انواع دیگر پلاستیک نیز اعمال شود یا خیر؟ این سوالی است که پژوهشگران در حال بررسی آن و یافتن راههای جدید است. هدف نهایی توسعه ی روشی است که میتواند روی مخلوطی از پلاستیکها استفاده شود. در حال حاضر سامانههایی وجود دارند که پلاستیکها را دسته بندی میکنند، اما در حالت ایده آل، در بازیافت شیمیایی میتوان مخلوط پلاستیکها از انواع مختلف را یکجا بازیافت کرد.