در آستانه کریسمس ارامنه ایران/ گپی با هرویک یاریجانیان، کران سیمافام و خورشید دریای شرق: رسوم ارامنه اینجا ایرانیزه شده است
در خصوص تاثیر ارامنه در صنعت پلیمر واقعیت این است که آن قدر رفاقت ها و اصناف و مجموعه ها در هم ادغام شده اند که من چنین مرزبندی را نمی توانم قائل شوم. یعنی نمی توانم بگویم ما موثر بودیم و دوستان مسلمان ما نه. من فکر می کنم همه ی ما در کنار هم و در هیات یک تیم توانسته ایم موثر باشیم. همانطور که گفته اند با یک گل بهار نمی شود. هر چه تیم ها قوی تر باشند تاثیر بیشتری را هم بر جای خواهند گذاشت.
رسوم ارامنه اینجا ایرانیزه شده است. در ارمنستان رسوم با ایران کمی متفاوت است. اینجا شب سال نو سبزی پلو ماهی می خوریم. راس ساعت 12 شب اول ژانویه هم زنگ کلیساها به صدا در می آید و فردای آن در کلیساها مراسم خاصی برای تبرک بخشی هست.
من فکر می کنم سال نو میلادی خیلی شبیه نوروز است. هر دو به نوعی به زایش اشاره دارند. به دنیا آمدن مسیح و زایش دوباره طبیعت در بهار. در واقع درخت کاج نشانه ای از سبزی است، همانطور که در نوروز سبزه می کارند. اگر دقت کنید در ریشه مشترکاتی را میان دو فرهنگ … که نه، چون همه ما ایرانی هستیم، بلکه در دو دین و جشن های سال نو میلادی و خورشیدی خواهید دید.
این موضوع در خوراک های سال نو هم دیده می شود. ما شب کریسمس کوکو، سبزی پلوماهی می خوریم. در واقع غذای اصلی ماهی ست. می دانید چرا؟ برخی از ارامنه پیش از سال نو و پیش از تولد مسیح یک روزه هفت روزه دارند و در واقع با کوکو و ماهی افطار می کنند.
قبلا هم اشاره کردم که ما در ایران زندگی می کنیم و تابع قوانین این کشور هستیم. هر چند مدارس ما تعطیلات ده روزه دارند ولی در کار فقط روز اول ژانویه تعطیل هستیم.
بهترین خاطره من از روزهای سال نو برمی گردد به آخرین سالی که پدرم در قید حیات بودند و در عین کسالتی که داشتند همه ما در منزل ایشان جمع شدیم. روز به یاد ماندنی بود.
ما شب سال نو از خانه خارج نمی شویم و مراسم جشن را در منزل پدر و مادر و بزرگترها برپا می کنیم.