
گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ایران پلیمر برای تعیین این که چه زمانی فرایند به اندازه کافی برای شروع تولید پایدار مهیا است، روی شش معیار اصلی تمرکز کنید. در این مقاله، این معیارها آورده شده است.
چه زمانی میدانید که پرس، فرایند و قالب در یک وضعیت پایدار قرار دارند و قطعات قابلقبولی را تولید میکنند؟ این یک سوال ساده با پاسخی سخت است. صدها متغیری را که در قالبگیری تزریقی دخیل هستند، در نظر بگیرید. به متغیرهای فرایند مانند دمای مذاب، طراحی ماردان، طراحی شیر یک طرفه (check-valve) و تکرارپذیری، سرعت تزریق، تکرارپذیری حوضچه مذاب (cushion) و غیره فکر کنید. سپس مشکلات دستگاه مانند واسنجی ها (کالیبراسیون) برای فشار، سرعت، یکنواختی، رفتگی و غیره را در نظر بگیرید. حال متغیرهای قالب مانند رفتگی، اتصال به خط آب، یکنواختی جریان و نوسانات دما را نیز به موارد قبلی اضافه کنید. با توجه به تمام اینها، دشوار است که بگویید چه زمانی به نقطه ی آسایش رسیدهاید که شروع به سفارش تولید کنید.
شاید ماشینآلات جدیدتری که با رایانه کار می کنند، مشاهده بسیاری از این متغیرها را برای فرایندکار یا کارشناس کنترل کیفیت آسان کند. اما چند مورد را انتخاب میکنید که مربوط به قطعه هستند و چه رواداری هایی دارند؟ بسته به نحوه ی تنظیم این متغیرها، ممکن است قطعه را رد کنید یا فرایند را متوقف کنید.
درهرصورت، فرایندکار هنوز با مسئله دیگری روبه رو است. دستگاه یا کنترلگر ممکن است نیاز به تنظیم داشته باشد، اما کدام متغیر نیاز به تنظیم دارد؟ بهمحض این که فرایندکار فکر میکند مشکل برطرف شده است، رواداری دیگری از محدوده خارج میشود، که باعث ایجاد وقفه بیشتری میشود. عاملی که باعث میشود برخی کارها پردردسر باشند، راه اندازی مجدد، بهعلاوه احتمال وجود کارهای جدید برای راهاندازی یا حتی قطعه ی گیرکرده که نیاز به خارج کردن دارد، است. این ممکن است باعث شود که فرایندکار قدیمی بداخلاق پیر، کمی خسته شود و هنگام خارج کردن قطعه، بهطور تصادفی قالب را خراش دهد.
ممکن است فکر کنید اغراق میشود، اما وقت بگذارید و برای چند ساعت یک فرایندکار را دنبال کنید و توجه کنید که چند دستگاه را برای اجرا دارد. درنهایت زمان و بسپار به هدر میرود، قطعات رد میشوند و تولید دستخوش تغییر می شود. کنترل کیفیت و فرایندکار چگونه میتوانند از مسائل تولید مراقبت کنند؟ تعداد زیادی متغیر وجود دارد.
بحثی نیست که این، یک مسئله پیچیده است و برای تحقق تولید، فشار روی کنترل کیفیت و فرایندکاران وجود دارد. در واقع، این بخشی از دلیلی است که بسیاری از کارگاه ها نمیتوانند فرایندکاران مناسب پیدا کنند. فشار قابلتوجهی برای ساخت قطعات وجود دارد، اما مسیر واضحی برای انجام کار وجود ندارد. این امر از طریق تعداد رایانامهها و تماسهای تلفنی که از قالب گیران دریافت میشود و میپرسند آیا فرایندکاران خوبی در دسترس سراغ است، مشخص می شود.
چگونه میتوان از پس این همه برآمد؟ رویکرد نویسنده در تعیین این که آیا فرایندی به اندازه کافی برای شروع تولید مهیا و پایدار است، بر شش معیار اصلی متمرکز است. در طول سالها، این راهبرد در 95 درصد از مواقع جواب داده است.
1. زمان پر شدن: این زمان باید ثابت باشد و در اکثر کارها نباید بیش از 04/0± ثانیه تغییر کند. باید از تزریقی به تزریق دیگر، از دستگاهی به دستگاه دیگر، زمستان یا تابستان و غیره، یکسان باشد. تغییر آن مجاز نیست.
برگردان: دکتر فاطمه خودکار
[email protected]
(ادامه دارد …)
متن کامل این گفت و گو را در شماره 219 ماهنامه بسپار که در نیمه دی ماه 99 منتشر شده است می خوانید.
در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق فیدیبو و طاقچه قابل دسترسی است.