اختصاصی بسپار/ یک یاریگر (catalyst) جدید برای بازیافت پلی‌اولفین‌ها
گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ایران پلیمر دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، با ابداع یک فرآیند شیمیایی جدید با استفاده از یاریگرها پتانسیل ایجاد انقلابی در بازیافت پلاستیک را ایجاد کرده است. این فرایند پیشرفته شامل استفاده از ترکیب یاریگرهای ساده از اکسید تنگستن روی سیلیس و سدیم روی گاما آلومینا است. این ترکیب به طور موثر PE، PP یا مخلوطی از این دو، از جمله پسماندهای پس از مصرف، را به پروپیلن یا مخلوطی از پروپیلن و ایزوبوتیلن تبدیل می‌کند. این واکنش در دمای 320 درجه سلسیوس بدون نیاز به هیدروژنه کردن پلی‌اولفین‌ها، بازدهی بیش از 90 درصد را به دست می‌آورد که رقم چشمگیری است.
این روش نه تنها از نظر انرژی کارآمد است، بلکه نیاز به یاریگرهای گران قیمت را نیز از بین میبرد. این رویکرد جدید نشان دهنده‌ی پیشرفتی قابل توجه در ایجاد مسیر بازیافت پایدار و سازگار با محیط زیست برای پلی‌اولفین‌ها است.
پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن پلاستیک‌های غالب در جریان زباله‌های جهانی هستند. به رغم استفاده‌ی گسترده از کیسه‌های پلاستیکی یکبار مصرف گرفته تا ظروف بادوام قابل کاربرد در معرض مایکروویو، روش‌های فعلی بازیافت برای این مواد ناکارآمد هستند. این روش‌ها اغلب مقادیر زیادی گازهای گلخانه ای تولید می‌کنند یا به یاریگرهای گران قیمت و یکبار مصرف متکی هستند. تبدیل انتخابی پلی‌اتیلن و پلی‌اتیلن به محصولات پرتقاضا برای کاهش پسماندهای پلاستیکی و اثرات زیست محیطی آن حیاتی است. اما، اکثر روش‌های فعلی از گزینش پذیری کم و هزینه‌های انرژی بالا رنج می‌برند.
با این حال، فرایند ابداعی می‌تواند با تبدیل پسماندها به تکپار برای پلاستیک‌های جدید، اقتصاد چرخشی مطلوبی برای پلاستیک‌های یکبار مصرف ایجاد کند. این دگرگونی وابستگی به منابع فسیلی را کاهش می‌دهد و در عین حال اثرات زیست محیطی زباله‌های پلاستیکی را به میزان قابل توجهی می‌کاهد. پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا برکلی، قصد دارند این فناوری را برای استفاده در مقیاس صنعتی بهینه کنند.
