اختصاصی بسپار/ پیشرفت‌های اخیر در نازک‌‌لوله‌های پزشکی
بسپار/ ایران پلیمر نازک‌‌لوله‌‌ها (Tube) به لطف نقش هرچند پنهانشان در همه چیز، هم‌چنان یک محصول حیاتی، در صنعت پزشکی باقی مانده‌اند؛ از دستگاه‌های کنار تخت تا کاتترهای (catheter) پیشرفته.
مدیر توسعه ی فناوری در Foster، در رویداد نازک‌‌لوله‌های پزشکی در سال 2023 در ایالات متحده که توسط AMI سازمان‌‌دهی شده بود، نیاز به آمیزه‌‌های بسپاریِ پرتوپوش (radiopaque: موادی که پرتوها را عبور نمی‌دهند) (RO) در صنعت پزشکی را مورد تاکید قرار داد. این آمیزهها، پرتو ایکس را به شکلی متفاوت با بافت‌های نرم و استخوان‌ها، تضعیف می‌کنند.
وی گفت: «این یک تضاد بصری و در نتیجه تصویری از افزار کارگذاشته شده در بدن ایجاد می‌کند. مواد پرتوپوش امکان مشاهده زیر پرتو ایکس را برای هدایت بهتر در طول جراحی‌های پزشکی کم‌خطر فراهم می‌کنند.»
برای مثال، انواع مختلف کاتترها یا سیم‌های راهبر که در بدن قرار داده می‌شوند را می‌توان دید.
بسپارها معمولا با پرتو ایکس دیده نمی‌شوند و ترانما هستند، اما می‌توان آن‌ها را با افزودن پرکننده‌های پرتوپوش، که معمولا پودرهای فلزی یا سرامیکی متراکم هستند، مانند باریم بسپارها یا اکسی‌کلرید، بیسموت تری‌اکسید و تنگستن، کدر (opaque) کرد. این افزودنی‌ها در ترکیب درصدهای مختلف استفاده می‌شوند تا اثر مطلوب را داشته باشند.
انتخاب پرکننده‌‌ی مناسب بر اساس خواص مکانیکی و انتظارات مورد نیاز از جمله عواملی مانند نحوه سِتَروَن شدن (sterilise) آن است. افزودنی قبل از قالب‌گیری یا رانشگری با بسپار آمیخته می‌شود.
Foster مجموعه‌ای از آمیزهها با نام Pebax با مقادیر مختلف باریم سولفات، باریم اکسی‌کلرید (barium oxychloride)، بیسموت ساب‌کربنات (bismuth subcarbonate) و تنگستن تهیه کرده است. سختی، در مقایسه با یک نمونه کنترلی تقریبا بدون تغییر باقی ماند، درحالی که ترکیب‌درصدهای زیاد، خواص کششی و انعطافی را افزایش دادند.
تنها یک گونه ی پر شده با 80 درصد تنگستن تغییر قابل توجهی در گرانروی نشان داد.
تولید بهینه
مدیر فروشِ پزشکی و داروسازی در شرکت Collin Lab & Pilot Solutions، درخصوص بهینه‌سازی تولید چندین ریزنازک‌‌لوله (MicroTube) در یک خط رانشگری واحد اظهار نظر کرد.
ریزنازک‌‌لوله‌ها به طور روزافزونی در کاربردهایی مانند فناوری آزمایشگاه روی تراشه (آزتراشه) رایج شده‌اند و به پژوهشگران کمک کرده‌اند تا فرایندهایی را که قبلا بررسی آن‌ها دشوار بود، درک کنند. وی گفت که این امر به نوبه‌‌ی خود علاقه‌‌ی بیشتری به استفاده از ریزنازک‌‌لوله‌ها در رشته‌های علمی مختلف ایجاد کرده است.
این لوله‌ها معمولا تحت شرایط اتاق تمیز تولید می‌شوند. در یک مورد، چهار لوله‌ی تک‌لایه از جنس پلی‌یورتان گرمانرم (TPU) با قطر داخلی 43/0 میلی‌متر، قطر خارجی 57/0 میلی‌متر و ضخامت دیواره‌‌ی 70 میکرون با یک ریژه (دای) و رانشگر واحد با سرعت خط 5/1متر بر ثانیه تولید شدند که خروجی آن معادل 360 متر در دقیقه بود.
جریان مواد خام با دقت کنترل شد. دانه‌ها از طریق یک رانشگر مذاب تک ماردان و یک ریژه، رانشگری شدند؛ پس از آن لوله‌ها در حمام آب سرد خنک شده، اندازه‌گیری و بر روی قرقره‌ها پیچیده شدند. خط تولید آن یک دستگاه E20P از شرکت Collin با حداکثر ظرفیت حدود 11 کیلوگرم در ساعت بود.
وی گفت: «چالش یک ریژه ی چندلوله‌ای این است که سرعت مذاب در هر برونداد یکسان باشد، حتی اگر یکی از رشته‌های توخالی بشکند یا قطع شود. پیدا کردن مرکزِ ریژه به صورت دستی با دقت 10+/- میکرون انجام می‌شود. ریژه در همان مراحل اولیه شبیه‌سازی می‌شود.»
رانشگریِ PTFE
مدیر مهندسی در Nordson Medical، توضیح داد که چگونه رانشگری PTFE می‌تواند با ادغام فناوری Strike layer از شرکتِ Tyflo بهبود یابد.
(ادامه دارد …)
برگردان: مهندس عمادالدین درانی
[email protected]
متن کامل این مقاله را در شماره 269 ماهنامه بسپار که در نیمه اسفندماه 1403 منتشر شده است، می خوانید.
در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه و فیدیبو قابل دسترسی است.
