اختصاصی بسپار/ چالش‌ها و پیشرفت‌ها در صنعت چسب برای وسایل پوشیدنی: به سوی دستگاه‌های بادوام‌تر
گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ایران پلیمر در دنیای امروز، وسایل پوشیدنی (Wearables) به سرعت در حال تکامل هستند و به طور روزافزونی پیچیده‌تر و با عمر طولانی‌تر تولید می‌شوند. این تحول، چالش‌های جدیدی را برای صنعت چسب‌ها ایجاد کرده است. از جمله مهم‌ترین این چالش‌ها، ایجاد چسب‌هایی است که بتوانند در شرایط مختلف و برای مدت طولانی به پوست بچسبند. این مقاله به بررسی پیشرفت‌های اخیر در این زمینه و اهمیت توسعه ی چسب‌های بادوام و ایمن برای دستگاه‌های پوشیدنی می‌پردازد.
لزوم چسب‌های با طول عمر بیش‌تر برای دستگاه‌های پوشیدنی
با پیشرفت فناوری‌های پوشیدنی، نیاز به چسب‌های با کیفیت و مقاوم در برابر شرایط مختلف بیش‌تر از پیش احساس می‌شود. از جمله این دستگاه‌ها می‌توان به نظارت‌کننده‌های قند خون پیوسته (CGM) و دیگر فناوری‌هایی اشاره کرد که باید مدت طولانی به پوست انسان بچسبند. در این راستا طول مدت استفاده از وسایل پوشیدنی به یکی از ویژگی‌های مهم تبدیل شده است. در گذشته، چسب‌ها برای کاربردهایی نظیر باندها فقط برای یک یا دو روز طراحی می‌شدند، اما حالا برای دستگاه‌های نظارتی نیاز به چسب‌هایی با عمر دو هفته یا بیش‌تر است.
چالش‌های خاص پوست انسان در استفاده از چسب‌ها
چسبیدن به پوست انسان به دلیل ویژگی‌های خاص آن، به یک چالش بزرگ تبدیل شده است. پوست دارای انرژی سطحی بسیار پایین است و هم‌چنین یک اندام زنده است که سلول‌های لایه‌ی بالایی آن هر ۱۴ روز یک بار تجدید می‌شوند. به علاوه، انواع مختلف پوست از جمله پوست‌های حساس نوزادان یا افراد مسن با پوست‌های آسیب‌پذیر و پوست‌های ورزشکاران که در معرض فشار زیاد هستند، همگی عواملی هستند که استفاده از چسب‌ها را پیچیده می‌کنند.
یکی دیگر از عواملی که در چسبندگی تاثیرگذار است، تعریق است. افراد به طور متفاوتی عرق می‌کنند و این تعریق می‌تواند بر چسبندگی وسایل پوشیدنی تاثیر منفی بگذارد. از سوی دیگر، تحریک پوستی یکی دیگر از مسائلی است که باید در نظر گرفته شود و افراد ممکن است به برخی از چسب‌های رایج حساسیت داشته باشند.
آزمایش چسبندگی وسایل پوشیدنی
آزمایش دقیق چسبندگی برای جمع‌آوری داده‌های لازم جهت ارزیابی عملکرد چسب‌ها در شرایط مختلف ضروری است. رویکردی دو مرحله‌ای برای آزمایش چسبندگی وسایل پوشیدنی پیشنهاد شد. در مرحله ی اول، که مدت زمان کوتاه‌تری دارد، آزمایش‌ها در آزمایشگاه و با استفاده از مواد جایگزین پوست و پلاستیک‌ها یا سیلیکون‌هایی با انرژی سطحی پایین انجام می‌شود. در این مرحله، آزمایش‌های پیچیده‌ای برای شبیه‌ساز و آزمون چسب‌های مختلف انجام می‌شود. پس از آن، آزمایش‌ها در مرحله ی دوم، که شامل استفاده از وسایل پوشیدنی روی افراد است، برای ارزیابی عملکرد چسب‌ها در فعالیت‌های روزمره و برای مدت زمان طولانی‌تر صورت می‌گیرد.
انواع چسب‌ها و مزایا و معایب آن‌ها
شرکت‌های تولیدکننده چسب در حال توسعه ی محصولات جدید برای پاسخگویی به نیازهای روزافزون وسایل پوشیدنی هستند. انتخاب نوع چسب بستگی به نیازهای خاص کاربر دارد. از میان چسب‌ها، چسب‌های اکریلیکی و سیلیکونی به‌طور گسترده در وسایل پوشیدنی استفاده می‌شوند.
چسب‌های اکریلیکی معمولا چسبندگی بهتری دارند اما ممکن است باعث حساسیت در برخی افراد شوند. در مقابل، سیلیکون‌ها معمولا روی پوست به خوبی عمل کرده و انعطاف‌پذیری بالایی دارند و آسیب کم‌تری به پوست وارد می‌کنند. اما چسبندگی اولیه ی سیلیکون‌ها کمتر از اکریلیک‌ها است. انتخاب چسب مناسب بستگی به ویژگی‌های خاص دستگاه، اندازه و وزن آن و نیز محل نصب آن روی بدن دارد.
افزایش زمان استفاده از وسایل پوشیدنی
پیش‌بینی می‌شود که وسایل پوشیدنی در آینده هم‌چنان به سمت افزایش زمان استفاده خواهند رفت. برای این منظور، ممکن است از طرح‌های نوآورانه برای چسبندگی استفاده شود. به‌عنوان مثال، اگر در محل‌های مختلفی از پوست چسب‌ها در تماس با پوست باشند، در صورت شکست یکی از نقاط چسبندگی، نقاط دیگر قادر خواهند بود تا مدت بیش‌تری آن را نگه دارند.
به‌طور کلی چالش‌های مربوط به چسبندگی وسایل پوشیدنی هم‌زمان با پیشرفت این فناوری‌ها در حال پیچیده‌تر شدن است وتولید چسب‌های مناسب و آزمایش آن‌ها به‌طور دقیق و علمی از اهمیت بالایی برخوردار است. پیشرفت‌ها در این زمینه می‌تواند به توسعه ی وسایل پوشیدنی با دوام‌تر و کاربردی‌تر منجر شود.
