اختصاصی بسپار/ گفت و گو با دانیل س. مراد، مدیر عامل گروه ChemQuest: باید تغییر کنید و اگر تغییر نکنید، عقب می مانید

بسپار/ایران پلیمر بازار پوشش در خاورمیانه نقش ویژهای در صنعت پوشش دارد. دانیل س. مراد، مدیر عامل گروه ChemQuest، بینش عمیقی نسبت به این منطقه دارد و به سوالات ما در مورد بازار، چشم اندازها و نمایشگاه آتی پوششهای خلیج پاسخ میدهد.
آیا میتوانید نگاهی اجمالی به روندها و نیازهای بازار پوشش در خاورمیانه در مقایسه با بازار جهانی داشته باشید؟
مراد: به طور کلی، بازار خاورمیانه به شدت تحت تسلط کشورهای شورای همکاری خلیج فارس بوده است که بسیار وابسته به اکتشاف نفت و گاز و در نتیجه صادرات نفت هستند. وقتی به روندهای کلی نگاهی بیندازیم، روندهای استفاده و یا روندهای فناوری، بیشتر تحت سلطه تولید نفت و گاز طبیعی است، به این معنی که بین 20 تا 30 درصد از کل تقاضا را تشکیل میدهند. بدیهی است که در این موارد مقاومت زیادی در برابر خوردگی لازم است، همچنین مقاومت در برابر آب شور و مقاومت شیمیایی.
این روند به ساخت و ساز هم کمک میکند. زیرا بر مصالح ساختمانی و زیرساختها برای حمایت از منطقه از نقطه نظر شهروندان و مهاجرانی که از طریق شرکتهای مهندسی وارد میشوند، تأثیر میگذارد. سپس فعالیت ساخت و ساز مربوط به زیرساختها، جادهها، بزرگراهها و پلها مطرح است. فعالیتهای ساخت و ساز از نظر تزئینی و همچنین حفاظتی و دریایی در مجموع حدود 75 درصد از تقاضا را تشکیل میدهند. تفاوت فاحش با بخشهای توسعه یافته جهان مربوط به بخش تولیدات کارحانه ای (OEM) با 25 درصد تقاضا است که به شدت توسط برنامههای حمل و نقل هدایت میشود. اتوبوس، کامیون، خطوط ریلی و هوافضا 30 تا 35 درصد تقاضای OEM را تشکیل میدهند. این اعداد در خاورمیانه نسبتا اندک هستند.
جنبه دیگر این است که کاربردهای OEM دیگری وجود دارد که در منطقه تولید نمیشوند؛ مبلمان، سیم پیچ و سایر کالاهای بادوام بخش کوچکی از آنها هستند. تفاوت فاحش بین خاورمیانه در مقایسه با سایر اقتصادهای توسعه یافته مانند آلمان یا ایالات متحده یا چین در این است. من فکر میکنم یکی از تفاوتهای اساسی دیگر این است که در حالی که حجم عظیمی از اکتشاف نفت در منطقه وجود دارد، اکثر آن نفت به خارج از منطقه ارسال میشود تا در سایر نقاط جهان مانند اروپا، آمریکای شمالی، آسیا و به ویژه آسیای جنوب شرقی مصرف شود. خود منطقه به شدت به گاز طبیعی وابسته است. چیزی که برای من جذاب است این است که آنها مجبور به واردات مجدد اجزا اساسی تولید پوششها، به عنوان مثال رزینها، رنگدانهها یا سایر مواد افزودنی، میشوند. همه اینها دوباره به کشور وارد شده و باعث افزایش قیمت میشود. به طور کلی، آنها در مقایسه با زمانی که بخواهند روغن را مورد فرایند قرار دهند و موادی با وزن مولکولی بالاتر را که برای صنعت پوششها یا صنایع چسب یا سایر صنایع مرتبط مورد نیاز است تولید کنند، تقریباً 35 تا 40 درصد هزینهی بیشتری میپردازند. این فشار قابل توجهی را بر تولیدکنندگان داخلی وارد میکند زیرا نه تنها زنجیره تامین طولانی میشود، بلکه آنها مجبور به پرداخت هزینههای واردات بیشتری هستند. شما باید از نقطه نظر هزینههای واقعی مواد خام برای ساخت پوشرنگها و پوششها هزینه بیشتری بپردازید. در نتیجه هزینه واردات همه ترکیبات را پرداخت میکنند. وقتی به سودآوری معمولی شرکتهای کدنویس در منطقه نگاه میکنیم، به طور قابل توجهی کمتر از سایر بخشهای توسعه یافته جهان است. بنابراین اینها برخی از مسائل مهمی هستند که بر توانایی منطقه در زمینه تولید پوشرنگ و پوشش بر پایه رقابت در سایر نقاط جهان تأکید میکنند.
تعدادی فعالیت در این منطقه در حال انجام است که باعث افزایش تقاضا و منجر به تولید ناخالص داخلی بالاتر میشود. عربستان سعودی چشم انداز 2030 دارد. در این چشم انداز نه تنها مقدار قابل توجهی از هزینه های زیرساختی برای ساخت و ساز گنجانده شده است، بلكه فعالیتهای قابل توجهی برای بومی سازی تولید نیز وجود دارد. برنامهای که IKTVA نام دارد، اساسا به این معنی است که آنها میخواهند از داخل عربستان سعودی منبع تهیه کنند و سرمایه گذاری را در داخل عربستان سعودی هدایت کنند. این منجر به سرمایه گذاری خارجی بیشتر میشود. برای اینکه مردم از برنامه IKTVA پیروی کنند، سایر کشورهای شورای همکاری خلیج فارس نیز ابتکارات خود را برای تنوع بخشیدن به بخش عمده تولید ناخالص داخلی خود بر نفت دارند. وقتی به امارات متحده عربی و به ویژه دبی نگاه میکنید، در تلاش هستند تا گردشگری را به این کشور سوق دهند و اساسا سعی میکنند صنعت گردشگری را حول سرگرمیها و جنبههای دیگر ایجاد کنند که بین 23 تا 25 میلیون گردشگر جدید را وارد منطقه کند.
اینها برنامههایی بودهاند که برای تبدیل دبی به پایتخت مالی خاورمیانه و آوردن نه تنها سرمایهگذاری از طریق گردشگر، بلکه ایجاد بسیاری از تسهیلات مرکزی برای شرکتهای بزرگ در سراسر جهان، که مهاجران را به ارمغان میآورد، تنظیم شدهاند. بنابراین از این نوع فعالیتها استقبال خوبی شده است.
مترجم: مهندس لاله کاغذچی، دانشجوی دکتری مهندسی مواد، دانشگاه تهران
(ادامه دارد …)
متن کامل این گفت و گو را در شماره 249 دوماهنامه پوسرنگ از گروه مجلات بسپار که در نیمه تیرماه 1402 منتشر شده است، می خوانید.
در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه و فیدیبو قابل دسترسی است.