سرمقاله شماره 269 ماهنامه بسپار در اسفندماه/ هوش مصنوعی: تکراری اما به طور جدی قابل اعتنا

بسپار/ایران پلیمر این روزها از حوزه های عملکرد فردی و رویکردهای جامعه شناختی تا عمیق ترین لایه های دانش و فناوری، آنقدر عنوان “هوش مصنوعی” را شنیده ایم که به نظر می رسد نسبت به آن دافعه ای ناخودآگاه هم پیدا کرده ایم. حتی گاهی با شنیدن آن نیم لبخندی هم گوشه لب مخاطب می نشیند به نشانه کم باوری. هنوز هم انبوهی از فرزندان ما، تحت راهنمایی (یا فشار) خانواده ها به امید بازار کار و امید به آینده این شاخه، راهی رشته های کامپیوتر و فناوری اطلاعات و … می شوند که متاسفانه گاها انتخاب دقیقی نیست. دنیای آینده، دنیای به کارگیری هوشمندانه و اختصاصی هوش مصنوعی در راستای نیازها و تقاضاهاست.
این علم یا هر چه که آن را بنامیم قصد دارد، خصوصا در محاسبات پیچیده و چند وجهی و چند مجهولی، و در امور تکرارپذیر و مکرر به جای انسان، عمل کند و اتفاقا بهتر از انسان و کم خطاتر باشد.
در صنعت پلیمر از چندین سال پیش و با نسل جدیدی که تحت عنوان انقلاب صنعتی چهارم خوانده می شد، پای هوش مصنوعی به خطوط تولید و فرآیندهای نرم افزاری و سخت افزاری این صنعت هم باز شد. می توانم تصور کنم که در این لحظه آنچه در ذهن دارید این است که آیا اصلا ورود این فناوری ها به ایران در سایه تحریم های بین المللی و یا اصلا در شرایط داخلی اقتصاد کشور با این بی ثباتی فزاینده از جمله در بالا رفتن نرخ ارز، قطعی برق و گاز و … ممکن است؟
طبیعی است که ما در مورد آنچه بر آن کنترلی داریم صحبت خواهیم کرد و این پیش فرض ها را هم می شناسیم که رقابت پذیری ما در بازارها، تحت تاثیر همین عوامل کلان اقتصادی، بسیار ضعیف است.
تجهیز کارخانه ها به ماشین آلات تولیدی که هوش مصنوعی را برای افزایش بازده تولید و سرعت همزمان با کاهش خطا و بهینه سازی انرژی مصرفی به خدمت گرفته اند، سفارشی سازی هوش مصنوعی برای فرمول بندی مواد ورودی به خطوط، جایگزینی آن با نیروی کاری که این روزها فغان کسب و کارها را بلند کرده است و … دیگر شاید تنها گزینه محتمل برای پیش رفتن و همسو شدن با بازارهای جهانی و کسب سهم در آنها باشد.
برای تحقق اینها البته لازم است که میزان آگاهی از پدیده هوش مصنوعی را از سطح، کمی به عمق تر ببریم. آن را بشناسیم و روش های تعامل با آن را در روزمره خود قرار دهیم. از متخصصان برای جهت دادن به هوش مصنوعی متناسب با نیازهای تولیدی و بازرگانی خود استفاده کنیم و نهایتا بپذیریم که این محیط جزیی جدایی نشدنی از آینده همه ماست.
سال آینده چنانکه می گویند و می بینیم سالی سخت برای اول اقتصاددان هاست. سالی بیش از همیشه غیرقابل پیش بینی، و حتما سالی دشوار در غیاب “ثبات” برای همه کسب و کارها.
اما …
نوروز بر شما خجسته، که از ازل بوده و تا به ابد خواهد بود.
تبسم علیزادمنیر
سردبیر