مدیربازرگانی و فروش شرکت ساپل: بسته بندی فروشنده صامت محصول است

بسپار- شرکت ساپل یکی از قدیمی ترین و شناخته شده ترین شرکت ها در زمینه تولید ظروف بسته بندی صنعتی از حجم 3 سیسی تا 30 لیتر برای قطعات بادی و تزریقی در کشور است. این مجموعه توسط ناصر امینی مدیریت می شود. ساپل در بسیاری از نمایشگاه های داخلی و خارجی با هدف برندسازی حضور دارد.
محصولات بسته بندی این شرکت در صنایع آرایشی/بهداشتی، کشاورزی، روانکارها، دارویی، غذایی و لبنی قابلیت تولید، ارایه و عرضه در بازار را دارد.
در آستانه نمایشگاه چاپ و بسته بندی تهران گفت و گوی بسپار با پژمان قنبری مدیربازرگانی و فروش خوش خلق این مجموعه انجام شد.
قنبری: بسته بندی فروشنده صامت محصولات است. هر چه بسته بندی زیباتر باشد، فروش محصولات راحت تر انجام می شود و جایگاه مناسبی در برندسازی و معرفی محصول به مخاطب دارد. در بخش بسته بندی، فاصله ایران با دنیا همچنان بسیار زیاد است. متاسفانه، هم صنعت بسته بندی ما و هم طراحان ما در این زمینه ضعف دارند. همچنین شرکت هایی که صاحب بسته بندی هستند از ترس تغییر بسته بندی و از دست دادن مشتری حاضر نیستند بسته بندیهای خود را به روز کنند. بسته بندی به روز، نیازمند تکنولوژی جدیدتر هم هست که هزینه ها را افزایش میدهد که معمولا هیچ کدام از صاحبان صنایع دارویی، کشاورزی، غذایی و … (با توجه به رقابت در بازار داخلی خود) حاضر نیستند افزایش هزینه ها را متقبل شوند. نهایتا به بسته بندی های جدیدتر بسیار سخت روی خوش نشان می دهند. با این حال باید دقت کرد، زمانی که نسل ها تغییر میکنند طرز تفکرها هم تغییر میکند و نوع نگاه مشتری به محصول بسته بندی هم متفاوت خواهد بود.
من طرحی برای بسته بندی خرما با توجه به تغییر مصرف در مصرف کننده نهایی پیشنهاد کردم، برای مثال در گذشته همهی پدران و مادران ما نان را به تعداد انبوه خریداری میکردند و در یخچال نگهداری می کردند، اما با گذشت زمان و تغییر شکل مصرف، مصرف کنندگان امروزه به صورت روزانه خرید می کنند. خرما نیر همینگونه است، خرما همچنان در بسته بندی های کاغذی و سنتی و در اوزان یک کیلویی و 700 گرمی بسته بندی میشود. همه ما روزانه 2 الی 3 عدد خرما مصرف میکنیم شاید یک بسته خرما یک ماه در یخچال باقی بماند. طرح پیشنهادی اینگونه بود که گفتیم اگر خرما را به صورت بسته بندی مصرف روزانه یا هفتگی در نظر بگیریم، علاوه براینکه قدرت خرید مردم بابت خرید خرما کاهش می یابد و می توانند راحت تر خرید کنند، همچنین به صورت تازه آن را مصرف میکنند. در صورتی که ایران دومین تولیدکننده خرما در دنیا است، ما میتوانیم از نظر صادرات جایگاه بهتری داشته باشیم. اما متاسفانه صاحبان بسته بندی، اعم از خرما یا مواد دیگر همچنان طرز تفکر سنتی دارند، به این قضیه سخت تن میدهند، تغییر عادت سخت است و این زمانی روی خواهد داد که بازارها باز شوند و محصولات خارجی وارد مارکت ایران شود. در این شرایط مردم اشتیاق پیدا میکنند و به سمت خریدهای این چنینی می روند … و تازه بازار ایران متوجه میشود که باید نسبت به این قضیه از خود واکنش نشان دهد.
از نظر بسته بندی تحلیل ما این است که از نظر وضعیت جهانی فاصله ما بسیار زیاد است و از نظر بسته بندی نیز دوستان رغبتی نمیکنند تا این اتفاقات نو روی دهد ولی بازار مواد غذایی خوشبختانه تغییر و تحولاتی نسبت به دیگر صنایع داشته است. روان کارها یا روغن خودرو کم کم این واکنش نشان داده اند، صنایع لبنی نیز همچنین، با تکنولوژی روز آشنا میشوند. صنایع بهداشتی و آرایشی بسیار بسیار کند عمل می کنند در صورتی که اگر شما نمونه طرح پریل و پرسیل را ببینید با توجه به نوع تبلیغات و بسته بندی ای که دارند، حرف اول را در مارکت ایران می زنند. صنایع آرایشی و بهداشتی بسیار کند نسبت به تغییرات واکنش نشان میدهند. محصولات دارویی هم که اصلا حرفی برای گفتن ندارند! به این دلیل که محصولاتی رقابتی نیستند. ارز دولتی می گیرند، یک سری یارانه های خاص دریافت می کنند و تک سورس نیز هستند و مردم مجبور هستند از آن ها استفاده کنند. بنابراین خیلی به بسته بندی های آنها اهمیت داده نمیشود، از جمله چاپ لیبل و کارتن آنها زیبایی و وجاهتی در ظاهر ندارد.
اما صنایع غذایی با توجه به اینکه با مصرف کننده نهایی در ارتباط هستند و رقابت شدیدی هم در بازار آنها وجود دارد، مجبور هستند تا کاری در زمینه بسته بندی انجام دهند. صنابع غذایی از تمامی صنایعی که نام بردم یک گام جلوتر است.
بسپار- بسته بندی در صنایع مختلف احتمالا نیازمندی ها و استانداردهای خاصی را تعقیب می کند. چه استانداردهایی در کشور ما اعمال میشود؟
قنبری: تا آنجایی که من اطلاع دارم و شاید اطلاعات من در این رابطه کامل نباشند، تا کنون هیچ استانداردی بابت آن ندیده ام! یعنی چیزی به نام استاندارد ظروف بسته بندی، حداقل در صنعتی من هستم وجود ندارد. استانداردی مثلا در صنعت خود ما به عنوان بیست لیتری نداریم! ااستاندارد داخلی داریم. خود ما یک سری استانداردهایی را تعریف کرده ایم و استاندارد ملی نداریم. صنایع بسته بندی صنایع گسترده ای هستند. ما در بخش بسته بندی صنعتی فعال هستیم. ممکن است دوستانی که در قسمت وکیوم فرمینگ یا در قسمت پت کار می کنند استانداردهایی داشته باشند، اما من استانداردی تحت عنوان استاندارد ظروف پلیاتیلنی تا کنون ندیدهام.
چندین بار به سازمان ملی استاندارد به عنوان متولی امر مراجعه و درخواست کرده ایم که این اتفاق رخ بدهد، اما شرایط این است که میگویند هیچ منبع خارجی برای آن وجود ندارد و توپ را به زمین خود ما می اندازند.
شرکت بانی نو توانست استانداردی را در قالب استاندارد ملی جهت ظروف شوینده برای شرکتهای آرایشی و بهداشتی اخذ کند.
بسپار-اهمیت بسته بندی با ارزش افزوده بالا در چیست؟ در ایران تا چه حد اجرایی شده است؟
قنبری: اهمیت بسته بندی با ارزش افزوده بالا یعنی اینکه بتوانیم بسته بندی ای را ارایه کنیم که هزینه کمتر و فروش بیشتر داشته باشد. همانطور که گفتم شرکت ها با توجه به فضای رقابتی که وجود دارد، به این سمت حرکت کردهاند یعنی سعی میکنیم که همانند بحثی که در رابطه با خرما گفتم، ارزش افزوده ایجاد کنیم (بسته بندی در ظروف کوچکتر، قیمت مناسبتر و تیراژ بالاتر). متاسفانه در شرکت های لبنیاتی، با توجه به اینکه دوستان ما در این صنایع نمیتوانند قیمت را افزایش دهند و مجبورند به سمتی حرکت کنند که بسته بندی های متنوع تری در اوزان و حجم کمتر ولی با ارزش بالاتر ایجاد کنند که حداقل هزینه های آنها را پوشش دهد. ولی اکنون سوالی که شما پرسیدید، فکر نمیکنم در ایران اهمیت داشته باشد، شاید از نظر موضوعیت اهمیت داشته باشد، ولی آنقدر که دوستان به فکر این بیفتند که اینکار را انجام دهند به دلیل همان ترس هایی که پبشتر گفتم در این قضیه مانع می شود. ولی در کل دنیا، بسته بندی جزو اولویت های درجه یک هر سازمان و هر محصولی است و بتواند در بازار ایده و از نظر برندسازی و کسب برند رتبه اول را داشته باشد.
بسپار-ارتباط بین مصرف کننده و تولیدکننده بسته بندی و اعلام نیاز چه طور انجام می شود؟
(ادامه دارد …)