احسان منشی، مدیرعامل شرکت جهادین پرند: اگر مردم فراموش کنند، داستان سال 84 تکرار می شود!
سوالات بسپار
در سال 95 روزی چند ساعت کار کردید؟
روزی چند دقیقه یا چند ساعت در فضای مجازی بودید و چه مواردی را از این طریق دنبال کرده اید؟ (اخبار روز، اخبار تخصصی، اطلاعات عمومی، لطیفه و …)
امسال چند نفر را استخدام کردید یا تعدیل نیرو؟
فکر می کنید مثبت ترین کاری که در سال 95 انجام دادید چه بوده است؟ بزرگترین اشتباه حرفه ای یا غیر حرفه ای که امسال داشتید، اگر داشتید؟
در راستای انجام احتمالی مسوولیت های اجتماعی در سال 95 برنامه ای داشته اید اگر بله، ممکن است اعلام کنید؟
مهم ترین خبری که بر روی فعالیت شغلی شما موثر بود در سالی که در پایان آن هستیم، چه بود؟بهترین خبر سال و بدترین خبر سال از نظر شما کدام ها بودند؟
به نظر شما رییس جمهور آینده ایران کیست؟
آیا در سال آینده وضعیت اقتصادی برای بخش صنعت بهتر خواهد شد یا بدتر؟
یک شخصیت را نام ببرید که به هر دلیل در عرصه سیاسی، اجتماعی، هنری یا ورزشی در سال 1395 از نظر شما، شخصیت سال باشد؟
اگر دوباره به 18 سالگی برمی گشتید، فکر میکردید در دانشگاه در چه رشته ای تحصیل کنید؟
اگر در شغل فعلی خود نبودید، دوست داشتید چه کاره باشید؟
آیا از میزان درآمد خود رضایت دارید؟ (آیا با این درآمد می شود جت شخصی خرید؟ قایق تفریحی؟ یا …؟)
خودروی مورد علاقه شما کدام است؟
در اوقات فراغت خود چه می کنید؟ (آیا مهارت ویژه ای در موسیقی، ورزش، هنر یا … دارید؟)
در مواقع عصبانیت و در مواقع خوشحالی چه رفتار مشخصه ای دارید؟
آیا در سال 95 سینما رفته اید؟ بهترین فیلمی که دیدید چه بود؟
آیا کتاب می خوانید؟ آخرین کتابی که خوانده اید؟
چه موسیقی گوش می کنید و در چه زمان هایی؟
آیا امسال سفر رفتید؟ چند بار؟ کاری یا خانوادگی؟ چه نقطه ای از ایران و چه نقطه ای از دنیا را برای سفر ترجیح می دهید؟
یکی از رویاهای خود را اگر دوست دارید بگویید.
پرسپولیسی هستید یا استقلالی؟ آیا ایران به جام جهانی صعود می کند؟
آیا احساس خوشبختی می کنید؟
چند سال دارید؟
و سوال های پایانی:
می توانید یک خاطره از بسپار بگویید؟ یا یک نظر پیشنهادی یا انتقادی؟
از بین مجلات بسپار و پوشرنگ، سایت ایران پلیمر، کانال و گروه تلگرامی، فیسبوک، اینستاگرام و … گروه مجلات بسپار کدام یک را دنبال می کنید؟
احسان منشی، مدیرعامل شرکت جهادین پرند
در سال 95 روزانه حدود 12 ساعت کار پیوسته انجام دادم. فضای مجازی با زندگی ما خیلی عجین شده و در طی روز در اختیار همگی ما هست اما اگر بخواهیم تجمیع کنیم، روزی 1-5/1 ساعت در این فضا هستم و بیشتر اخبار روز، ورزش، گروه های خانوادگی و صنعت پلاستیک است.
خوشبختانه امسال تعدیل نداشتیم و حدود 30-35 نفر به مجموعه اضافه کردیم.
در سال 95 بهترین کاری که در شرکت انجام دادیم شاید توسعه مشتریان بوده است. قطعا بدون اشتباه نبودیم، میتوانم بگویم تعلل در نگه داشتن مشتری. متاسفانه یکی از مشتریان را از دست دادیم.
فعالیت انجمن یکی از موارد مسوولیت های اجتماعی بوده است. در این شرایط اقتصادی مملکت ما به نظرم همینکه بتوانیم یک واحد تولید را سرپا نگاه داریم یا توسعه دهیم، خود به نوعی یک فعالیت اجتماعی است.
در سال 95 خبر توسعه صنعت خودرو و ورد خودروسازان خارجی به ایران بیشترین تاثیر را بر صنعت ما و امیدواری تولیدکنندگان قطعات خودرویی داشته است.
بهترین خبر را واقعا نمیتوانم بگویم، بدترین خبر نیز داستان پلاسکوست که واقعا آزاردهنده بود.
امیدوارم آقای روحانی رییس جمهور دوره بعدی باشند ولی نگرانم و حس میکنم اگر مردم ما به بیماری فراموشی مبتلا شوند داستان سال 84 تکرار می شود و اتفاقات ناخوشایندی رخ می دهد.
به انتخابات سال آینده بستگی دارد. اما به هرحال وضعیت اقتصادی در مملکت ما و به خصوص در صنعت روز به روز سختتر خواهد شد. اما همه ما که در صنعت فعالیت میکنیم به امید ایستاده ایم و زنده ایم و امیدواریم بهتر شود. اما قطعا سختتر خواهد شد.
در مورد شخصیت سال خیلی فکر کردم و به ذهنم نرسید. آقای ترامپ مدام جلوی چشمم است (خنده) شاید به عنوان شخصیت خبرساز.
فکر میکنم اگر به عقب برگردم و بینش امروز را داشته باشم، پزشکی یا علوم سیاسی میخوانم. به هم مرتبط نیستند اما با توجه به حوزه علاقمندی در مطالعاتم که اکنون تجربه میکنم و همچنین قابلیتهای فردی فکر میکنم اگر در هر یک از این دو رشته وارد میشدم بهتر بود.
اگر در شغل فعلی نبودم همانطور که گفتم رشته های علوم سیاسی یا پزشکی را دنبال می کردم. خیلی پزشکی و جامعه پزشکی را دوست دارم. شاید همان موقع اگر کمی درسخوان بودم و از سختی قبولی پزشکی نمیترسیدم پزشکی میخواندم. تنبلی کردم.
درآمد مهم نیست. نظرم این است که شما به چه شخصیت کاری ای رسیده باشید مهم است. اینکه آیا در کاری که انجام میدهید توانسته اید به خواسته ها و علایق خود برسید یا نه. بنابراین نمیتوانم جواب این سوال را بدهم چون زیاد به این مساله فکر نمیکنم. معتقدم هدف یک کارآفرین ایجاد یک محیط کسب و کار است و نه سودآوری. صائب تبریزی میگوید بی تامل آستین افشاندن از دنیا خوش است. معتقدم باید کاری کنیم فارغ از درآمد، درآمد و دارایی اصلا مهم نیست، روزی که میخواهیم بیتامل از دنیا دست بکشیم بتوانیم سر خود را بالا بگیریم و به خود افتخار کنیم. همیشه این جمله آویزه گوشم بوده که باید به گونه ای کار کرد که بدون نگرانی دست از دنیا کشید.
رنو کولئوس سوار میشوم. خودروی مورد علاقه من آن است که دلهره ای از سوار شدنش، دلهره ای از بودن یا نبودنش نداشته باشم و کار من را جواب دهد. در بند برند یا قیمت یا لوکس بودن آن نیستم.
اوقات فراغت را بیشتر با خانواده، استراحت، ورزش مختصر و گشتزنی در اخبار و به روز کردن اطلاعات میگذرانم.
بخشی از رفتارهای مشخصه راز است. خوشبختانه وقتی عصبانی میشوم به شکلی ناخودآگاه دیالوگم مودبانه تر از شرایط معمول میشود یعنی صمیمت حتی از آن خارج میشود. از این خصیصه خیلی مواقع خیر دیده ام. در شرایط خوشحالی حتما با دوستان، عزیزان و نزدیکان تماس می گیرم و فکر میکنم این موضوع هم خیلی خوب است. یعنی زمانی که روحیه بهتری دارم صله رحم را انجام میدهم و سعی میکنم هیچگاه نگرانیها و دغدغه های خود را منتقل نکنم.
امسال سینما نرفتم اما اکنون فیلم های کودک را زیاد میبینم.
کتاب دو قرن سکوت عبدالحسین زرینکوب کتابی است که اکنون در حال خواندن آن هستم.
موسیقی پاپ ایرانی و برخی از موسیقی های سنتی ایرانی را اغلب در حال رانندگی گوش میدهم.
ا
مسال سفر خارجی کاری داشتم. در سفرهای داخلی با خانواده بوده ام. در ایران به یزد، شیراز و کیش علاقمندم.
رویا…سوال سختی است، از آن بگذریم.
(ادامه دارد …)
متن کامل این مصاحبه را در شماره 175 ام ماهنامه بسپار که در فروردین ماه منتشر شده است بخوانید.
در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های 02177523553 و 02177533158 داخلی 3 سرکارخانم ارشاد تماس بگیرید. امکان اشتراک آنلاین بر روی صفحه اصلی همین سایت وجود دار
[EasyDNNnewsLink|32]
