اختصاصی بسپار/ گفت و گو با احسان عباسی، مدیرعامل فناوریهای پلیمری پویش: در بازیافت علاوه بر امور فنی، نیازمند فعالیت مدنی هستیم
بسپار/ایران پلیمر احسان عباسی، مدیرعامل فناوریهای پلیمری پویش
دانش آموخته مهندسی صنایع پلیمر
تولیدکننده آمیزه های بازیافتی از سال 1397
عباسی: در ابتدا متوجه شدیم که یکی از معضلات صنعت ما در بخش کامپاندینگ، استفاده از مواد بازیافتی است. شرکتها تمایل به استفاده از مواد بازیافتی داشتند اما مواد موجود در این بازار ثبات کیفیت مطلوبی نداشت. در نهایت بعد از بررسی کیفیت در بازار متوجه شدیم هیچ تیم مهندسی و با سواد دانشگاهی و آکادمیک در این زمینه کار نمیکند و بازارها به کلی سنتی است.
سال ۹۷ بخشنامهای صادرات مواد زنده پلاستیک را ممنوع کرد. در آن زمان، با سیستمهای بدوی فرآیند کردن مواد اتفاق میافتاد که در نتیجه آن، مواد تخریب میشد. ما به طور جدی وارد این بازار شدیم و بعد از مشاوره اقتصادی سعی کردیم با اکوسیستم بازار بیشتر آشنا شویم و با سرمایه اولیه خود، ابتدا خرید و فروش مواد بازیافتی را انجام دادیم و بعد از آن در کارگاههایی که ظرفیت خالی داشتند مواد را فرایند میکردیم و تحت برند خودمان عرضه میکردیم.
سال ۹۸ تصمیم به احداث کارخانه گرفتیم ولی رشد قیمت دلار مانع این قضیه شد. بنابراین طرح توجیهی نوشتیم و جذب سرمایه انجام دادیم. در نهایت توانستیم از صندوق سرمایهگذاری دانشگاه شریف و بنیاد برکت سرمایه جذب کنیم. اوایل سال ۹۹ در شهرک صنعتی کاوه تجهیزات را تهیه کردیم و در دو فاز کار را شروع کردیم. ابتدا با ظرفیت خیلی کم. تا پایان سال ۹۹ به این صورت پیش رفتیم و در سال ۱۴۰۰ با سرمایهگذاری مجدد ظرفیت را ۵ برابر کردیم. یکی از کارهای مهم ما در آن دوران طراحی سیستم آسیاب و شست و شو در مجموعه بود که علی رغم ابعاد کوچکش میتواند ظرفیت 500 کیلوگرم بر ساعت را در مواد بازیافتی داشته باشد. شرکت به طور جدی از سال ۱۴۰۰ فعالیت خود را آغاز کرد. بازار هدف ما شرکتهای کامپاندینگ هستند. علاوه بر اینها روی بازار صادراتی در کشورهای CIS کار کردیم و حجم صادراتی خوبی داشتیم.
بسپار- PE و PP بازیافتی توسط مجموعه شما در چه فرآیندی دقیقا از چه محل هایی جمع آوری و بازیافت می شود و مواد بازیافتی حاصل چه مشخصات فنی دارند؟
عباسی: عمده محصول تولیدی ما در حال حاضر، پروپیلنهای همو و کوپلیمر هستند. ما ضایعات را به دو دسته گریدهای عمومی و گریدهای مهندسی تقسیم کردیم. به گریدهای عمومی که توسط خانوارها تولید میشوند و وارد چرخه شهرداری میشوند کاری نداریم و کار ما جذب گریدهای مهندسی است که توسط صنایع تولید میشوند و از طریق مزایده یا دپودارهای اطراف شهرها تامین میشود. ابتدا تفکیک انجام میشود بعد آسیاب و شست و شو میشوند و بعد از آن وارد اکسترودر میشوند تا تبدیل به گرانول شوند. در کل مسیر، واحد کنترل کیفیت خوبی وجود دارد که مراقب است ناخالصی وارد محصول نشود و خروجی به صورت پیوسته توسط تستهای مختلف جهت ثبات کیفیت محصول کنترل میشود.
بسپار- در خصوص اقتصاد چرخشی چه نظری دارید؟ و فکر می کنید ما در ایران به سمت آن حرکت می کنیم؟ چند درصد توانسته ایم آن را محقق کنیم؟
عباسی: در حال حاضر شرکتهای کامپاندر و صنایع پایین دستی علاقمند به استفاده از مواد بازیافتی با کیفیت ثابت و قیمت مناسب هستند. دو بحث دیگر وجود دارد که در این مساله تاثیر میگذارد. یکی بحث اقتصاد چرخشی است که کل دنیا دارد به این سمت میرود و دیگری بحث مسئولیت اجتماعی است که جزو بندهای قراردادهای شرکتهای اروپایی هم هست. کشور ما در بین کشورهای همسایه پتانسیل بسیار خوبی در زمینه بازیافت دارد و میتوانیم از آنها واردات انجام دهیم. مبنای اقتصاد چرخشی از محدودیت منابع میآید. دو نقطه ضعف در این مورد در ایران وجود دارد یکی روندهای کند در ایران است و دیگری اینکه ما مسیر را به صورت اصولی طی نمیکنیم، هرچند قدم هایی برداشته شده ولی به شکل اصولی نبوده است. به عنوان مثال با پیگیری های ما در ساوه از سوی قانونگذار، محدودهای به نام شهرک بازیافت مشخص شد. اگر اجرا و پیشبرد این کار به صورت کلان به انجمنها سپرده می شد، بسیار جلوتر بودیم.
بسپار- این مواد بازیافتی در چه صنایعی مورد استفاده قرار می گیرند؟ آیا موارد منع مصرف دارند؟
عباسی: محصولات ما بعد از گرانول شدن توسط آمیزه سازی های صنایع خودروسازی، لوازم خانگی و ساختمان و بستهبندی مواد پلیمری استفاده میشود.
بسپار- چالش ها و فرصت های بازیافت در کشور چیست؟
(ادامه دارد …)
متن کامل این گفت و گو را در شماره 251 ماهنامه بسپار که در نیمه شهریور ماه 1402 منتشر شده است، می خوانید.
در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه و فیدیبو قابل دسترسی است.