مقالات

درست می شود یا نمی شود؟!

چند روز پیش در همایشی با یکی از مدیران همکار در صنعت پلیمر بحث می کردیم و اختلاف نظر داشتیم که آیا امور مملکت درست می شود یا نه (صرفنظر از دایره گسترده این واژه). ما در بسپار، عمیقا معتقدیم که می شود ولو به سالها و دهه ها، با تعریف خط و خطوط معقول. اول، برای خود ما. ایشان ولی معتقد بودند که تا سرچشمه درست نشود، اوضاع بر همین منوال خواهد ماند. این دو دیدگاه حتما که در جامعه مخالفین و موافقینی دارد و حتما در شرح و بسط آن جامعه شناسان بسیار استدلال کرده اند. اما سرچشمه هم بی اراده افراد تغییری به خود نخواهد دید.

افرادی که در مناصب مختلف از اداره های ستادی، وزارتخانه ها، گمرکات، مجتمع های پتروشیمی، دادگاهها و دادسراها و …، پلیس و نیروهای انتظامی، پزشکان و هر جای دیگری در گوشه و کنار مملکت مشغول به کار هستند، کسی و کسانی نیستند جز عضوی از خانواده ی ما. این خانواده باید فرزند خود را، پدر خود را، خواهر خود را و هر وابسته دیگری را با حس مسوولیت آشنا کند. با آرامش وجدان و شرافت انسانی هم. حالا این فرهنگ سازی وظیفه ی کیست؟ حتما که بر عهده ی حکومت ها هم هست ولی اراده فردی چه می شود؟ قدم برداشتن های کوچک هر کدام از ما شاید به نظر بی اهمیت بیاید، اما قطعا بی اثر نیست.   

هفته های بدی بود. پر از اخباری که در سایه همه گیر شدن و پر مخاطب شدن شبکه های اجتماعی خیلی بیشتر از گذشته، داستان پر غصه ی بی اخلاقی ها را به گوش ما می رساند. از اختلاس های کلان مالی تا بی رحمی مفرط نسبت به کودکانی کم سال.

گاهی فکر می کنم نقد کردن، ایراد گرفتن، تحلیل های سطحی و بی پایه، انتشار و بازنشر حرف های نادرست، غیر مستند و گاها زشت، برون ریزی خشم درونی در اتفاقات دردناک، شاید ساده ترین و در دسترس ترین واکنش باشد. در مقابل، تلاش برای دگرگونی است که نیاز به تامل و فکر دارد. هر کدام از ما باید آگاه باشیم که سوار شدن بر موجی که ایجاد می شود به هر دلیل، سیاسی و اجتماعی و …، آسانتر از ایجاد جریان هاست. جریان هایی که می توانند بستر تغییرات عمیق جامعه به سمت و سوی چارچوب های اخلاقی و انسانی باشند.

ما همیشه از خودمان شروع می کنیم و از دایره اطرافیان. گاهی خیلی سخت است و غم انگیز که نزدیکان خود را نمی توانیم قانع کنیم، اما بگذاریم قدم های کوچک، راه را هموار کند. آنها هم به راه خواهند آمد، بی تردید.

اگر این امیدواری نباشد و تصور کنیم که در بالنی از دزدی و نفاق و چند رنگی و بی قانونی و … گرفتار شده ایم، نه تنها کار کردن، که زندگی کردن هم سخت می شود یا شاید غیر ممکن.

تبسم علیزادمنیر  

سرمقاله شماره 179 ماهنامه بسپار که در نیمه مردادماه منتشر شده است. 

 

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های 02177523553 و 02177533158 داخلی 3 سرکارخانم ارشاد تماس بگیرید. امکان اشتراک آنلاین بر روی صفحه اصلی همین سایت وجود دارد. 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا